Στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, τα αμερικανικά κάστανα αποτελούσαν πάνω από το 50 τοις εκατό των δέντρων στα ανατολικά δάση σκληρού ξύλου. Σήμερα δεν υπάρχουν. Μάθετε για τον ένοχο- καστανιά και τι γίνεται για την καταπολέμηση αυτής της καταστροφικής ασθένειας.
Γεγονότα Blest καστανιάς
Δεν υπάρχει αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης της καστανιάς. Μόλις ένα δέντρο μολύνει την ασθένεια (όπως όλοι τελικά), δεν υπάρχει τίποτα που μπορούμε να κάνουμε παρά να το παρακολουθήσουμε να πέφτει και να πεθαίνει. Η πρόγνωση είναι τόσο ζοφερή που όταν οι εμπειρογνώμονες ρωτούνται πώς να αποτρέψουν την καστανιά, η μόνη συμβουλή τους είναι να αποφύγουν εντελώς τη φύτευση καστανιάς.
Προκαλείται από τον μύκητα Cryphonectria parasitica, η καστανιά έσπασε τα δάση σκληρού ξύλου της Ανατολικής και της Μεσοδυτικής, σκουπίζοντας τριάμισι δισεκατομμύρια δέντρα έως το 1940. Σήμερα, μπορείτε να βρείτε φυτά ρίζας που αναπτύσσονται από παλιά κολοβώματα νεκρών δέντρων, αλλά τα λάχανα πεθαίνουν πριν ωριμάσουν ώστε να παράγουν καρύδια .
Η καστανιά βρήκε το δρόμο της στις ΗΠΑ στα τέλη του 19ου αιώνα σε εισαγόμενα ασιατικά καστανιές. Τα ιαπωνικά και τα κινέζικα κάστανα είναι ανθεκτικά στην ασθένεια. Ενώ μπορούν να προσβληθούν από την ασθένεια, δεν παρουσιάζουν τα σοβαρά συμπτώματα που εμφανίζονται στα αμερικανικά κάστανα. Μπορεί να μην παρατηρήσετε καν τη μόλυνση, εκτός αν αφαιρέσετε το φλοιό από ένα ασιατικό δέντρο.
Ίσως αναρωτιέστε γιατί δεν αντικαθιστούμε τα αμερικανικά κάστανα μας με τις ανθεκτικές ασιατικές ποικιλίες. Το πρόβλημα είναι ότι τα ασιατικά δέντρα δεν έχουν την ίδια ποιότητα. Οι αμερικάνικες καστανιές ήταν εξαιρετικά σημαντικές εμπορικά επειδή αυτά τα ταχέως αναπτυσσόμενα, ψηλά, ίσια δέντρα παρήγαγαν ανώτερη ξυλεία και μια άφθονη συγκομιδή θρεπτικών ξηρών καρπών που ήταν σημαντική τροφή τόσο για τα ζώα όσο και για τους ανθρώπους. Τα ασιατικά δέντρα δεν μπορούν να πλησιάσουν την αξία των αμερικανικών καστανιών.
Κύκλος ζωής καστανιάς Blight
Η μόλυνση συμβαίνει όταν τα σπόρια προσγειώνονται σε ένα δέντρο και διεισδύουν στο φλοιό μέσω τραυμάτων εντόμων ή άλλων σπασίματος στο φλοιό. Μετά τη βλάστηση των σπορίων, σχηματίζουν καρποφόρα σώματα που δημιουργούν περισσότερα σπόρια. Τα σπόρια μετακινούνται σε άλλα μέρη του δέντρου και σε κοντινά δέντρα με τη βοήθεια νερού, ανέμου και ζώων. Η βλάστηση και η εξάπλωση των σπορίων συνεχίζονται όλη την άνοιξη και το καλοκαίρι έως τις αρχές του φθινοπώρου. Η ασθένεια διαχειμάζει καθώς το μυκήλιο κλωστές σε ρωγμές και σπάει στο φλοιό. Την άνοιξη, ολόκληρη η διαδικασία ξεκινά ξανά.
Οι καρκίνοι αναπτύσσονται στο σημείο της μόλυνσης και εξαπλώνονται γύρω από το δέντρο. Τα σκουπίδια εμποδίζουν το νερό να κινηθεί πάνω στον κορμό και στα κλαδιά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια υγρασίας και το δέντρο τελικά πεθαίνει. Ένα κούτσουρο με ρίζες μπορεί να επιβιώσει και να εμφανιστούν νέοι βλαστοί, αλλά ποτέ δεν επιβιώνουν μέχρι την ωριμότητα.
Οι ερευνητές εργάζονται για να αναπτύξουν ανθεκτικότητα στην καστανιά. Μια προσέγγιση είναι να δημιουργήσετε ένα υβρίδιο με τα ανώτερα χαρακτηριστικά του αμερικανικού κάστανου και την αντίσταση στις κινεζικές καστανιές. Μια άλλη δυνατότητα είναι να δημιουργηθεί ένα γενετικά τροποποιημένο δέντρο εισάγοντας ανθεκτικότητα σε ασθένειες στο DNA. Δεν θα έχουμε ξανά καστανιές τόσο δυνατές και άφθονες όσο ήταν στις αρχές του 1900, αλλά αυτά τα δύο ερευνητικά σχέδια μας δίνουν λόγο να ελπίζουμε για περιορισμένη ανάκαμψη.
