Ένα από τα πιο σημαντικά οικιακά καθήκοντα μιας μεσαιωνικής κυρίας ήταν η προμήθεια και συγκομιδή βοτάνων και φαρμακευτικών φυτών και ριζών. Τα φυτά που καλλιεργήθηκαν τους καλοκαιρινούς μήνες έπρεπε να συγκομίζονται και να αποθηκευτούν για το χειμώνα. Παρόλο που τα σιτηρά και τα λαχανικά καλλιεργήθηκαν στα χωράφια του κάστρου ή του χωριού, η κυρία του σπιτιού είχε άμεσο ρόλο στην ανάπτυξη και τη συγκομιδή των οικιακών βοτάνων. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε για τους μεσαιωνικούς κήπους με βότανα.
Κήποι μεσαιωνικών βοτάνων
Καμία αξιοσέβαστη κυρία δεν θα ήταν χωρίς το στήθος της ιατρικής της, η οποία συχνά αποδείχθηκε σωτηρία για όσους πάσχουν από χειμωνιάτικα κρυολογήματα και πυρετούς. Η αποτυχία εξασφάλισης καλής συγκομιδής θα μπορούσε να είναι η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου.
Τα βότανα και τα φυτά που καλλιεργούνται σε κήπους αρχοντικών και κάστρων βασικά ανήκαν σε μία από τις τρεις κατηγορίες: μαγειρική, ιατρική ή οικιακή χρήση. Μερικά βότανα εμπίπτουν σε πολλές κατηγορίες και μερικά καλλιεργήθηκαν για τη διακοσμητική τους αξία. Ωστόσο, τα καθαρά διακοσμητικά φυτά καλλιεργήθηκαν πολύ σπανιότερα από ό, τι σήμερα, και πολλά φυτά που θεωρούμε διακοσμητικά είχαν πλέον πιο πρακτικές χρήσεις στο παρελθόν.
Για παράδειγμα, ο Dianthus ή τα «ροζ» καλλιεργήθηκαν στα μεσαιωνικά χρόνια για μαγειρικές χρήσεις. Τα ροζ είχαν μια γεύση σαν γαρίφαλο και χρησιμοποιήθηκαν φρέσκα για να δοκιμάσουν πολλά καλοκαιρινά πιάτα. Ήταν γνωστοί για την έντονη, ευχάριστη μυρωδιά τους και πιστεύεται ότι προωθούν τη γενική υγεία. Το Dianthus που καλλιεργείται σήμερα έχει λίγη μυρωδιά ή γεύση και καλλιεργείται κυρίως για την ομορφιά του.
Μεσαιωνικά φυτικά φυτά
Μαγειρικά φυτά
Μαγειρικά φυτά και βότανα καλλιεργήθηκαν για χρήση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και διατηρήθηκαν για να προσθέσουν στο χειμερινό ναύλο. Τα βότανα και τα λαχανικά έπρεπε να συλλεχθούν σε ποσότητα και να διατηρηθούν, συνήθως με ξήρανση, για να διαρκέσουν τους μεγάλους και σκληρούς χειμερινούς μήνες. Μερικά βότανα μπόρεσαν να αντέξουν το χειμώνα στο έδαφος και παρείχαν μια ετήσια γενναιοδωρία. Τα βότανα συχνά μπορούν να αναπτυχθούν σε όλες εκτός από τις σκληρότερες χειμερινές συνθήκες περιλαμβάνουν:
- Χειμώνας αλμυρός
- Κάποια ρίγανη
- Σκόρδο και σχοινόπρασο
Άλλα φυτά έπρεπε να συλλεχθούν και να στεγνώσουν.
- Βασιλικός
- Κάρι
- Λεβάντα
- Κολίανδρο
- Ερραγκον
- ΣΟΦΌΣ
- Δενδρολίβανο
Τα βότανα συνήθως ξηράνθηκαν σε δέματα κρεμασμένα σε δροσερό μέρος με καλή ροή αέρα για δύο έως τρεις εβδομάδες. Τα αποξηραμένα βότανα θα μπορούσαν να αφεθούν να κρέμονται ή να αποθηκευτούν σε βάζα ή αγγεία ή να χρησιμοποιηθούν σε unguents και ξύδι. Το Rosehip ζελέ ήταν ένα ιδιαίτερο αγαπημένο κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Και, οι ζελέδες, οι μαρμελάδες και τα κρασιά πρόσθεσαν ποικιλία στις χειμερινές δίαιτες.
