Και τα δύο ερπυστικά phlox (Phlox stoloniferais, Πhulox subulata) και ψηλός κήπος phlox (Phlox paniculataείναι αγαπημένα στα παρτέρια. Μεγάλα μπαλώματα ροζ, λευκού, μοβ ή μπλε σέρνεται phlox είναι ένα χαρούμενο θέαμα την άνοιξη, όταν τα περισσότερα άλλα φυτά ξυπνούν από τον χειμερινό ύπνο τους. Το ψηλό phlox μπορεί να κυριαρχήσει στον καλοκαιρινό κήπο με μακροχρόνιες, συνεχείς ανθίσεις που προσελκύουν πεταλούδες, μέλισσες, ακόμη και κολίβρια στον κήπο. Δυστυχώς, και οι δύο τύποι phlox μπορεί να είναι επιρρεπείς σε μια ποικιλία ασθενειών και παρασίτων που μπορούν να αποθαρρύνουν τους κηπουρούς από την καλλιέργεια των γοητευτικών φυτών. Σε αυτό το άρθρο, θα συζητήσουμε τους λόγους για το κιτρίνισμα και το στέγνωμα του phlox.
Γιατί το My Phlox είναι κίτρινο και ξηρό;
Τα φυτά Phlox είναι ιδιαίτερα επιρρεπή σε μυκητιασικές ασθένειες όπως νόσος του νοτίου, σκουριά, ωίδιο, κλπ. Το ωίδιο είναι η πιο κοινή μυκητιακή νόσος των φυτών phlox. Αυτή η ασθένεια παρατηρείται για πρώτη φορά από τις λευκές κηλίδες σε σκόνη ή την επικάλυψη σε φυτικούς ιστούς. Η ασθένεια μπορεί να εξελιχθεί σε κιτρίνισμα και αποξήρανση, καθώς και υπερβολική πτώση φύλλων.
Οι μυκητιακές ασθένειες μπορούν να καταστρέψουν τα φυτά phlox ζωτικών θρεπτικών ουσιών και νερού διακόπτοντας τη φυσική ροή του ξυλίου και του φλοιού του φυτού και την ικανότητά του να φωτοσυντίθεται σωστά. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κίτρινα ή χλωρωτικά και αποξηραμένα φυτά phlox.
Ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών, έλλειψη νερού, ακατάλληλος φωτισμός και χημική μετατόπιση μπορεί επίσης να προκαλέσει κίτρινα, αποξηραμένα φυτά phlox.
Εκτός από τις μυκητιασικές ασθένειες και τις μη ικανοποιητικές περιβαλλοντικές συνθήκες, τα φυτά phlox μπορούν να πέσουν θύματα ιογενών ασθενειών όπως ο μωσαϊκός ιός, ο σγουρός ιός και οι κίτρινοι αστέρες. Αυτές οι ασθένειες συχνά εμφανίζονται ως κιτρίνισμα και στέγνωμα. Πολλές ιογενείς ασθένειες εξαπλώνονται από έντομα όπως οι ακίδες.
Διαχείριση ξηρών φυτών Phlox
Οι περισσότερες μυκητιακές ασθένειες μεταδίδονται από το έδαφος και μολύνουν τα φυτά phlox όταν το νερό από τη βροχή ή το χειροκίνητο πότισμα εκτοξεύεται από το μολυσμένο έδαφος στους ιστούς των φυτών. Το πότισμα των φυτών με αργή, ελαφριά στάση νερού απευθείας στη ριζική ζώνη μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της εξάπλωσης πολλών μυκητιακών ασθενειών. Ωστόσο, δεν μπορούμε να ελέγξουμε τη βροχή. Επομένως, η χρήση προληπτικών μυκητιακών ψεκασμών πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα μπορεί επίσης να είναι ευεργετική.
Είναι επίσης σημαντικό να παρέχεται στα φυτά phlox σωστή κυκλοφορία του αέρα, να αποφεύγεται ο υπερπληθυσμός με την απομακρυσμένη απόσταση από τα φυτά και να τα διαιρούνται συχνά και πάντα να καθαρίζετε και να απορρίπτετε τα πεσμένα φύλλα και άλλα φυτά που έχουν προσβληθεί από ασθένειες του κήπου.
Για να εξασφαλιστούν υγιή φυτά, το phlox πρέπει να γονιμοποιείται τακτικά, είτε με λίπασμα βραδείας αποδέσμευσης για ανθοφόρα φυτά είτε με μηνιαία σπρέι φυλλώματος. Τα φυτά Phlox προτιμούν επίσης ελαφρώς όξινο έδαφος και ενδέχεται να μην έχουν καλή απόδοση σε εδάφη που είναι πολύ αλκαλικά. Το ερπυστικό phlox και το ψηλό phlox στον κήπο μεγαλώνουν καλύτερα στον ήλιο. Σε πυκνές περιοχές, τα φυτά phlox ενδέχεται να είναι κίτρινα και να μην μεγαλώνουν σωστά.
Ο προληπτικός έλεγχος εντόμων μπορεί να προστατεύσει τα φυτά phlox από ιογενείς ασθένειες. Ωστόσο, όταν ένα φυτό phlox έχει μολυνθεί με ιική ασθένεια, συνήθως δεν υπάρχει θεραπεία. Τα μολυσμένα φυτά πρέπει να σκάβονται και να καταστρέφονται.
