Είτε φυτεύετε κολοκύθες για τελικά σκάλισμα με τα παιδιά είτε μια από τις υπέροχες ποικιλίες που χρησιμοποιούνται για ψήσιμο ή κονσερβοποίηση, θα πρέπει να αντιμετωπίσετε προβλήματα με την καλλιέργεια κολοκυθών. Μπορεί να είναι μια εισβολή εντόμων ή κάποιο άλλο τεχνητό κολοκύθι στις κολοκύθες ή μπορεί να είναι οποιαδήποτε από μια σειρά από ασθένειες κολοκυθών που απειλούν τη σοδειά σας. Η αναγνώριση της νόσου κολοκύθας είναι πρωταρχικής σημασίας κατά τη θεραπεία ασθενειών κολοκύθας. Το ακόλουθο άρθρο περιέχει πληροφορίες σχετικά με ασθένειες και θεραπείες κολοκύθας.
Αναγνώριση νόσου κολοκύθας
Είναι σημαντικό να εντοπίσουμε το συντομότερο δυνατόν τυχόν ασθένειες που επηρεάζουν την κολοκύθα. Η έγκαιρη ανίχνευση θα σας επιτρέψει να αντιμετωπίσετε τα συμπτώματα νωρίς και, ελπίζουμε, να σώσετε τη σοδειά. Είναι χρήσιμο να αναγνωρίζουμε όχι μόνο τα συμπτώματα των μολυσματικών ασθενειών αλλά και να γνωρίζουμε πώς εξαπλώνονται και επιβιώνουν. Οι ασθένειες που προσβάλλουν τις κολοκύθες μπορεί να είναι φύλλωμα στη φύση ή ασθένειες του καρπού. Η νόσος του φυλλώματος ανοίγει συχνά το φυτό σε άλλες μολυσματικές ασθένειες καθώς και στην ηλιοθεραπεία.
Ασθένειες και θεραπείες κολοκύθας
Τα φυλλώδη νοσήματα των κολοκυθών προσβάλλουν συνήθως τις καλλιέργειες κολοκύθας. Το ωίδιο, το ωίδιο, η λευκή κηλίδα (Plectosporium), το κολλώδες στέλεχος του μίσχου και η ανθρακνόζη είναι οι πιο συνηθισμένοι ένοχοι φυλλώματος.
Ωίδιο
Το ωίδιο έχει την ίδια μορφή. Για πρώτη φορά στην επιφάνεια του κάτω φύλλου, το ωίδιο είναι ένα λευκό «κονιοποιημένο» κάλυμμα σπόρων που μετακινούνται από την κάτω επιφάνεια του φύλλου στο πάνω μέρος, τελικά αποφυλλώνοντας τα κολοκύθα. Τα σπόρια επιβιώνουν μεταξύ του εδάφους και των υπολειμμάτων των καλλιεργειών και διασκορπίζονται μέσω του ανέμου.
Είναι μια από τις ευκολότερες ασθένειες για τον εντοπισμό και σε αντίθεση με άλλες ασθένειες φυλλώματος, τείνει να αυξάνεται σε σοβαρότητα κατά τη διάρκεια περιόδων ξηρού καιρού. Για την καταπολέμηση του ωιδίου, περιστρέψτε με καλλιέργειες που δεν περιέχουν αγγούρια και αντιμετωπίστε με μυκητοκτόνο στο πρώτο σημάδι.
Downy ωίδιο
Το ωίδιο μειώνεται ως βλάβες στην άνω επιφάνεια του φυλλώματος. Αρχικά, οι βλάβες είναι κίτρινες κηλίδες ή γωνιακές περιοχές με νερό. Οι βλάβες γίνονται νεκρωτικές καθώς εξελίσσεται η ασθένεια. Οι ψυχρές, υγρές συνθήκες καλλιεργούν αυτήν την ασθένεια. Και πάλι, τα σπόρια διασκορπίζονται μέσω ανέμου.
Τα μυκητοκτόνα ευρέος φάσματος είναι κάπως αποτελεσματικά έναντι του περονόσπορου. Η φύτευση ποικιλιών πρώιμης σεζόν μπορεί επίσης να μειώσει τις πιθανότητες διείσδυσης του ωιδίου στην καλλιέργεια, καθώς η ασθένεια είναι γενικά πιο συχνή στα τέλη της καλλιεργητικής περιόδου, όταν οι συνθήκες είναι δροσερές και οι βροχές είναι πιο πιθανές.
