Το καρκίνο του λευκοσώματος γενικά δεν αποτελεί πρόβλημα σε υγιή, ενεργά αναπτυσσόμενα δέντρα βερίκοκων, αλλά μόλις μολυνθούν, τα βερίκοκα με καρκίνο λευκοστόματος είναι εξαιρετικά δύσκολο να ελεγχθούν και μπορούν να μειώσουν σημαντικά τη ζωή των δέντρων. Αυτή η επίμονη ασθένεια, η οποία επηρεάζει επίσης τα ροδάκινα, τα κεράσια, τα νεκταρίνια και τα δαμάσκηνα, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα παγκοσμίως, ειδικά σε ψυχρότερα κλίματα. Διαβάστε παρακάτω για περισσότερες πληροφορίες για το καρκίνο του λευκοστομίου βερίκοκου.
Τι προκαλεί το Λευκόστρωμα στα Βερίκοκα;
Το καρκίνο του λευκοσώματος στα βερίκοκα προκαλείται από δύο σχετικά μυκητιακά παθογόνα: Λευκόστομα cinctum και Leucostoma persoonii. Τα παθογόνα εισβάλλουν στα δέντρα μόνο μέσω νεκρού ή τραυματισμένου ιστού, συνήθως στα τέλη του φθινοπώρου και στις αρχές του χειμώνα, ή στα τέλη του χειμώνα και στις αρχές της άνοιξης.
Η ασθένεια μπορεί να εισέλθει στο δέντρο μέσω ουλών ή τραυματισμών σε μικρά κλαδιά και πληγών σε μεγαλύτερα κλαδιά. Οι πιο συνηθισμένες περιοχές μόλυνσης είναι τραυματισμοί εντόμων, τραύματα κλαδέματος και φλοιός ή μπουμπούκια που έχουν καταστραφεί ή σκοτωθεί από το χειμώνα. Η ζημιά από τρωκτικά και η μηχανική βλάβη από τον εξοπλισμό δημιουργούν επίσης μια είσοδο για την ασθένεια.
Συμπτώματα καρκίνου του βερίκοκου Leucostoma
Ο ασθενής φλοιός σχηματίζει καρκίνο και σπυράκια που αυξάνουν άφθονο κεχριμπάρι. Οι καρκίνοι μεγαλώνουν κάθε χρόνο, σταδιακά μετατρέπονται από σκούρο καφέ σε μαύρο, με μια σάπια μυρωδιά. Συνήθως, ένας τύλος σχηματίζεται γύρω από την κατεστραμμένη περιοχή, δημιουργώντας έτσι ένα προστατευτικό τοίχωμα. Ωστόσο, το καρκίνο μπορεί να συνεχίσει την ανάπτυξη στα τέλη του φθινοπώρου ή στις αρχές της άνοιξης όταν το δέντρο είναι αδρανές.
Ο προσβεβλημένος φλοιός συρρικνώνεται από τον υγιή φλοιό που περιβάλλει, τελικά στεγνώνει, ραγίζει και ξεφλουδίζει από το δέντρο. Τα κλαδιά και τα κλαδιά πεθαίνουν όταν είναι πλήρως ενωμένα από τα καρκίνο. Τα φύλλα γίνονται κίτρινα, μαραμένα και πεθαίνουν.
Θεραπεία βερίκοκου με καρκίνο Leucostoma
Δεν υπάρχουν μυκητοκτόνα που έχουν καταγραφεί για χρήση κατά των συμπτωμάτων καρκίνου του λευκοστομίου βερίκοκου και η ασθένεια είναι εξαιρετικά δύσκολο να ελεγχθεί. Ωστόσο, οι ακόλουθες συμβουλές μπορεί να βοηθήσουν στην πρόληψη της νόσου ή τουλάχιστον να τη διατηρήσουν υπό έλεγχο.
Ελέγξτε τα παράσιτα, ειδικά το τσίμπημα των ροδακινιών και τον ανατολίτικο σκώρο φρούτων, καθώς τα παράσιτα μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές που επιτρέπουν την είσοδο του παθογόνου.
Τυλίξτε τα δέντρα με πλαστικά προστατευτικά για να αποτρέψετε τα τρωκτικά, αλλά φροντίστε να αφαιρέσετε τα προστατευτικά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Λίπασμα σωστά στις αρχές της άνοιξης αλλά αποφύγετε την υπερβολική γονιμοποίηση. Αποφύγετε τη λίπανση στα τέλη της σεζόν, ειδικά με λιπάσματα με υψηλό άζωτο. Η καθυστερημένη γονιμοποίηση οδηγεί σε μια χυμώδη νέα ανάπτυξη που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη σε χειμερινές βλάβες.
Στρίψτε το έδαφος στη βάση του δέντρου για να αποστραγγίσετε το νερό μακριά από τον κορμό. Το έδαφος θα βοηθήσει επίσης στην πρόληψη της συσσώρευσης πάγου και τραυματισμού από κρύες θερμοκρασίες.
Κλαδέψτε τα βερίκοκα σωστά και την κατάλληλη στιγμή. Αποφύγετε το σοβαρό κλάδεμα. Αφαιρέστε όλη την κατεστραμμένη και νεκρή ανάπτυξη. Κάψτε το αμέσως για να αποτρέψετε την εξάπλωση των παθογόνων.
Νερό σωστά, χρησιμοποιώντας πρακτικές που αποτρέπουν την απορροή. Οι προσεκτικές πρακτικές ποτίσματος είναι κρίσιμες σε αρδευόμενους οπωρώνες.
