Η νέα ανάπτυξη στα φυτά σας είναι μια υπόσχεση για άνθη, μεγάλα όμορφα φύλλα ή, τουλάχιστον, παρατεταμένη διάρκεια ζωής. αλλά όταν αυτή η νέα ανάπτυξη μαραίνει ή πεθαίνει, οι περισσότεροι κηπουροί πανικοβάλλονται, δεν ξέρουν τι να κάνουν. Αν και η ανάπτυξη θανάτου σε φυτά οποιασδήποτε ηλικίας είναι ένα σοβαρό και δύσκολο πρόβλημα στη διαχείριση, υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορείτε να προσπαθήσετε να σώσετε τα φυτά σας πριν ανεβούν κοιλιά.
Γιατί πεθαίνει η νέα ανάπτυξη
Λοιπόν, αυτή είναι πραγματικά η ερώτηση, έτσι δεν είναι; Οι λόγοι για το θάνατο της ανάπτυξης της τρυφερότητας είναι πολυάριθμοι, αλλά μπορούν γενικά να χωριστούν σε αυτές τις κατηγορίες: σφάλματα, αγγειακές παθήσεις και βλάβη στις ρίζες.
Παράσιτα - Όταν προσπαθείτε να προσδιορίσετε πώς να διορθώσετε την ανάπτυξη που πεθαίνει, τα σφάλματα είναι μακράν το πιο εύκολο. Οι μύτες και τα κλαδάκια, όπως αυτά που είναι κοινά σε πολλά αειθαλή δέντρα και βατόμουρα, προτιμούν να βυθίζονται στους μαλακούς ιστούς στο τέλος των θάμνων και των δέντρων. Αναζητήστε μικροσκοπικές τρύπες στο τέλος, ή τραβήξτε μερικούς ιστούς που πεθαίνουν και ελέγξτε τον για γκαλερί ή σήραγγες. Μπορεί να μην δείτε ποτέ υπεύθυνα τους μικροσκοπικούς σκαθάρια, αλλά οι σήραγγες που λένε και οι τρύπες εισόδου είναι αρκετά στοιχεία.
Νόσος - Οι αγγειακές παθήσεις προκαλούνται από μυκητιακούς και βακτηριακούς παθογόνους παράγοντες που εισβάλλουν στους ιστούς μεταφοράς των φυτών σας. Καθώς αυτά τα παθογόνα πολλαπλασιάζονται, φράζουν τους αγγειακούς ιστούς, καθιστώντας δύσκολο ή αδύνατο για ορισμένα μέρη του φυτού σας να πάρουν θρεπτικά συστατικά, νερό και να στείλουν τα μεταποιημένα τρόφιμα πίσω στην κορώνα. Όλο αυτό το μπλοκάρισμα τελικά θα προκαλέσει το θάνατο των ιστών, και η τρυφερή νέα ανάπτυξη είναι συνήθως η πιο ευαίσθητη καθώς είναι η πιο μακριά από τις ρίζες.
Ζημιά ρίζας - Η βλάβη των ριζών είναι μια άλλη κοινή αιτία νεκρής νέας ανάπτυξης. Τα λιπάσματα είναι υπέροχα και το πότισμα του φυτού σας, αλλά υπάρχει τόσο πολύ. Όταν αυτό το καλό υλικό είναι υπερβολικό, συχνά οδηγεί σε ριζική ζημιά. Οι μικρότερες ρίζες συνήθως πεθαίνουν πρώτα, αλλά μερικές φορές ολόκληρα τμήματα του ριζικού συστήματος μπορεί να θανατωθούν, ειδικά στην περίπτωση υπερβολικής λίπανσης αργής απελευθέρωσης ή συσσώρευσης αλάτων λιπάσματος. Λιγότερες ρίζες σημαίνουν λιγότερα θρεπτικά συστατικά και λιγότερο νερό που μπορεί να μεταφερθεί, επομένως αυτά τα πολύτιμα υλικά συχνά δεν φτάνουν μέχρι τις άκρες του φυτού όταν η βλάβη των ριζών είναι σοβαρή.
Πώς να διορθώσετε την ανάπτυξη του θανάτου
Η ανάπτυξη του θανάτου μπορεί να είναι δύσκολο να θεραπευτεί, ανεξάρτητα από την αιτία. Εάν έχετε βαρετούς σκαθάρια, πιθανότατα θα έχουν περάσει πολύ πριν το φυτό σας αρχίσει να δείχνει σημάδια βλάβης και οι αγγειακές ασθένειες είναι σχεδόν πάντα θανατικές ποινές, οπότε η παρέμβαση, σε κάθε περίπτωση, είναι συνήθως άσκοπη. Οι κατεστραμμένες ρίζες, από την άλλη πλευρά, μπορεί μερικές φορές να αναγεννηθούν με προσεκτική διαχείριση.
Εάν είναι δυνατόν, σκάψτε το φυτό σας και ελέγξτε τις ρίζες. Θα χρειαστεί να κλαδέψετε οτιδήποτε είναι μαύρο, καφέ ή να αισθάνεστε απαλό. Αυξήστε την αποστράγγιση φυτών εξωτερικού χώρου προσθέτοντας αρκετό λίπασμα για να γεμίσετε την τρύπα του rootball το ένα τέταρτο έως το μισό της διαδρομής. Τα φυτά σε γλάστρες θα πρέπει να ξεπλυθούν, το κάνετε αυτό αφαιρώντας τα πιατάκια τους και ποτίζοντας το φυτό από την κορυφή έως ότου το νερό τελειώσει στον πυθμένα. Επαναλάβετε αυτό τέσσερις φορές για να αφαιρέσετε την περίσσεια αλάτων λιπασμάτων από το έδαφος. Εάν το έδαφος παραμείνει υγρό για περισσότερο από λίγα λεπτά, θα πρέπει να εξετάσετε το ενδεχόμενο επανατοποθέτησης του φυτού.
Προχωρώντας, προσέξτε πόσο συχνά γονιμοποιείτε και ποτίζετε το φυτό σας. Θυμηθείτε, πάρα πολλά είναι εξίσου άσχημα για αυτούς όσο πολύ λίγα. Νερό μόνο όταν η επιφάνεια του εδάφους του φυτού αισθάνεται στεγνή και γονιμοποιείται μόνο όταν το φυτό φαίνεται να το χρειάζεται, όπως όταν τα φύλλα αρχίζουν να φωτίζονται. Ποτέ μην αφήνετε το εργοστάσιό σας σε στάσιμο νερό, καθώς αυτό θα αναιρέσει μόνο την εργασία που έχετε κάνει για να τη σώσετε.
