Γνωστό και ως μεξικάνικο γογγύλι ή μεξικάνικη πατάτα, το Jicama είναι μια τραγανή, αμυλώδης ρίζα που τρώγεται ωμά ή μαγειρεμένη και βρίσκεται συνήθως στα περισσότερα σούπερ μάρκετ. Νόστιμο όταν τεμαχίζεται ωμό σε σαλάτες ή, όπως στο Μεξικό, μαριναρισμένο σε ασβέστη και άλλα μπαχαρικά (συχνά σε σκόνη τσίλι) και σερβίρεται ως καρύκευμα, χρησιμοποιείται για αφθονία jicama.
Τι είναι το Jicama;
Εντάξει, αλλά τι είναι το Jicama; Στα ισπανικά, το «jicama» αναφέρεται σε οποιαδήποτε βρώσιμη ρίζα. Αν και μερικές φορές αναφέρεται ως φασόλι γιαμ, jicama (Pachyrhizus erosus) δεν σχετίζεται με την αληθινή γιαμ και έχει γεύση σε αντίθεση με αυτόν τον κόνδυλο.
Η καλλιέργεια Jicama εμφανίζεται κάτω από ένα φυτό αναρριχητικών οσπρίων, το οποίο έχει εξαιρετικά μεγάλες και μεγάλες κονδύλους ρίζες. Αυτές οι ρίζες βρύσης μπορεί κάθε μία να φτάσουν τα 6 έως 8 πόδια (2 μ.) Εντός πέντε μηνών και να ζυγίζουν πάνω από 50 κιλά με αμπέλια να φτάνουν σε μήκος έως και 20 πόδια (6 μ.). Το Jicama μεγαλώνει σε κλίματα χωρίς παγετό.
Τα φύλλα των φυτών jicama είναι τριφολικά και μη βρώσιμα. Το αληθινό βραβείο είναι το γιγαντιαίο ταμπόν, το οποίο συλλέγεται μέσα στον πρώτο χρόνο. Τα φυτά που καλλιεργούν Jicama έχουν πράσινα λοβό σε σχήμα φασολιού και φέρουν συστάδες λευκών λουλουδιών μήκους 8 έως 12 ίντσες (20-31 cm.). Μόνο η ρίζα βρύσης είναι βρώσιμη. Τα φύλλα, οι μίσχοι, οι λοβοί και οι σπόροι είναι τοξικοί και πρέπει να απορρίπτονται.
Διατροφικές πληροφορίες Jicama
Φυσικά χαμηλές σε θερμίδες σε 25 θερμίδες ανά ½ φλιτζάνι μερίδα, το jicama είναι επίσης χωρίς λιπαρά, χαμηλή σε νάτριο και μια υπέροχη πηγή βιταμίνης C με μία μερίδα ωμού jicama που παρέχει 20 τοις εκατό της συνιστώμενης ημερήσιας αξίας. Το Jicama είναι επίσης μια εξαιρετική πηγή ινών, παρέχοντας 3 γραμμάρια ανά μερίδα.
Χρήσεις για το Jicama
Η καλλιέργεια Jicama ασκείται στην Κεντρική Αμερική για αιώνες. Εκτιμάται για το ελαφρώς γλυκό ταμπόν, το οποίο μοιάζει με τραγανή και γεύση με ένα νερό κάστανο που διασταυρώνεται με ένα μήλο. Η σκληρή εξωτερική καφέ φλούδα απομακρύνεται, αφήνοντας μια λευκή, στρογγυλή ρίζα που χρησιμοποιείται όπως αναφέρθηκε παραπάνω - ως τραγανό πρόσθετο σαλάτας ή μαριναρισμένο ως καρύκευμα.
Οι ασιατικοί μάγειρες μπορούν να αντικαταστήσουν το jicama με νερό κάστανο στις συνταγές τους, είτε μαγειρεμένα σε γουόκ είτε σοταρισμένα. Ένα εξαιρετικά δημοφιλές λαχανικό στο Μεξικό, το jicama σερβίρεται μερικές φορές ωμό με λίγο λάδι, πάπρικα και άλλες γεύσεις.
Στο Μεξικό, άλλες χρήσεις για το jicama περιλαμβάνουν τη χρήση του ως ένα από τα στοιχεία για το "The Festival of the Dead" που γιορτάζεται την 1η Νοεμβρίου, όταν οι κούκλες jicama κόβονται από χαρτί. Άλλα τρόφιμα που αναγνωρίζονται κατά τη διάρκεια αυτού του φεστιβάλ είναι ζαχαροκάλαμο, μανταρίνια και φιστίκια.
Jicama Growing
Από την οικογένεια Fabaceae ή την οικογένεια οσπρίων, το jicama καλλιεργείται στο Πουέρτο Ρίκο, τη Χαβάη και το Μεξικό και σε θερμότερες περιοχές των νοτιοδυτικών Ηνωμένων Πολιτειών. Υπάρχουν δύο κύριες ποικιλίες: Pachyrhizus erosus και μια μεγαλύτερη ριζωμένη ποικιλία που ονομάζεται P. tuberosus, που διαφοροποιούνται μόνο από το μέγεθος των κονδύλων τους.
Γενικώς φυτευμένο από σπόρους, το jicama κάνει καλύτερα σε ζεστά κλίματα με μέτρια ποσότητα βροχής. Το φυτό είναι ευαίσθητο στον παγετό. Εάν φυτευτούν από σπόρους, οι ρίζες απαιτούν περίπου πέντε έως εννέα μήνες ανάπτυξης πριν από τη συγκομιδή. Όταν ξεκινούν από ολόκληρες, χρειάζονται μόνο τρεις μήνες για την παραγωγή ώριμων ριζών. Η αφαίρεση των λουλουδιών έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει την απόδοση του φυτού jicama.
