Εάν σας αρέσει να περνάτε χρόνο στην υπέροχη ύπαιθρο, ίσως να είστε εξοικειωμένοι με τον θάμνο baneberry, ένα ελκυστικό φυτό που μεγαλώνει άγρια σε υψηλότερα υψόμετρα σε μεγάλο μέρος της Βόρειας Αμερικής. Η εκμάθηση του εντοπισμού του θάμνου βακκινίων είναι σημαντική, καθώς τα λαμπερά μικρά μούρα (και όλα τα μέρη του φυτού) είναι εξαιρετικά τοξικά. Διαβάστε παρακάτω για περισσότερες πληροφορίες για το εργοστάσιο βακκινίων.
Ταυτοποίηση Baneberry
Δύο είδη θάμνων βακκινίων βρίσκονται συνήθως στη Βόρεια Αμερική - κόκκινα φυτά βακκινίων (Actaea rubra) και λευκά φυτά βακκινίων (Παχύποδα Actaea). Ένα τρίτο είδος, Actaea arguta, πιστεύεται από πολλούς βιολόγους ως παραλλαγή των κόκκινων φυτών βακκινίων.
Όλα είναι θαμνώδη φυτά που ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό από μεγάλες ρίζες και μεγάλα, φτερωτά, πριονωτά φύλλα με ασαφή κάτω πλευρά. Οι φυλές μικρών, αρωματικών λευκών λουλουδιών που εμφανίζονται τον Μάιο και τον Ιούνιο αντικαθίστανται από συστάδες μούρων στα τέλη του καλοκαιριού. Το ώριμο ύψος των φυτών είναι περίπου 36 έως 48 ίντσες (91,5 έως 122 cm.).
Τα φύλλα των λευκών και κόκκινων βακκινίων είναι σχεδόν πανομοιότυπα, αλλά τα στελέχη που συγκρατούν τα μούρα είναι πολύ παχύτερα στα λευκά φυτά βακκινίων. (Αυτό είναι σημαντικό να σημειωθεί, καθώς ο καρπός των κόκκινων βακκινίων είναι περιστασιακά λευκός.)
Τα κόκκινα φυτά βακκινίων είναι γνωστά με μια ποικιλία ονομάτων, όπως το κόκκινο cohosh, το snakeberry και το western baneberry. Τα φυτά, τα οποία είναι κοινά στο Βορειοδυτικό Ειρηνικό, παράγουν γυαλιστερά, κόκκινα μούρα.
Τα λευκά φυτά βακκινίων είναι ενδιαφέροντα γνωστά ως Doll's Eyes για τα περίεργα λευκά μούρα τους, το καθένα σημαδεμένο με μια αντίθετη μαύρη κηλίδα. Τα λευκά μύρτιλλα είναι επίσης γνωστά ως κολιέ, λευκά κοχ, και λευκές χάντρες.
Τοξικότητα στο Μανιμπέρι Μπους
Σύμφωνα με το Utah State University Extension, η κατανάλωση φυτών βακκινίων μπορεί να οδηγήσει σε ζάλη, κράμπες στο στομάχι, πονοκεφάλους, έμετο και διάρροια. Η κατανάλωση μόλις έξι μούρων μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνα συμπτώματα, όπως αναπνευστική δυσχέρεια και καρδιακή ανακοπή.
Ωστόσο, η κατανάλωση ενός μούρου μπορεί να κάψει το στόμα και το λαιμό. Αυτό, σε συνδυασμό με την εξαιρετικά πικρή γεύση, τείνει να αποθαρρύνει τους ανθρώπους να δοκιμάσουν περισσότερα από ένα μούρο - καλά παραδείγματα των ενσωματωμένων προστατευτικών στρατηγικών της φύσης. Ωστόσο, τα πουλιά και τα ζώα τρώνε τα μούρα χωρίς εμφανή προβλήματα.
Παρόλο που τα κόκκινα και λευκά φυτά βακκινίων είναι δηλητηριώδη, οι ιθαγενείς Αμερικανοί χρησιμοποίησαν εξαιρετικά αραιωμένα διαλύματα για τη θεραπεία διαφόρων καταστάσεων, συμπεριλαμβανομένης της αρθρίτιδας και του κρυολογήματος. Τα φύλλα ήταν ευεργετικά στη θεραπεία των βρασμάτων και των πληγών του δέρματος.
