Φυτά πυξαριού (Buxus) είναι πυκνοί, αειθαλείς θάμνοι που φυτεύονται συχνά σε κομψά και επίσημα τοπία. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες και ποικιλίες φυτών πυξάρι. Τα πυξάρια καλλιεργούνται για φύλλωμα καθώς τα λουλούδια τους είναι ασήμαντα.
Η ανάπτυξη πυξαριού στο τοπίο του σπιτιού σας σάς επιτρέπει να δημιουργήσετε έναν επίσημο φράκτη, ένα ταιριαστό περίγραμμα ή ένα ζευγάρι φυτά πυξάρι για να ισορροπήσετε μια είσοδο. Το Boxwoods μπορεί επίσης να φυτευτεί ως εστιακά σημεία ή φύτευση θεμελίων.
Συμβουλές για φύτευση πυξαριού
Όταν επιλέγετε πού να φυτέψετε πυξάρι, φροντίστε να τα φυτέψετε στο σημείο που είναι πιο κατάλληλο για τις ανάγκες τους. Απαιτείται πλήρης ή μερική ηλιοφάνεια για τη βέλτιστη ανάπτυξη αυτού του δείγματος. Η επιτυχής καλλιέργεια πυξαριού απαιτεί καλά στραγγιζόμενο έδαφος και ενώ τα φυτά προτιμούν το έδαφος να είναι οργανικό, οι ανάγκες του εδάφους του μποξ είναι προσαρμόσιμες.
Όταν φυτεύετε πυξάρι, σκεφτείτε το κλίμα όλο το χρόνο. Εάν οι θερμοκρασίες γίνουν εξαιρετικά ζεστές το καλοκαίρι, τα φυτά πυξάρι θα εκτιμήσουν τη σκιά του απογεύματος και το κανονικό πότισμα. Το νερό βαθιά, όσο συχνά, η ρηχή άρδευση δεν θα φτάσει στη ριζική ζώνη του αναπτυσσόμενου πυξαριού. Μέχρι να δημιουργηθεί, μετά από περίπου δύο χρόνια, τα πυξάρια θα χρειαστούν τουλάχιστον εβδομαδιαίο πότισμα.
Όταν φυτεύετε πυξάρι, εντοπίστε τα σε μια περιοχή που προστατεύεται από τον χειμερινό άνεμο για να αποφύγετε μια κατάσταση που ονομάζεται χειμωνιάτικο χάλκινο. Φυτεύονται στο ίδιο επίπεδο που φυτεύτηκαν στο φυτώριο ή στο δοχείο. Η φύτευση πυξαριού πολύ βαθιά μπορεί να οδηγήσει σε άγχος και πιθανώς θάνατο.
Πληροφορίες για το Boxwood Care
Η σωστή στρώση του ρηχού πυξαριού βοηθά στη διατήρηση της υγρασίας και διατηρεί τις ρίζες δροσερές. Τα αναπτυσσόμενα πυξάρια πρέπει να έχουν στρώμα σάπας 2 έως 3 ιντσών (5-8 εκ.) Που εκτείνεται 12 ίντσες (31 εκ.) Πέρα από το φύλλωμα. Όπως με όλους τους θάμνους, οι κορμοί δεν πρέπει να καλύπτονται.
Εκτός από το πότισμα και το πολτοποίηση, η καλλιέργεια πυξάρι είναι μια εργασία χαμηλής συντήρησης, εκτός εάν θέλετε να τα διατηρήσετε ως ψαλιδωτό φράκτη. Η κοπή ή το κλάδεμα του πυξάρι, είναι το πιο χρονοβόρο κομμάτι της φροντίδας πυξαριού όταν μεγαλώνουν ως φράκτης, αλλά θα ανταμειφθείτε με έναν υγιή, μακράς διαρκείας φράκτη. Η παλαιότερη φροντίδα του μποξ θα περιλαμβάνει αραίωση των άκρων για να επιτρέψει στον ήλιο να φτάσει στο εσωτερικό φύλλωμα.
Ο ανθρακωρύχος φύλλων πυξάρι είναι το πιο συνηθισμένο παράσιτο που πρέπει να αντιμετωπίσει κανείς όταν φροντίζει για πυξάρι. Εάν το φύλλωμα αρχίσει να κιτρινίζει, επεξεργαστείτε με οργανικό λάδι ή εντομοκτόνα σπρέι. Η σήψη της ρίζας του Phytophthora μπορεί να προκύψει από το υγρό έδαφος.
Οι ετήσιες δοκιμές εδάφους μπορούν να προσδιορίσουν εάν το pH του εδάφους για το πυξάρι είναι σωστό. Το pH του εδάφους πρέπει να είναι μεταξύ 6,5 και 7. Είναι καλύτερο να δοκιμάσετε το έδαφος πριν φυτέψετε πυξάρι. Το pH μπορεί να αυξηθεί με την προσθήκη ασβέστη και να μειωθεί με θείο.
Ως αργά αναπτυσσόμενα φυτά τοπίου, τα πυξάρια είναι πολύτιμα και συνεπώς είναι ακριβά. Αφιερώστε χρόνο για να επιλέξετε πού να φυτέψετε προσεκτικά το μποξ. Θυμηθείτε να ποτίζετε και να μαζεύετε σωστά για ένα μακροχρόνιο, έντονο δείγμα.
