Τα καγκουρό είναι εκπληκτικά άγρια πλάσματα και απλά το βλέποντάς τους στο φυσικό τους περιβάλλον είναι μια ευχάριστη εμπειρία. Ωστόσο, τα καγκουρό στον κήπο μπορεί να είναι περισσότερο ενοχλητικό από μια απόλαυση λόγω των βοσκή τους. Θα τρώνε σχεδόν οτιδήποτε, από πολύτιμα τριαντάφυλλα έως προσεκτικά φροντισμένα λαχανικά. Οι μέθοδοι ελέγχου καγκουρό ποικίλλουν από κηπουρό σε κηπουρό, αλλά μπορείτε να αποτρέψετε τα ζώα χωρίς να καταφύγετε σε πυροβολισμούς ή δηλητηρίαση. Διαβάστε παρακάτω για μερικές συμβουλές σχετικά με τον τρόπο ελέγχου των καγκουρό στον κήπο σας.
Πώς να ελέγξετε τα καγκουρό
Οι κηπουροί στην Αυστραλία και παρόμοιες περιοχές πρέπει να αντιμετωπίσουν κάθε είδους άγρια ζωή. Ο έλεγχος των καγκουρό είναι ένα δημοφιλές θέμα φόρουμ και ακόμη και η κυβέρνηση έχει εμπλακεί με συμβουλές για το πώς να αποκρούσει αυτά τα μεγάλα μαρσούλια. Τα καγκουρό θα πηδήξουν εύκολα έναν φράκτη 6 ποδιών (2 μ.) Και προσελκύονται σε όλη την ενδιαφέρουσα και ποικίλη χλωρίδα σε έναν διακοσμητικό ή παραγωγικό κήπο. Η ευρεία ποώδης διατροφή τους εκτείνεται σε πολλά είδη φυτών και φυτών. Προσελκύονται ιδιαίτερα στον κήπο λαχανικών και μπορούν να αποσυνδέσουν νεαρά φυτά χωρίς προστασία πριν φτάσουν ποτέ στην παραγωγικότητα.
Υπάρχουν πολλές στρατηγικές που έχουν αναπτυχθεί για την ελαχιστοποίηση των ζημιών «roo» στον κήπο. Μερικοί γαιοκτήμονες βάζουν πραγματικά φαγητό σε απόσταση από τον κήπο για να κρατήσουν τα ζώα χαρούμενα, ώστε να μην χρειάζεται να κάνουν τροφή στο σπίτι. Άλλοι ανέβασαν πολύ ψηλούς φράκτες με ελάχιστη επιτυχία. Τα σπρέι και τα αποτρεπτικά καγκουρό αφθονούν, αλλά η επιτυχία είναι περιορισμένη και συχνά τα πράγματα της λαογραφίας.
Πολλά αποτρεπτικά έλαια και σπρέι διατίθενται στο εμπόριο, αλλά η γενική συναίνεση είναι ότι αυτά δεν αξίζουν τα λεφτά και προσφέρουν τόσο μεγάλη προστασία όσο το λάδι φιδιού. Η χρήση ηχητικών φυλάκων ή η απομάκρυνση αίματος ή οστού στον κήπο είναι κοινές θεραπείες στο πρόβλημα. Το πρώτο φαίνεται να έχει κάποια αποτελεσματικότητα, ενώ το δεύτερο είναι μια δυσάρεστη υπόθεση που μπορεί απλά να προσελκύσει άλλα άγρια ζώα.
Εύκολα καλύμματα καλωδίων κοτόπουλου πάνω από κρεβάτια, ανθεκτικά στοιχήματα για τη στήριξη φυτών από μεγάλο μαρκαδόρο, και ακόμη και αγορασμένα προστατευτικά για την κάλυψη νέων φυτών μέχρι να αυτο-υποστηριχτούν είναι πιο χρήσιμες μέθοδοι ελέγχου καγκουρό. Το πιο σημαντικό βήμα είναι να προστατέψουμε τα νεαρά φυτά κατά το πρώτο έτος τους, καθώς είναι τρυφερά και ελκυστικά και δεν μπορούν να ανακάμψουν από μια γιορτή καγκουρό καθώς και από καθιερωμένα δείγματα.
Φυτά που δεν είναι εύγευστα στα καγκουρό
Ένας προφανής τρόπος ελέγχου των καγκουρό είναι να εγκαταστήσετε φυτά που δεν είναι ελκυστικά για αυτά. Αυτά μπορεί να είναι τραχιά, έντονα αρωματικά ή να διαθέτουν τριχωτά ή κολλώδη φύλλα. Τα ξυλώδη φυτά, επίσης, δεν φαίνεται να συμπληρώνουν τη διατροφή τους, καθώς είναι δύσκολο να φάνε.
Τα φύλλα των ούλων δεν είναι ευχάριστα για τα καγκουρό στον κήπο και αποδίδουν καλά στις περιοχές που περιφέρονται από αυτά τα μεγάλα μαρσιποφόρα. Άλλες εξαιρετικές επιλογές είναι:
- Ευκάλυπτος
- Βούρτσα μπουκαλιών
- Χαρτόνι
- Γκρίβιλα
- Ακακία
- Devil's Pin
- Φίδι Μπους
Τα έντονα αρωματικά βότανα ή οι θάμνοι προσφέρουν όμορφες γηγενείς εναλλακτικές λύσεις που δεν φαίνεται να δελεάζουν αυτά τα άγρια ζώα και περιλαμβάνουν:
- Εμού Μπους
- Κόκκινη βορονία
- Swan River μυρτιά
- Δάφνη
- Μέντα θάμνος
- Κερί θάμνου Geraldton
Η συνεχής επαγρύπνηση είναι απαραίτητη όταν αντιμετωπίζετε βλάβες στο καγκουρό. Η διατήρηση ενός σκύλου μπορεί να είναι ένας εύκολος τρόπος για τον έλεγχο των καγκουρό, εκτός αν ο Rover είναι ένας τόσο καλός σκύλος που απλά κάνει φίλους με τους Roos. Συνολικά, τα απωθητικά που αγοράστηκαν δεν θεωρούνται αποτελεσματικά. Ο σχεδιασμός ενός κήπου που ελαχιστοποιεί τα φυτά που είναι ελκυστικά για τα καγκουρό και η χρήση εύκολων καλυμμάτων κατά την πρώιμη ανάπτυξη του φυτού φαίνεται να είναι ο ευκολότερος, ασφαλέστερος και πιο παραγωγικός τρόπος μείωσης των ζημιών, ενώ σας επιτρέπει ακόμη να απολαύσετε αυτά τα διασκεδαστικά μαρσιποφόρα.