Ανθρακνόζη, Λευκό στίγμα, Gummy βλαστικό στέλεχος
Η ανθρακινόζη ξεκινά ως μικρά, ανοιχτό καφέ σημεία που σκιαγραφούνται με ένα πιο σκοτεινό περιθώριο που επεκτείνεται καθώς προχωρά. Τελικά, τα φύλλα αναπτύσσουν μικρές τρύπες και τα φρούτα μπορεί επίσης να εμφανίσουν αλλοιώσεις.
Η λευκή κηλίδα, ή Plectosporium, εμφανίζεται επίσης ως μαύρες βλάβες σε σχήμα ατράκτου στην επιφάνεια των φύλλων. Τα φρούτα μπορούν να πληγούν, παρουσιάζοντας μικροσκοπικά λευκά σημεία που έχουν πιο κυκλικό σχήμα από τις βλάβες των φύλλων σε σχήμα διαμαντιού.
Η κόπωση του κολπίσκου επηρεάζει τα περισσότερα αγγούρια και προκαλείται και από τα δύο Didymella bryoniae και Phoma cucurbitacearum. Αυτή η ασθένεια είναι πιο συχνή στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι εφαρμογές μυκητοκτόνων στο πρώτο σημάδι οποιασδήποτε από αυτές τις ασθένειες θα βοηθήσουν στη μείωση και την καταπολέμησή τους.
Πρόσθετα προβλήματα ασθένειας με την καλλιέργεια κολοκυθών
Μαύρη σήψη
Μαύρη σήψη που προκαλείται από Didymella bryoniae, ο ίδιος μύκητας που προκαλεί κόμμωση στο μίσχο, οδηγεί σε μεγάλες γκρίζες κηλίδες στα φρούτα που γίνονται μαύρες σάπιες περιοχές. Οι ζεστές, υγρές καλοκαιρινές νύχτες ευνοούν τη μαύρη σήψη. Τα σπόρια διασκορπίζονται μέσω του νερού και του ανέμου.
Δεν υπάρχουν ποικιλίες ανθεκτικές στις ασθένειες. Η θεραπεία αυτής της ασθένειας κολοκύθας με πολιτιστικό έλεγχο και μόνο δεν είναι επαρκής. Συνδυάστε την αμειψισπορά, τη φύτευση μη ευπαθών καλλιεργειών, την καλλιέργεια φθινοπώρου και τις περιοχές αγρανάπαυσης με ιστορικό της νόσου με χημικό έλεγχο. Τα μυκητοκτόνα πρέπει να εφαρμόζονται σε διαστήματα 10 έως 14 ημερών, ξεκινώντας όταν τα αμπέλια έχουν ένα μεγάλο κουβούκλιο από φύλλα.
Σάπιο κορώνα Fusarium
Αν και τα ονόματα είναι παρόμοια, η σήψη της κορώνας του φουσαρίου δεν σχετίζεται με τη μαρασμό του φουσαρίου. Το μαρασμό είναι ένα σημάδι της σήψης της κορώνας μαζί με το κιτρίνισμα ολόκληρου του φυτού. Για περίοδο δύο έως τεσσάρων εβδομάδων, το εργοστάσιο τελικά αποσυντίθεται. Τα φύλλα θα σημειωθούν με εμποτισμένες με νερό ή νεκρωτικές περιοχές, ενώ τα συμπτώματα των φρούτων ποικίλλουν, ανάλογα με το παθογόνο fusarium.
Και πάλι, τα σπόρια επιβιώνουν στο έδαφος για μεγάλα χρονικά διαστήματα και εξαπλώνονται μέσω της χρήσης αγροτικού εξοπλισμού. Δεν υπάρχουν ποικιλίες ανθεκτικές στις ασθένειες. Η περιστροφή των καλλιεργειών θα επιβραδύνει τον πληθυσμό των παθογόνων του φουσαρίου. Δεν υπάρχουν χημικοί έλεγχοι για αυτήν την ασθένεια.
Σκληρωτίνια σήψη
Η σκλήρυνση της σκλήρυνσης είναι μια ψυχρή νόσος που προσβάλλει πολλούς τύπους λαχανικών. Το παθογόνο παράγει σκληροτία που μπορεί να επιβιώσει στο έδαφος επ 'αόριστον. Οι ψυχρές θερμοκρασίες και η υψηλή σχετική υγρασία ενισχύουν την ανάπτυξη ενός λευκού, βαμβακερού καλουπιού γύρω από μολυσμένες περιοχές με νερό. Η μαύρη σκληρωτία αναπτύσσεται ανάμεσα στο καλούπι και έχει το μέγεθος των σπόρων καρπουζιού.
