Λινάρι της Νέας Ζηλανδίας (Phormium tenax) κάποτε θεωρήθηκε ότι σχετίζεται με την αγαύη, αλλά έκτοτε τοποθετείται στην οικογένεια Φορμίου. Τα φυτά λιναριού της Νέας Ζηλανδίας είναι δημοφιλή διακοσμητικά στη ζώνη USDA 8. Η μορφή που μοιάζει με ανεμιστήρα και η εύκολη ανάπτυξή τους από ριζώματα είναι εξαιρετικές πινελιές σε δοχεία, πολυετούς κήπους, ακόμη και παράκτιες περιοχές. Μόλις μάθετε πώς να καλλιεργείτε λινάρι της Νέας Ζηλανδίας, μπορεί να ανταμειφθείτε με φυτά πλάτους 6 έως 10 ποδιών (2-3 μ.) Με εκπληκτικό δυναμικό ύψος 20 ποδιών (6 μ.) Σε τέλειες συνθήκες.
Πληροφορίες φυτού λιναριού της Νέας Ζηλανδίας
Τα φυτά λίνου της Νέας Ζηλανδίας έχουν δύο κύρια είδη καλλιέργειας αλλά πολλές ποικιλίες. Οι καλλιέργειες παρουσιάζουν κόκκινα, κίτρινα, πράσινα, μπορντό, μοβ, καφέ, και πολλά άλλα χρώματα φυλλώματος. Υπάρχουν ακόμη και διαφοροποιημένο λινάρι για συναρπαστική αντίθεση φυλλώματος. Εάν τα φυτά βρίσκονται σε αρκετά ζεστές περιοχές, η φροντίδα του λιναριού της Νέας Ζηλανδίας είναι αεράκι με λίγα παράπονα για έντομα ή ασθένειες και ανθεκτική εγκατάσταση.
Αυτό το λινάρι ονομάζεται για τα ινώδη φύλλα του, τα οποία κάποτε χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή καλαθιών και υφασμάτων. Όλα τα μέρη του φυτού χρησιμοποιήθηκαν με φάρμακα φτιαγμένα από ρίζες, σκόνη προσώπου από γύρη λουλουδιών και παλιά ανθισμένα στελέχη ενωμένα ως σχεδίες. Τα φύλλα έχουν σχήμα καρίνας, φτάνοντας σε καθορισμένο σημείο. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως διακοσμητικά φυτά στις ζώνες 9 έως 11 με την καλύτερη ανάπτυξη στη ζώνη 8.
Οι πληροφορίες για το φυτό λίνου της Νέας Ζηλανδίας δείχνουν ότι τα σωληνοειδή, επιδεικτικά λουλούδια εμφανίζονται σε όρθια στελέχη, αλλά μόνο στην πατρίδα τους και σπάνια στη φροντίδα του θερμοκηπίου. Τα φυτά λιναριού της Νέας Ζηλανδίας προσφέρουν αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, αλλά δεν είναι ανθεκτικά το χειμώνα και πρέπει να φέρονται σε εσωτερικούς χώρους για το χειμώνα στα περισσότερα κλίματα.
Πώς να μεγαλώσετε το λινάρι της Νέας Ζηλανδίας
Το λινάρι της Νέας Ζηλανδίας είναι ένα αργό αναπτυσσόμενο πολυετές φυτό. Η πιο κοινή μέθοδος διάδοσης είναι μέσω διαίρεσης και πλήρως ριζωμένα δείγματα είναι ευρέως διαθέσιμα στα νηπιαγωγεία.
Μία από τις βασικές απαιτήσεις αυτού του φυτού είναι το καλά στραγγιζόμενο έδαφος. Τα μεγάλα εδάφη ή τα βαριά πήλινα εδάφη θα μειώσουν την ανάπτυξη και μπορούν να συμβάλουν σε σάπια στελέχη και ριζώματα.
Το λινάρι ανέχεται μερικό ήλιο, αλλά θα έχει καλύτερη απόδοση σε συνθήκες πλήρους ήλιου.
Το λινάρι της Νέας Ζηλανδίας προσελκύει πουλιά και δεν είναι ελκυστικό για τα ελάφια. Είναι εύκολο να διατηρηθεί, ανθεκτικό στην ξηρασία όταν καθιερωθεί και κάνει καλό έλεγχο της διάβρωσης. Η φροντίδα των φυτών λιναριού της Νέας Ζηλανδίας είναι ελάχιστη όταν τα φυτά ωριμάσουν, αλλά το λινάρι μπορεί να υποστεί βλάβη και τεμαχισμένο άκρο φύλλων σε θυελλώδεις και εκτεθειμένες περιοχές.
Φροντίδα για το λινάρι της Νέας Ζηλανδίας
Τα υβριδικά φυτά λιναριού δεν είναι τόσο ανθεκτικά όσο τα δύο βασικά είδη. Απαιτούν περισσότερο νερό και λίγο καταφύγιο από το ζεστό ηλιακό φως, το οποίο μπορεί να κάψει τις άκρες των φύλλων.
Είναι αξιόπιστα ανθεκτικά στους 20 βαθμούς Φ. (-6 C.), αλλά όλα τα είδη μπορούν απλά να μετακινηθούν σε εσωτερικούς χώρους το φθινόπωρο για να αποφευχθεί ζημιά. Χρησιμοποιήστε μερικές ίντσες (5 εκ.) Οργανικού σάκου γύρω από τη ρίζα για να διατηρήσετε την υγρασία, να αποτρέψετε τα ζιζάνια και να μονώσετε τα ριζώματα.
Περιστασιακά, το κλάδεμα είναι απαραίτητο όταν έχει προκληθεί ζημιά λόγω ήλιου ή κρύου. Κόψτε τα νεκρά και τα κατεστραμμένα φύλλα, όπως απαιτείται.
Το λινάρι ευδοκιμεί σε φτωχά εδάφη, οπότε η γονιμοποίηση δεν είναι απαραίτητη, αλλά οι ετήσιοι επίδεσμοι από λεπτό σάπια κομπόστ μπορούν να βοηθήσουν στην προσθήκη θρεπτικών συστατικών στο έδαφος και στην αύξηση της διήθησης.
Η φροντίδα φυτών λιναριού της Νέας Ζηλανδίας είναι ευκολότερη στη διαχείριση σε δοχεία στα βόρεια κλίματα. Φέρτε το φυτό μέσα στο χειμώνα και σταδιακά το επαναφέρετε σε εξωτερικούς χώρους όταν οι θερμοκρασίες περιβάλλοντος θερμαίνονται την άνοιξη.
