Τα καλύμματα εδάφους εξυπηρετούν μια σειρά από σημαντικές λειτουργίες στο τοπίο. Είναι ευπροσάρμοστα φυτά που εξοικονομούν νερό, ελαχιστοποιούν τη διάβρωση του εδάφους, διατηρούν τα ζιζάνια υπό έλεγχο, μειώνουν τη σκόνη και παρέχουν ομορφιά, συχνά σε σκιά ή σε άλλες δύσκολες περιοχές όπου δεν θα αναπτυχθεί τίποτα άλλο. Το δύσκολο μέρος είναι να ανακαλύψουμε πώς να χωρίσουμε τα φυτά στο έδαφος ώστε να γεμίσουν γρήγορα, αλλά η βέλτιστη απόσταση του εδάφους εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Διαβάστε παρακάτω για χρήσιμες συμβουλές σχετικά με το διάστημα για τα φυτά εδάφους.
Πόσο μακριά να φυτέψετε φυτά
Κατά γενικό κανόνα, τα περισσότερα καλύμματα εδάφους τα πηγαίνουν καλά όταν απέχουν μεταξύ τους 12 έως 24 ίντσες (30-60 εκ.), Αλλά όταν πρόκειται για τον υπολογισμό της απόστασης μεταξύ των φυτών εδάφους, είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη τις συνήθειες ανάπτυξης του συγκεκριμένου φυτού και πόσο γρήγορα θέλετε να γεμίσετε το χώρο. Φυσικά, ο προϋπολογισμός σας είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας.
Για παράδειγμα, το ερπετό αρκεύθου (Juniperus horizontalis) είναι ένα ανθεκτικό, αειθαλή συμπεριφορά που μπορεί τελικά να εξαπλωθεί σε πλάτος 6 έως 8 πόδια (2-2,5 μ.), αλλά δεν θα συμβεί εν μία νυκτί. Εάν θέλετε να γεμίσει ο χώρος σχετικά γρήγορα, αφήστε περίπου 24 ίντσες (60 εκ.) Μεταξύ των φυτών. Εάν έχετε λίγο περισσότερο χρόνο ή ο προϋπολογισμός σας είναι περιορισμένος, σκεφτείτε το διάστημα τουλάχιστον 4 ποδιών (1,25 μ.).
Από την άλλη πλευρά, ο βίκος της κορώνας (Securigeria varia) απλώνεται γρήγορα και ένα φυτό μπορεί να καλύψει μια έκταση 6 πόδια (2 μ.) πλάτος. Μια απόσταση περίπου 12 ιντσών (30 εκ.) Μεταξύ των φυτών θα δημιουργήσει κάλυμμα αρκετά γρήγορα.
Μια άλλη γενική συμβουλή για τον υπολογισμό της απόστασης του εδάφους είναι να λάβετε υπόψη το μέγιστο πλάτος του φυτού κατά την ωρίμανση και, στη συνέχεια, να επιτρέψετε τόσο μεγάλο χώρο μεταξύ των φυτών. Αφήστε λίγο περισσότερο χώρο για ταχέως αναπτυσσόμενα καλύμματα εδάφους. Φυτέψτε τα λίγο πιο κοντά εάν είναι αργοί καλλιεργητές.
Λάβετε υπόψη ότι ορισμένα καλύμματα εδάφους που εξαπλώνονται γρήγορα μπορούν να γίνουν επιθετικά. Ένα τέλειο παράδειγμα είναι ο αγγλικός κισσός (Hedera helix). Ενώ ο αγγλικός κισσός είναι όμορφος όλο το χρόνο και γεμίζει αρκετά γρήγορα, είναι εξαιρετικά επιθετικός και θεωρείται επιβλαβές ζιζάνιο σε ορισμένες περιοχές, συμπεριλαμβανομένου του Pacific Northwest. Ελέγξτε με την τοπική σας επέκταση συνεργασίας εάν δεν είστε σίγουροι για το διεισδυτικό δυναμικό ενός φυτού πριν από τη φύτευση στον κήπο.
