Τα φιστίκια αποτελούν μια τεράστια γεωργική καλλιέργεια στις νοτιοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες. Όλο αυτό το φυστικοβούτυρο πρέπει να προέρχεται από κάπου. Πέρα από αυτό, ωστόσο, είναι επίσης ένα διασκεδαστικό και συναρπαστικό φυτό που μεγαλώνει στον κήπο, αρκεί η καλλιεργητική σας εποχή να είναι αρκετά μεγάλη. Υπάρχουν μερικές σημαντικές διαφορές μεταξύ των ποικιλιών φυστικιών. Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τα φιστίκια.
Τι είναι τα αραχίδες;
Τα φιστίκια μπορούν να χωριστούν σε δύο κύριους τύπους μοτίβου ανάπτυξης: δέσμη και δρομέας. Τα φιστίκια δρομέας έχουν μακρά κλαδιά με καρπούς που αναπτύσσονται ή «τρέχουν» σε όλο το μήκος τους. Τα φυτά με αραχίδες, από την άλλη πλευρά, παράγουν όλα τα καρύδια τους στο τέλος αυτών των κλαδιών, σε μια δέσμη. Είναι μια εύκολη διάκριση που πρέπει να θυμάστε.
Τα φιστίκια τύπου τσαμπιού δεν αποδίδουν τόσο υψηλά όσο οι δρομείς, και λόγω αυτού δεν καλλιεργούνται τόσο συχνά, ειδικά γεωργικά. Αξίζει ακόμη να αναπτυχθούν, ωστόσο, ειδικά στον κήπο όπου δεν ψάχνετε τη μέγιστη απόδοση για την παραγωγή φυστικοβούτυρου.
Πώς να καλλιεργήσετε φυτά αραχίδων
Τα φιστίκια συσσωρεύονται με τον ίδιο τρόπο όπως και άλλες ποικιλίες φυστικιών. Χρειάζονται ζεστό καιρό και ήλιο και προτιμούν αμμώδη, χαλαρά εδάφη. Το έδαφος πρέπει να είναι τουλάχιστον 65 F. (18 C.) για να γίνει βλάστηση, και τα φυτά χρειάζονται τουλάχιστον 120 ημέρες για να φτάσουν στην ωρίμανση.
Μετά την επικονίαση των λουλουδιών, τα κλαδιά των φυτών θα επιμηκύνονται και θα γέρνουν, βυθίζονται στο έδαφος και σχηματίζουν τα φιστίκια υπόγεια σε τσαμπιά. Μόλις τα κλαδιά βυθιστούν, χρειάζονται 9 έως 10 εβδομάδες για να είναι έτοιμα τα φρούτα για συγκομιδή.
Τα φιστίκια, όπως και τα άλλα όσπρια, στερεώνουν το άζωτο και χρειάζονται πολύ λίγα ως προς το λίπασμα. Το επιπλέον ασβέστιο είναι μια καλή ιδέα για τη μέγιστη παραγωγή φρούτων, ωστόσο.
Τώρα που γνωρίζετε λίγο περισσότερα για τις ποικιλίες φυστικιών, γιατί να μην τους δοκιμάσετε στον κήπο σας φέτος.
