Υπάρχει μια ασθένεια που έχει τρομοκρατήσει τόσο την αναπτυσσόμενη κοινότητα της σόγιας που σε ένα σημείο αναφέρεται ως πιθανό όπλο βιοτρομοκρατίας! Η ασθένεια σκουριάς σόγιας ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη του 2004, η οποία εμφανίστηκε στα τακούνια ενός τυφώνα της Ακτής του Κόλπου. Πριν από την ανακάλυψή του εδώ, υπήρξε μάστιγα στο ανατολικό ημισφαίριο από τις αρχές του 1900. Σήμερα, είναι σημαντικό για τους καλλιεργητές να εντοπίσουν τι είναι η σκουριά της σόγιας, τα συμπτώματα σκουριάς σόγιας και πώς να ελέγχουν τη σκουριά της σόγιας.
Τι είναι η Σόγια Σόγιας;
Η ασθένεια σκουριάς σόγιας προκαλείται από έναν από τους δύο διαφορετικούς μύκητες, Phakopsora pachyrhizi και Phakopsora meibomiae. P. meibomiae, ονομάζεται επίσης ο Νέος Κόσμος τύπου σκουριάς σόγιας, είναι ένα ασθενέστερο παθογόνο που βρίσκεται σε μικρές περιοχές του δυτικού ημισφαιρίου.
P. pachyrhizi, από την άλλη πλευρά, που ονομάζεται ασιατική ή αυστραλιανή σκουριά, είναι πολύ πιο μολυσματική. Αναφέρθηκε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία το 1902, η ασθένεια εντοπίστηκε μόνο σε τροπικές έως ημιτροπικές περιοχές της Ασίας και της Αυστραλίας. Σήμερα, ωστόσο, έχει εξαπλωθεί ασταμάτητα και βρίσκεται τώρα στη Χαβάη, σε ολόκληρη την Αφρική και στο μεγαλύτερο μέρος της Νότιας Αμερικής.
Συμπτώματα σκουριάς σόγιας
Τα συμπτώματα της σκουριάς σόγιας δεν διακρίνονται στο μάτι όταν προκαλούνται από ένα από τα δύο παθογόνα. Το πιο κοινό σημάδι της σκουριάς σόγιας είναι μια μικρή βλάβη στην επιφάνεια ενός φύλλου. Αυτή η βλάβη σκουραίνει και μπορεί να είναι σκούρο καφέ, κοκκινωπό καφέ, έως μαύρισμα και γκρι-πράσινο. Ο τραυματισμός μπορεί να έχει γωνιακό έως κυκλικό σχήμα, ξεκινώντας τόσο μικρός όσο ένα σημείο πείρου.
Οι βλάβες συχνά αναπτύσσονται μαζί σκοτώνοντας μεγάλες περιοχές του ιστού των φύλλων. Η σκουριά σόγιας βρίσκεται πρώτα στα κάτω φύλλα κατά ή κοντά στην ανθοφορία, αλλά σταδιακά οι βλάβες μετακινούνται στο μεσαίο και το άνω θόλο του φυτού.
Στην κάτω επιφάνεια του φύλλου εμφανίζονται φλύκταινες σε σχήμα κώνου που γεμίζουν με σπόρια. Εμφανίζονται για πρώτη φορά ως μικρές, ανυψωμένες φουσκάλες, αλλά καθώς ωριμάζουν, αρχίζουν να παράγουν ανοιχτόχρωμα σπόρια πούδρας που αναδύονται από τη φλύκταινα. Αυτά τα μικροσκοπικά φλύκταινα είναι δύσκολο να δουν με το μάτι, έτσι ένα μικροσκόπιο θα βοηθήσει στον εντοπισμό της νόσου σε αυτό το στάδιο.
Αυτές οι φλύκταινες μπορούν να αναπτυχθούν οπουδήποτε στο φυτό, αλλά συνήθως βρίσκονται στις κάτω πλευρές των φύλλων. Το μολυσμένο φύλλωμα μπορεί να φαίνεται μωσαϊκό και τα φύλλα μπορεί να είναι κίτρινα και να πέφτουν.
Η ασθένεια δεν μπορεί να ξεχειλίζει σε περιοχές θερμοκρασίας ψύξης, αλλά μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα σε πολύ μεγάλες περιοχές μέσω ανέμου. Η ταχεία ανάπτυξη της νόσου μπορεί να αποδεσμεύσει μια σοδειά, προκαλώντας φυλλόπτωση και πρόωρο θάνατο των φυτών. Σε χώρες όπου έχει διαπιστωθεί η σκουριά σόγιας, οι απώλειες καλλιεργειών κυμαίνονται από 10% έως 80%, επομένως είναι επιτακτική ανάγκη οι καλλιεργητές να μάθουν ό, τι μπορούν για τον έλεγχο της σκουριάς σόγιας.
Πώς να ελέγξετε τη σκουριά σόγιας
Η ασθένεια σκουριάς σόγιας ευδοκιμεί με θερμοκρασίες 46 έως 82 βαθμούς F. (8-27 C.) με μακρές περιόδους υγρασίας των φύλλων. Η παραγωγή σπορίων συνεχίζεται για εβδομάδες, εκτοξεύοντας τεράστιους αριθμούς στον αέρα όπου απλώνονται εύκολα από τον άνεμο. Επιζεί τους χειμερινούς μήνες σε φυτά ξενιστές όπως το kudzu ή έναν από περισσότερους από 80 άλλους ξενιστές στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που καθιστά δύσκολη την καταπολέμηση της ασθένειας.
Το μέλλον του ελέγχου σκουριάς σόγιας εξαρτάται από την ανάπτυξη ποικιλιών ανθεκτικών σε ασθένειες. Η ανάπτυξη τέτοιων ανθεκτικών σε ασθένειες ποικιλιών εργάζεται όπως μιλάμε, αλλά στην παρούσα συγκυρία, οι διαθέσιμες ποικιλίες σόγιας δεν έχουν καθόλου αντίσταση.
Λοιπόν, πώς διαχειρίζεστε τη σκουριά σόγιας; Τα μυκητοκτόνα φυλλώματος είναι το εργαλείο επιλογής και μόνο μερικά επισημαίνονται για χρήση κατά της σκουριάς σόγιας. Το τοπικό γραφείο επέκτασης μπορεί να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε ποια μυκητοκτόνα μπορεί να είναι χρήσιμα.
Τα μυκητοκτόνα πρέπει να εφαρμοστούν κατά την πρώιμη λοίμωξη, ωστόσο, καλύπτοντας γρήγορα ολόκληρο το θόλο του φυτού. Ο αριθμός των απαιτούμενων μυκητιασικών εφαρμογών εξαρτάται από το πόσο νωρίς στη σεζόν συλλαμβάνεται η ασθένεια και τις καιρικές συνθήκες.
