Τα φυτά τζίντζερ φέρνουν ένα διπλό whammy στον κήπο. Όχι μόνο μπορούν να παράγουν υπέροχα λουλούδια, αλλά και ένα βρώσιμο ρίζωμα που χρησιμοποιείται συχνά στο μαγείρεμα και στο τσάι. Το να μεγαλώσετε το δικό σας έχει νόημα εάν έχετε το χώρο και το τοπικό κλίμα για να το υποστηρίξετε, αλλά θα πρέπει να γνωρίζετε τις ασθένειες των φυτών τζίντζερ προτού πηδήσετε. Πολλοί μπορούν να προληφθούν από καλές συνθήκες ανάπτυξης, αλλά ακόμη και αν η στάση σας έχει ήδη καθιερωθεί , είναι χρήσιμο να γνωρίζετε τι πρέπει να προσέξετε στα συμπτώματα της νόσου τζίντζερ και πώς να θεραπεύσετε την ασθένεια τζίντζερ.
Ασθένειες του τζίντζερ
Η θεραπεία των άρρωστων φυτών τζίντζερ ξεκινά με τη σωστή αναγνώριση του παθογόνου που εμπλέκεται. Το τζίντζερ δεν έχει πολλά κοινά προβλήματα, οπότε καθιστά λίγο πιο εύκολο να αντιληφθείτε οποιοδήποτε ζήτημα μπορεί να έχετε. Τούτου λεχθέντος, εδώ είναι μερικές ασθένειες του τζίντζερ που πιθανότατα θα συναντήσετε στον κήπο:
Βακτηριακή μαρασμό. Προκαλείται από ένα βακτήριο που εισέρχεται στον αγγειακό ιστό των φυτών τζίντζερ και πολλαπλασιάζεται έως ότου οι βλαστοί και τα φύλλα δεν μπορούν να πάρουν αρκετό νερό και θρεπτικά συστατικά για να επιβιώσουν, η βακτηριακή βλάβη είναι εμφανής από σημάδια πίεσης του νερού παρά το επαρκές πότισμα και τα φύλλα κιτρινίζουν από κάτω προς τα πάνω. Ωστόσο, το φυτό μπορεί να μαραθεί τόσο γρήγορα ώστε να μην υπάρχει χρόνος για αποχρωματισμό, επομένως αυτό δεν είναι πάντα διαγνωστικό. Τα ριζώματα θα είναι εμποτισμένα με νερό ή θα έχουν εμποτισμένες με νερό περιοχές και βακτηριακή ροή. Δεν υπάρχει πρακτική θεραπεία για τους κηπουρούς στο σπίτι.
Fusarium Yellows. Το Fusarium είναι ένας μύκητας που εισβάλλει στο τζίντζερ με τον ίδιο τρόπο που κάνουν οι βακτηριακές αποικίες των βακτηριακών μαρασμών. Αλλά επειδή ο μύκητας δεν αναπτύσσεται τόσο γρήγορα, χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να μαραθεί το φυτό τζίντζερ και να αρχίσει να μειώνεται. Αντ 'αυτού, μπορείτε να βρείτε κίτρινα και ακάθαρτα βλαστάρια διάσπαρτα σε διαφορετικά υγιή φυτά. Όταν τραβάτε το ρίζωμα, δεν θα είναι εμποτισμένο με νερό, αλλά μπορεί να έχει σημαντική ξηρή σήψη. Όπως συμβαίνει με το βακτηριακό ομόλογό του, μόλις δείτε σημάδια κίτρινων Fusarium, η ζημιά έχει ήδη γίνει.
Nematode ρίζας-κόμβου. Ο νηματώδης ρίζας μπορεί να είναι γνωστός στους καλλιεργητές λαχανικών, αλλά στο τζίντζερ συμπεριφέρεται ελαφρώς διαφορετικά. Αντί να δημιουργεί ένα δίκτυο αναπτυξιακών ρυθμών, δίνει στα ριζώματα μια κάπως άμορφη, φελλό ή ραγισμένη εμφάνιση. Είναι πιο πιθανό να το παρατηρήσετε μετά τη συγκομιδή, αλλά εκτός εάν μολυνθεί σοβαρά, το φυτό σας μπορεί να είναι διαφορετικά υγιές.
Πρόληψη ασθενειών των φυτών τζίντζερ
Οι περισσότερες ασθένειες των φυτών τζίντζερ δεν μπορούν να θεραπευτούν, μόνο αποτρέπονται, και γι 'αυτό έχει σημασία πώς σχεδιάζετε και δημιουργείτε τον κήπο τζίντζερ. Αν και δεν είναι μια σολανούσα σοδειά, μην περιστρέφετε τζίντζερ με ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες ή φυτά τοματίλλου, επειδή έχουν κάποια παθογόνα που μπορεί να είναι ικανά να περάσουν.
Συνιστώνται ανυψωμένα κρεβάτια, ειδικά εάν μπορείτε να στερεώσετε το έδαφος πολύ πριν από το χρόνο φύτευσης. Τα περισσότερα παθογόνα πιπεροριζών είναι εδάφη, καθιστώντας πολύ δύσκολο να αποφευχθεί η έκθεση χωρίς να ξεκινήσει με πολύ αποστειρωμένο έδαφος. Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι να διατηρούνται τα φυτά τζίντζερ σχετικά στεγνά, καθώς τα βακτήρια και οι μύκητες απαιτούν μεγάλη υγρασία για να ευδοκιμήσουν.