Ολόκληρο το φυτό, συμπεριλαμβανομένων των φρούτων, σχοινιών. Τα σπόρια εξαπλώνονται μέσω του ανέμου. Δεν υπάρχουν ποικιλίες κολοκύθας ανθεκτικές στις ασθένειες. Τα μυκητοκτόνα μπορεί να είναι αποτελεσματικά εάν εφαρμοστούν σε νεαρά φυτά.
Phytophthora blight
Το Phytophthora blight είναι μια σοβαρή ασθένεια που προκαλείται από ένα μυκητιακό παθογόνο που μπορεί να κατοικήσει στο έδαφος επ 'αόριστον και να εξαπλωθεί γρήγορα. Τα πρωτογενή συμπτώματα εμφανίζονται στα φρούτα και εξαπλώνονται στα αμπέλια. Εμφανίζεται μια μαλακή σήψη σε συνδυασμό με μια επεκτεινόμενη περιοχή από λευκό, βαμβακερό καλούπι. Επίσης πλήττει πολλές άλλες καλλιέργειες.
Η φλεγμονή του Phytophthora είναι πιο σοβαρή όταν το τέλος του καλοκαιριού είναι δροσερό και υγρό. Τα σπόρια διασκορπίζονται μέσω του νερού, του ανέμου και της χρήσης εξοπλισμού. Δεν υπάρχουν ανθεκτικές στις ασθένειες ποικιλίες κολοκύθας. Η εναλλαγή των καλλιεργειών μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα της νόσου για μελλοντικές καλλιέργειες, καθώς και να αποφύγει τη φύτευση σε έδαφος που στραγγίζει άσχημα ή τείνει προς όρθιο νερό. Οι εφαρμογές μυκητοκτόνων μπορούν να μειώσουν τις απώλειες.
Βακτηριακή κηλίδα φρούτων
Η βακτηριακή κηλίδα φρούτων είναι κοινή μεταξύ κολοκυθών και άλλων σκουός πτώσης. Παρουσιάζει ως μικρές βλάβες στον καρπό. Το φύλλωμα έχει μικρές, σκοτεινές, γωνιακές αλλοιώσεις, αλλά είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Οι αλλοιώσεις των φρούτων εμφανίζονται σε συστάδες και μοιάζουν με ψώρα. Διευρύνονται, γίνονται κυψέλες που τελικά επιπεδούν.
Τα βακτήρια εξαπλώνονται σε μολυσμένα κατάλοιπα καλλιέργειας, μολυσμένους σπόρους και νερό. Περιστρέψτε τις καλλιέργειες με τις καλλιέργειες που δεν περιέχουν αγγούρια. Εφαρμόστε σπρέι χαλκού κατά τον πρώιμο σχηματισμό του καρπού για να μειώσετε τη συχνότητα εμφάνισης βακτηριακών κηλίδων φρούτων.
Ιοί
Υπάρχουν επίσης αρκετές ιογενείς ασθένειες όπως ο ιός του μωσαϊκού αγγουριού, ο ιός του δακτυλίου της παπάγιας, ο ιός του μωσαϊκού σκουός και ο ιός του κίτρινου μωσαϊκού κολοκυθιών που μπορούν να προσβάλουν τις κολοκύθες.
Το φύλλωμα των μολυσμένων από τον ιό φυτών τείνει να στίγματα και να παραμορφώνεται. Τα φυτά που έχουν μολυνθεί νωρίς στην ανάπτυξη ή κοντά ή πριν από την ώρα της άνθισης επηρεάζονται πιο σοβαρά και παράγουν λιγότερα φρούτα. Τα φρούτα που αναπτύσσονται είναι συχνά παραμορφωμένα. Εάν το φυτό μολυνθεί όταν οι κολοκύθες φτάσουν σε πλήρες μέγεθος, σπάνια υπάρχει επίδραση στην ποιότητα των φρούτων.
Οι ιοί επιβιώνουν σε ξενιστές ζιζανίων ή εξαπλώνονται μέσω φορέων εντόμων, συνήθως αφίδων. Οι καθυστερημένες κολοκύθες έχουν περισσότερες πιθανότητες να μολυνθούν από έναν ιό, επομένως φυτέψτε ποικιλίες πρώιμης ωρίμανσης. Διατηρήστε την περιοχή ζιζανίων για να μειώσετε την πιθανότητα μόλυνσης.
