Δεν υπάρχει τίποτα σαν ένα τραγανό, ζουμερό μήλο που μεγαλώσατε εσείς. Είναι απολύτως το καλύτερο πράγμα στον κόσμο. Ωστόσο, το να είσαι καλλιεργητής μήλου σημαίνει επίσης ότι πρέπει να προσέχεις για ασθένειες που μπορούν να καταστρέψουν ή να καταστρέψουν τη σκληρή σου καλλιέργεια. Η σήψη της ρίζας του μήλου Armillaria, για παράδειγμα, είναι μια σοβαρή ασθένεια που μπορεί να είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί μετά την εγκατάστασή της. Ευτυχώς, έχει μερικά πολύ ξεχωριστά συμπτώματα που μπορείτε να παρακολουθείτε τον οπωρώνα σας (ή το μοναχικό μηλιά!) Για όλο το χρόνο.
Armillaria Root Rot στα μήλα
Η σήψη της ρίζας του Armillaria προκαλείται από διάφορα μυκητιακά παθογόνα του είδους Armillaria. Αυτοί οι μύκητες μπορεί να είναι αδυσώπητοι και μυστικοί, καθιστώντας δύσκολο να γνωρίζουμε εάν έχετε λοίμωξη, εκτός αν παρακολουθείτε πολύ προσεκτικά. Τελικά, το Armillaria θα σκοτώσει τα περισσότερα δέντρα και ξυλώδη φυτά με τα οποία έρχεται σε επαφή, οπότε δεν είναι ασθένεια να το αγνοήσουμε. Μπορεί να παραμείνει σε μολυσμένα κολοβώματα και μεγάλα κομμάτια υπογείων ριζών για χρόνια ή δεκαετίες, στέλνοντας μακριά κοκκινωπό-καφέ ριζόμορφα σαν κορδόνια σε αναζήτηση νέων δέντρων για μόλυνση.
Τα συμπτώματα της Armillaria στα μήλα μπορεί να είναι αρχικά ανεπαίσθητα, με σημάδια άγχους όπως γέρνοντας ή μπούκλα φύλλων κατά τη διάρκεια της μεσογείου, βροχή των φύλλων και μαρασμός, ή υποτροπή των κλαδιών. Μπορεί επίσης να παρατηρήσετε κιτρινωπό-χρυσό μανιτάρια να αναπτύσσονται στη βάση μολυσμένων δέντρων το φθινόπωρο ή το χειμώνα - αυτά είναι τα καρποφόρα σώματα του μύκητα.
Καθώς η λοίμωξη γίνεται πιο έντονη, το δέντρο της μηλιάς σας μπορεί να αναπτύξει μεγάλους σκουρόχρωμους, υγρούς καρπούς και μυκηλιακούς ανεμιστήρες, λευκές δομές που μοιάζουν με ανεμιστήρες, κάτω από το φλοιό. Το δέντρο σας μπορεί επίσης να ξεκινήσει την αλλαγή του χρώματος πτώσης νωρίτερα από το συνηθισμένο ή ακόμη και να καταρρεύσει ξαφνικά.
Θεραπεία Armillaria Root Rot
Δυστυχώς, δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία για τη σήψη της ρίζας του Armillaria, έτσι οι ιδιοκτήτες σπιτιού και οι αγρότες έχουν μείνει λίγες λύσεις για έναν μολυσμένο οπωρώνα μήλου. Η έκθεση της κορώνας του δέντρου μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της ανάπτυξης του μύκητα, ωστόσο, δίνοντάς σας περισσότερο χρόνο με το φυτό σας. Την άνοιξη, αφαιρέστε το χώμα σε βάθος από 9 έως 12 ίντσες (23 έως 30,5 εκ.) Γύρω από τη βάση του δέντρου και αφήστε το εκτεθειμένο για το υπόλοιπο της καλλιεργητικής περιόδου. Η διατήρηση αυτής της περιοχής στεγνή είναι ζωτικής σημασίας, οπότε αν η αποστράγγιση είναι πρόβλημα, θα πρέπει επίσης να σκάψετε ένα τάφρο για να απομακρύνετε το νερό.
Εάν το μήλο σας υποκύψει στη σήψη της ρίζας του Armillaria, το καλύτερο στοίχημά σας είναι η αναφύτευση με ένα λιγότερο ευαίσθητο είδος, όπως αχλάδι, σύκο, λωτός ή δαμάσκηνο. Να επαληθεύετε πάντα την ανοχή του Armillaria της ποικιλίας που επιλέγετε, καθώς ορισμένες είναι πιο ανθεκτικές από άλλες.
Μην φυτεύετε ένα νέο δέντρο οπουδήποτε κοντά στο παλιό χωρίς να αφαιρέσετε εντελώς το μολυσμένο κούτσουρο, καθώς και τυχόν μεγάλες ρίζες. Η αναμονή ενός ή δύο ετών μετά την αφαίρεση είναι ακόμα καλύτερη, καθώς αυτό θα δώσει χρόνο σε οποιαδήποτε μικρά κομμάτια ρίζας που ίσως έχετε χάσει να σπάσουν εντελώς.