Τα βότανα ήταν μια σημαντική πηγή βιταμινών και θρεπτικών ουσιών κατά τους χειμερινούς μήνες όταν το πράσινο ήταν σπάνιο. Οι άνθρωποι παρείχαν επίσης απαραίτητη ποικιλία από τα επαναλαμβανόμενα πιάτα με σιτηρά και κρέας το χειμώνα. Επιπλέον, χρησίμευαν ως καμουφλάζ για κρέατα που έχουν χαθεί ή κακοσυντηρημένα.
Φυτικά φυτά
Τα φαρμακευτικά βότανα αναπτύχθηκαν και ξηράνθηκαν για χρήση κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Τα βότανα θα μπορούσαν να διατηρηθούν αποξηραμένα για έως και ένα χρόνο χωρίς να χάσουν την ισχύ τους, ή θα μπορούσαν να κονιοποιηθούν ή να προστεθούν σε λίπη για να δημιουργήσουν αλοιφές και πάστες. Αυτά περιελάμβαναν:
- Αυτοθεραπεύστε
- Feverfew
- Λεβάντα
- ΣΟΦΌΣ
- Μέντα
- Χήνα
- Θηρανθεμίς
- Πικραλίδα
- Boneset
Ο φλοιός της ιτιάς, το σκόρδο και ορισμένα άλλα φαρμακευτικά βότανα και φυτά θα μπορούσαν να συγκομίζονται καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους. Η αυτοθεραπεία, το feverfew και η ιτιά χρησιμοποιήθηκαν για να σπάσουν καθώς και για την πρόληψη πυρετών. Λεβάντα, φασκόμηλο και μέντα θεωρούνται πεπτικά βοηθήματα. Το Goosegrass και το boneet πιστεύεται ότι είναι καλά για την επούλωση των διαλειμμάτων καθώς και για τις περικοπές και τις βλάβες. Η πικραλίδα θεωρήθηκε καθαριστική και διουρητική. Τα φακελάκια δημιουργήθηκαν επίσης και μεταφέρθηκαν για να αποτρέψουν την ασθένεια και να γλυκάνουν τον αέρα. Εξυπηρετούσαν το διπλό σκοπό του αποσμητικού κατά τους χειμερινούς μήνες, όταν το μπάνιο ήταν αδύνατο.
Οικιακά φυτά
Τα οικιακά βότανα περιλαμβάνουν:
- Λεβάντα
- Δενδρολίβανο
- ΣΟΦΌΣ
- Κίτρο
- Φλησκούνι
- Μέντα
- Μαϊντανός
Τέτοια βότανα χρησιμοποιήθηκαν για να γλυκάνουν τον αέρα και να ανακουφίσουν τα παράσιτα. Η λεβάντα, το κίτρο και το δεντρολίβανο εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σήμερα για την αποτροπή των ψύλλων και των σκώρων.
Συγκομιδή μεσαιωνικών βοτάνων
Όπως μπορείτε να φανταστείτε, η συγκομιδή βοτάνων και φυτών για χειμερινή χρήση ήταν πολύ σημαντική για το κάστρο, καθώς και για την απλή καλύβα του χωριού. Μπορείτε να καλλιεργήσετε και να στεγνώσετε τα δικά σας χειμερινά βότανα σήμερα πολύ απλά. Τα βότανα στεγνώνουν όταν κρέμονται σε δύο έως τρεις εβδομάδες. Πρέπει να βρίσκονται σε σκοτεινό, δροσερό χώρο με άφθονη ροή αέρα.
Σε αντίθεση με τα μεσαιωνικά στρώματα, θα έχετε τη δυνατότητα να κλειδώσετε τα αποξηραμένα βότανα σας, αυξάνοντας τη μακροζωία τους. Πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε βότανα, βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε τι είναι. Προσέξτε να επισημάνετε όλα τα βότανα σας πριν στεγνώσετε. Το φασκόμηλο και το δεντρολίβανο μπορεί να είναι αρκετά εύκολο να ταυτοποιηθούν κατά την ανάπτυξη, αλλά τα βότανα μοιάζουν παραπλανητικά όταν στεγνώσουν.
Επίσης, προσέξτε να μην στεγνώσετε τα μαγειρικά βότανα (φασκόμηλο, δεντρολίβανο, κάρυ, βασιλικό) δίπλα-δίπλα με βότανα οικιακής χρήσης (λεβάντα, πατσουλί). Αυτή η πρακτική θα σας βοηθήσει να αποτρέψετε περαιτέρω τη σύγχυση. Όπως και με όλα τα φυτά, προσέξτε και σέβεστε τις χρήσεις τους. Με την καλλιέργεια και τη διατήρηση βοτάνων και φυτών, θα συνεχίσετε μια παράδοση που ξεκινά από τους μεσαιωνικούς χρόνους και νωρίτερα!
