Μια κάποτε αγνοούμενη Βόρεια Αμερική (και το κρατικό λουλούδι της Πενσυλβανίας), ορεινή δάφνη (Kalmia latifolia) είναι ένας πολύ ανθεκτικός, ανθεκτικός στη σκιά θάμνος που παράγει όμορφα, επιδεικτικά λουλούδια όπου πολλά άλλα φυτά δεν θα το κάνουν. Ωστόσο, ενώ η ορεινή δάδα είναι σκληρή και ως επί το πλείστον αυτάρκη, υπάρχουν ορισμένες βασικές οδηγίες που πρέπει να ακολουθήσετε για να βεβαιωθείτε ότι ζει την καλύτερη ζωή της και παράγει όσο το δυνατόν περισσότερα λουλούδια. Ένα προφανές στοιχείο που πρέπει να σκεφτούμε είναι η άρδευση. Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις ανάγκες σε ορεινές δάφνες και πώς να ποτίζετε έναν ορεινό θάμνο δάφνης.
Άρδευση βουνού
Ο χρόνος που χρειάζεται το νερό της ορεινής δάφνης είναι αμέσως μετά τη μεταμόσχευση του θάμνου. Η ορεινή δάφνη πρέπει να φυτευτεί το φθινόπωρο όταν οι θερμοκρασίες μόλις άρχισαν να μειώνονται. Θα πρέπει να ποτίζετε καλά τον θάμνο αφού το φυτέψετε και στη συνέχεια να συνεχίζετε να το ποτίζετε τακτικά και βαθιά μέχρι τον πρώτο παγετό.
Προσέξτε να μην υπερβείτε το νερό και να κολλήσετε στο έδαφος. Μόνο νερό αρκετό για να του δώσει μια καλή έκπλυση και στη συνέχεια αφήστε το νερό να στραγγίσει. Φροντίστε να φυτέψετε τη δάφνη του βουνού σας σε καλά στραγγιζόμενο έδαφος για να αποφύγετε προβλήματα που οφείλονται στο στάσιμο νερό.
Πώς να ποτίσετε έναν θάμνο δάφνης στο βουνό
Μετά τον πρώτο παγετό, αφήστε το μόνο. Την άνοιξη, όταν οι θερμοκρασίες αρχίζουν να αυξάνονται ξανά, είναι καιρός να αρχίσετε να ποτίζετε τακτικά. Είναι χρήσιμο να βγάζετε ένα στρώμα από στρώματα γύρω από το θάμνο για να διατηρήσετε την υγρασία πάνω από τις ρίζες.
Μόλις δημιουργηθεί, μια ορεινή δάφνη δεν πρέπει να χρειάζεται πολύ πότισμα. Θα πρέπει να είναι σε θέση να περάσει με φυσικές βροχοπτώσεις, αν και θα επωφεληθεί από κάποιο συμπληρωματικό πότισμα σε περιόδους θερμότητας και ξηρασίας.
Ακόμη και τα καθιερωμένα φυτά πρέπει να ποτίζονται γενναιόδωρα το φθινόπωρο μέχρι τον πρώτο παγετό. Αυτό θα βοηθήσει το φυτό να παραμείνει υγιές μέχρι το χειμώνα.
