Η ιστορία της βοτανικής τέχνης εκτείνεται περισσότερο στο παρελθόν από ό, τι μπορεί να συνειδητοποιήσετε. Αν σας αρέσει να συλλέγετε ή ακόμα και να δημιουργείτε βοτανική τέχνη, είναι διασκεδαστικό να μάθετε περισσότερα για το πώς ξεκίνησε και εξελίχθηκε αυτή η εξειδικευμένη μορφή τέχνης με την πάροδο των ετών.
Τι είναι η Βοτανική Τέχνη;
Η βοτανική τέχνη είναι κάθε είδους καλλιτεχνική, ακριβής αναπαράσταση των φυτών. Οι καλλιτέχνες και οι ειδικοί σε αυτόν τον τομέα θα διακρίνουν μεταξύ της βοτανικής τέχνης και της βοτανικής απεικόνισης. Και τα δύο θα πρέπει να είναι βοτανικά και επιστημονικά ακριβή, αλλά η τέχνη μπορεί να είναι πιο υποκειμενική και επικεντρωμένη στην αισθητική. δεν χρειάζεται να είναι μια πλήρης αναπαράσταση.
Μια βοτανική απεικόνιση, από την άλλη πλευρά, έχει σκοπό να δείξει όλα τα μέρη ενός φυτού έτσι ώστε να μπορεί να αναγνωριστεί. Και οι δύο είναι λεπτομερείς, ακριβείς παραστάσεις σε σύγκριση με άλλα έργα τέχνης που τυχαίνει να είναι από ή να περιέχουν φυτά και λουλούδια.
Ιστορία Βοτανικής Τέχνης και Εικονογράφηση
Οι άνθρωποι εκπροσωπούν φυτά στην τέχνη για όσο καιρό δημιουργούν τέχνη. Διακοσμητικές χρήσεις φυτών σε τοιχογραφίες, γλυπτά και κεραμικά ή νομίσματα χρονολογούνται τουλάχιστον στην αρχαία Αίγυπτο και τη Μεσοποταμία, πριν από περισσότερα από 4.000 χρόνια.
Η πραγματική τέχνη και η επιστήμη της βοτανικής τέχνης και της εικονογράφησης άρχισαν στην αρχαία Ελλάδα. Αυτό είναι όταν οι άνθρωποι άρχισαν να χρησιμοποιούν εικόνες για να εντοπίσουν φυτά και λουλούδια. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, ο οποίος εργάστηκε στις αρχές του πρώτου αιώνα μ.Χ., μελέτησε και ηχογράφησε φυτά. Αναφέρεται στον Krateuas, πρώιμο γιατρό, ως ο πρώτος πραγματικός βοτανικός εικονογράφος.
Το παλαιότερο επιζών χειρόγραφο που περιλαμβάνει βοτανική τέχνη είναι το Codex Vindebonensis από τον 5ο αιώνα. Παρέμεινε πρότυπο στα βοτανικά σχέδια για σχεδόν 1.000 χρόνια. Ένα άλλο παλιό χειρόγραφο, το φυτικό Apuleius, χρονολογείται ακόμη πιο μακριά από τον Codex, αλλά όλα τα πρωτότυπα χάθηκαν. Μόνο ένα αντίγραφο της δεκαετίας του 700 σώζεται.
Αυτές οι πρώτες απεικονίσεις ήταν αρκετά ακατέργαστες, αλλά ήταν ακόμα το χρυσό πρότυπο για αιώνες. Μόνο τον 18ο αιώνα η βοτανική τέχνη έγινε πολύ πιο ακριβής και νατουραλιστική. Αυτά τα πιο λεπτομερή σχέδια είναι γνωστά ως στο ύφος των Λινναίων, που αναφέρονται στον ταξινομικό Κάρολο Λινναίο. Τα μέσα του 18ου αιώνα έως και μεγάλο μέρος του 19ου αιώνα ήταν μια χρυσή εποχή για τη βοτανική τέχνη.
Στη βικτοριανή εποχή, η τάση της βοτανικής τέχνης ήταν να είναι πιο διακοσμητική και λιγότερο φυσική. Στη συνέχεια, καθώς η φωτογραφία βελτιώθηκε, η απεικόνιση των φυτών έγινε λιγότερο απαραίτητη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της βοτανικής τέχνης. Ωστόσο, οι ασκούμενοι σήμερα εκτιμούνται ακόμα για τις όμορφες εικόνες που παράγουν.
