Ο Θεόφραστος ήταν αρχαίος Έλληνας γνωστός ως πατέρας της βοτανικής. Στην πραγματικότητα, οι αρχαίοι Έλληνες ήταν αρκετά έμπειροι και γνώστες σχετικά με τα φυτά και τις χρήσεις τους, ειδικά τα βότανα. Τα μεσογειακά φυτά βοτάνων καλλιεργήθηκαν συνήθως για καθημερινή χρήση κατά τη διάρκεια της θητείας αυτού του αρχαίου πολιτισμού.
Τα αναπτυσσόμενα ελληνικά βότανα χρησιμοποιήθηκαν φρέσκα ή αποξηραμένα σε σκόνες, κατάπλασμα, αλοιφές και βάμματα για τη θεραπεία μιας ποικιλίας φυσικών παθήσεων. Ιατρικά ζητήματα όπως κρυολογήματα, οίδημα, εγκαύματα και πονοκέφαλοι αντιμετωπίστηκαν με τη χρήση φυτών μεσογειακών βοτάνων. Τα βότανα συχνά ενσωματώθηκαν σε θυμίαμα και ήταν το κύριο συστατικό των ελαίων αρωματοθεραπείας. Πολλές μαγειρικές συνταγές περιελάμβαναν τη χρήση βοτάνων και οδήγησαν στην κοινή πρακτική της κηπουρικής των αρχαίων ελληνικών βοτάνων.
Μεσογειακά φυτά
Κατά την ελληνική κηπουρική βοτάνων, ορισμένα βότανα μπορεί να συμπεριληφθούν στο βότανο όπως οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:
- Καλέντουλα
- Βάλσαμο λεμονιού
- Δίκτανη της Κρήτης
- Μέντα
- Μαϊντανός
- Βολβοί φαγώσιμοι
- Λεβάντα
- Μαντζουράνα
- Ρίγανη
- Δενδρολίβανο
- ΣΟΦΌΣ
- Σαντολίνα
- Γλυκό κόλπο
- Αλμυρά
- Θυμάρι
Πολλά βότανα προσδίδουν συγκεκριμένες ιδιότητες. Για παράδειγμα, ο άνηθος θεωρήθηκε προάγγελος του πλούτου, ενώ το δεντρολίβανο αύξησε τη μνήμη και η μαντζουράνα ήταν η πηγή των ονείρων. Σήμερα, κάποιος μπορεί σίγουρα να περιλαμβάνει βασιλικό στον ελληνικό κήπο με βότανα, αλλά οι αρχαίοι Έλληνες το παρέλειψαν λόγω μιας δεισιδαιμονικής πεποίθησης για το φυτό.
Ο ίδιος ο παραδοσιακός ελληνικός κήπος με βότανα αποτελούσε ευρύχωρα μονοπάτια που διχοτομούσαν διάφορα οικόπεδα βοτάνων. Κάθε βότανο είχε το δικό του τμήμα του κήπου και συχνά καλλιεργούσε σε υπερυψωμένα κρεβάτια.
Καλλιέργεια ελληνικών βοτάνων
Τα φυτά που είναι κοινά στον μεσογειακό κήπο με βότανα ευδοκιμούν στις ζεστές θερμοκρασίες και το ξηρό έδαφος της περιοχής. Ο κηπουρός στο σπίτι θα έχει τη μεγαλύτερη επιτυχία με καλής ποιότητας στραγγιζόμενο χώμα. Τοποθετήστε τα βότανα στον ήλιο και λιπαίνετε, ειδικά εάν τα βότανα περιέχονται σε γλάστρες, με λίπασμα για όλες τις χρήσεις μία φορά το χρόνο.
Τα βότανα σε γλάστρες θα απαιτούν πιο συνεπές πότισμα από αυτά στον κήπο. Ένα καλό λούσιμο μία φορά την εβδομάδα είναι πιθανώς αρκετό. Ωστόσο, προσέξτε την κατσαρόλα και χρησιμοποιήστε το δάχτυλό σας για να ελέγξετε την ξηρότητα. Τα μεσογειακά βότανα μπορούν να χειριστούν πολύ νερό, αλλά δεν θέλουν να βρέξουν τα πόδια τους, οπότε η καλή αποστράγγιση του εδάφους είναι ζωτικής σημασίας.
Στο οικόπεδο του κήπου, μόλις δημιουργηθεί, τα περισσότερα βότανα μπορούν να αφεθούν χωρίς πολλή άρδευση. Ωστόσο, δεν είναι φυτά της ερήμου και χρειάζονται κάποια κατά τη διάρκεια εκτεταμένων ξηρών περιόδων. Ωστόσο, τα περισσότερα μεσογειακά βότανα είναι ανθεκτικά στην ξηρασία. Είπα «ανεκτική» καθώς θα χρειαστούν ακόμα λίγο νερό.
Τα μεσογειακά βότανα χρειάζονται πρωτίστως τον ήλιο - όσο μπορούν, και ζεστές θερμοκρασίες για να διεγείρουν τα αιθέρια έλαια που προσδίδουν υπέροχες γεύσεις και αρώματα.
