Οι φράουλες που γνωρίζουμε σήμερα δεν μοιάζουν με αυτές που τρώγονται από τους προγόνους μας. Εφαγαν Fragaria vesca, συνήθως αναφέρεται ως φράουλα αλπικού ή δασώδους. Τι είναι οι αλπικές φράουλες; Εγγενής στην Ευρώπη και την Ασία, οι ποικιλίες αλπικών φραουλών μπορούν να βρεθούν να αναπτύσσονται στη Βόρεια Αμερική, τόσο φυσικά όσο και ως εισαγόμενο είδος. Το ακόλουθο άρθρο ασχολείται με τον τρόπο καλλιέργειας αλπικής φράουλας και άλλων σχετικών πληροφοριών για φράουλες δασικών εκτάσεων.
Τι είναι οι αλπικές φράουλες;
Παρόλο που μοιάζουν με τις σύγχρονες φράουλες, τα αλπικά φυτά φράουλας είναι μικρότερα, στερούνται δρομέων και έχουν σημαντικά μικρότερα φρούτα, περίπου στο μέγεθος ενός νυχιού. Ένα μέλος της οικογένειας των τριαντάφυλλων, η Rosaceae, η αλπική φράουλα είναι μια βοτανική μορφή της φράουλας ξύλου, ή fraise de bois στη Γαλλία.
Αυτά τα μικροσκοπικά φυτά μπορούν να βρεθούν να αναπτύσσονται άγρια κατά μήκος της περιμέτρου του δάσους στην Ευρώπη, τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική, και τη Βόρεια Ασία και την Αφρική. Αυτή η αλπική μορφή της φράουλας ξύλου ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά περίπου 300 χρόνια πριν στις χαμηλές Άλπεις. Σε αντίθεση με τις ξύλινες φράουλες που παράγουν καρπούς μόνο την άνοιξη, οι αλπικές φράουλες συνεχίζουν να αντέχουν στην περίοδο καλλιέργειας, Ιούνιος έως Οκτώβριος.
Πρόσθετες πληροφορίες για τη φράουλα Woodland
Οι πρώτες αλπικές φράουλες χωρίς δρομέα επιλέχθηκαν «Bush Alpine» ή «Gaillon». Σήμερα, υπάρχουν πολλά στελέχη αλπικών φραουλών, μερικά από τα οποία παράγουν φρούτα που έχουν κίτρινο χρώμα ή κρέμα. Μπορούν να καλλιεργηθούν σε ζώνες USDA 3-10.
Τα φυτά έχουν τριφυλλώδη, ελαφρώς οδοντωτά, πράσινα φύλλα. Οι ανθίσεις είναι μικρές, 5 πέταλα και λευκές με κίτρινα κέντρα. Ο καρπός έχει μια υπέροχα γλυκιά, άγρια φράουλα γεύση με πολλές ποικιλίες που λέγεται ότι έχουν μια ένδειξη ανανά.
Το όνομα του γένους προέρχεται από το λατινικό «fraga», που σημαίνει φράουλα, και από «αρώματα», που σημαίνει αρωματικά, σε σχέση με το άρωμα του φρούτου.
Πώς να καλλιεργήσετε μια αλπική φράουλα
Αυτά τα ευαίσθητα φυτά είναι πιο σκληρά από ό, τι φαίνονται και μπορούν να αποδώσουν καρπούς με τόσο λίγο ήλιο όσο τέσσερις ώρες την ημέρα. Δυστυχώς, έχουν τα καλύτερα δοκιμαστικά φρούτα στο έδαφος που είναι πλούσιο σε οργανική ύλη και είναι καλά στραγγιζόμενο.
Οι αλπικές φράουλες έχουν ρηχές ρίζες που μπορούν εύκολα να υποστούν βλάβη μέσω της καλλιέργειας ή από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο, οπότε είναι καλύτερο να το στρώσετε γύρω από με κομπόστ, άχυρο ή βελόνες πεύκου. Προσθέστε φρέσκο στρώμα την άνοιξη για να εμπλουτίζετε συνεχώς το έδαφος, να διατηρείτε την υγρασία, να αποθαρρύνετε τα ζιζάνια και να διατηρείτε το έδαφος δροσερό.
Τα φυτά μπορούν να πολλαπλασιαστούν από σπόρους ή μέσω διαίρεσης κορώνας. Εάν καλλιεργείτε αλπικές φράουλες από σπόρους, σπέρνετε τους σπόρους σε ένα επίπεδο γεμάτο με ένα καλά στραγγιζόμενο μέσο. Καλύψτε ελαφρά τους σπόρους με χώμα και στη συνέχεια τοποθετήστε το επίπεδο σε μια κατσαρόλα με νερό. Οι σπόροι θα διαρκέσουν μερικές εβδομάδες για να βλαστήσουν και μπορεί να μην το κάνουν ταυτόχρονα, γι 'αυτό να είστε υπομονετικοί.
Μετά από περίπου ένα μήνα ανάπτυξης, τα φυτά θα πρέπει να μεταμοσχεύονται σε μεμονωμένα δοχεία και να σκληραίνουν αργά έξω. Μεταμοσχεύστε τα στον κήπο αφού έχουν περάσει όλες οι πιθανότητες παγετού για την περιοχή σας.
Τα σπορόφυτα που φυτεύτηκαν την άνοιξη θα φέρουν εκείνο το καλοκαίρι. Σε διαδοχικά αναπτυσσόμενα χρόνια, τα φυτά θα αρχίσουν να καρποφορούν την άνοιξη.
Καθώς μεγαλώνουν τα φυτά, αναζωογονήστε τα με διαίρεση. Σκάψτε τα φυτά στις αρχές της άνοιξης και κόψτε τη νέα, τρυφερή ανάπτυξη στο εξωτερικό του φυτού. Βεβαιωθείτε ότι αυτό το κομμάτι έχει ρίζες. πρόκειται τελικά να είναι ένα νέο φυτό. Αναφύτευση του πρόσφατα κομμένου μούρου και κομπόστ το παλιό κεντρικό φυτό.
