Μερικές φορές ονομάζεται σημαία πεταλούδας, λουλούδι παγώνι, αφρικανική ίριδα ή κρίνο δεκαπενθήμερου επειδή φαίνεται να στέλνει νέες ανθίσεις κάθε δύο εβδομάδες, Δίχρωμη δίαιτα είναι πιο συχνά γνωστό ως αειθαλή ίριδα. Εγγενής στη Νότια Αφρική, το Dietes iris είναι ανθεκτικό στις ζώνες 8-11 και έχει φυσικοποιηθεί στη Φλόριντα, Τέξας, Λουιζιάνα, Αριζόνα, Νέο Μεξικό και Καλιφόρνια. Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε περισσότερα για τα αειθαλή ίριδα.
Φυτά αειθαλής ίριδας
Η διατροφή αειθαλής ίριδας μοιάζει με μάζα, ανθίζοντας διακοσμητικό γρασίδι και χρησιμοποιείται συχνά στο τοπίο ως ένα. Ωστόσο, είναι στην πραγματικότητα μέλος της οικογένειας ίριδων. Οι ανθίσεις της, που εμφανίζονται σποραδικά από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβριο και μερικές φορές κατά τη διάρκεια του χειμώνα στις πιο ζεστές ζώνες, μοιάζουν με τα γενειοφόρα λουλούδια ίριδας σε σχήμα και μέγεθος. Οι αειθαλείς ίριδες ανθίζουν, ωστόσο, έχουν γενικά κίτρινο, κρέμα ή λευκό χρώμα και ποικίλλουν με μαύρο, καφέ ή πορτοκαλί.
Αυτές οι ανθίσεις προσελκύουν πολλούς επικονιαστές στον κήπο και αποτελούν μια εξαιρετική προσθήκη στους κήπους πεταλούδων. Κάνουν εξαιρετικές, δραματικές πινελιές και για κήπους με εμπορευματοκιβώτια.
Το φύλλωμα που μοιάζει με σπαθί μεγαλώνει από ριζώματα και μπορεί να φτάσει έως και 4 πόδια ύψος και έχει πάχος περίπου μια ίντσα. Καθώς το φυτό ωριμάζει, αυτό το φύλλωμα αρχίζει να αψίδα και να κλαίει, δίνοντάς του την εμφάνιση ενός διακοσμητικού γρασιδιού. Το φύλλωμα είναι πραγματικά αειθαλές, αν και μπορεί να καφέ σε θερμοκρασίες που είναι πολύ κρύες.
Τρόπος καλλιέργειας φυτών αειθαλής ίριδας
Τα αειθαλή ίριδα φυτά αναπτύσσονται καλά σε μια μεγάλη ποικιλία εδαφών - ελαφρώς όξινα έως ελαφρώς αλκαλικά, πηλό, αργιλώδη ή αμμώδη - αλλά δεν μπορούν να ανεχθούν ξηρό, ασβεστολιθικό έδαφος. Προτιμούν πλούσιο, υγρό έδαφος και μπορούν να ανεχθούν την ανάπτυξη σε ρηχά νερά. Αυτό τα καθιστά εξαιρετικά φυτά για χρήση γύρω από τα χαρακτηριστικά του νερού.
Είναι χαρακτηρισμένα ως φυτό με πλήρη ηλιοφάνεια, αλλά προτιμούν τον έντονο πρωινό ήλιο με κάποιο φιλτραρισμένο απογευματινό ήλιο.
Η καλλιέργεια μιας αειθαλούς ίριδας απαιτεί πολύ λίγη δουλειά ή συντήρηση, καθώς πρέπει να λιπαίνονται ελαφρώς με λίπασμα γενικής χρήσης μία ή δύο φορές το χρόνο.
Σε σταθερές, ιδανικές θερμοκρασίες, η αειθαλή ίριδα μπορεί να σπείρει και μπορεί να ενοχληθεί εάν δεν τηρείται. Κάθε 3-4 χρόνια είναι καλή ιδέα να διαιρείτε την αειθαλή ίριδα Dietes.
Το Deadhead ξόδεψε λουλούδια όπως απαιτείται για τον έλεγχο του σχηματισμού των σπόρων και για να διατηρήσει το φυτό ξανά ανθισμένο. Τα στελέχη των λουλουδιών πρέπει να κοπούν πίσω στο έδαφος αφού ξεθωριάσουν οι βραχύβιες ανθίσεις.
Στα βόρεια, πιο δροσερά κλίματα, η αειθαλής ίριδα Dietes μπορεί να καλλιεργηθεί ως ετήσιος βολβός όπως η ντάλια.
