Τα ραδίκια παράγονται γρήγορα από το σπόρο έως τη συγκομιδή. Εάν οι ρίζες σας έχουν σκοτεινές ρωγμές και βλάβες, μπορεί να έχουν ασθένεια μαύρης ρίζας. Η ασθένεια της μαύρης ρίζας του ραδικιού είναι πολύ μεταδοτική και προκαλεί σοβαρές οικονομικές απώλειες σε καταστάσεις καλλιέργειας. Δυστυχώς, μόλις μολυνθεί η καλλιέργεια, θεωρείται συνολική απώλεια. Οι καλές πολιτιστικές πρακτικές μπορούν να βοηθήσουν στην ελαχιστοποίηση της εμφάνισης της νόσου.
Συμπτώματα της μαύρης ρίζας του ραδικιού
Η μαύρη ρίζα στο ραπανάκι είναι μια αρκετά κοινή ασθένεια σε δροσερά, υγρά εδάφη. Μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε σημείο της ανάπτυξης των φυτών, με αποτέλεσμα θάνατο δενδρυλλίων ή σάπιες ρίζες. Η μαύρη ρίζα ραπανάκι δεν έχει καμία θεραπεία, αλλά υπάρχουν πολλές πολιτιστικές μέθοδοι που μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία της σοδειάς σας από αυτή τη μυκητιακή ασθένεια.
Τα σημάδια της νόσου της μαύρης ρίζας ραπανάκι είναι ξεκάθαρα όταν συλλέγονται οι ρίζες, αλλά τα αρχικά συμπτώματα μπορεί να είναι λίγο πιο δύσκολο να αναγνωριστούν. Στις πρώτες μολύνσεις, τα φυτά θα πεθάνουν γρήγορα. Πιο καθιερωμένα φυτά θα αναπτύξουν κιτρίνισμα στα περιθώρια των φύλλων σε σχήμα σφήνας. Οι φλέβες θα αρχίσουν να μαυρίζουν.
Ένα ραπανάκι με μαύρη ρίζα που εμφανίζει σημάδια φύλλων αναπτύσσει ήδη σκοτεινά μπαλώματα στη ρίζα. Αυτά εξαπλώνονται και γίνονται ρωγμές και ρωγμές που γίνονται νεκρωτικές. Ολόκληρη η ρίζα σύντομα γίνεται μαύρη, εξ ου και το όνομα της νόσου. Όλα τα φυτά με σημεία της νόσου πρέπει να καταστρέφονται, καθώς είναι πολύ μεταδοτική.
Τι προκαλεί ραπανάκι με μαύρη ρίζα;
Ο ένοχος είναι ένας οργανισμός που μοιάζει με μύκητα Aphanomyces raphani. Ο οργανισμός επιτίθεται όχι μόνο σε ραπανάκι αλλά και σε άλλα λαχανικά σταυρών. Το δροσερό, υγρό έδαφος ενθαρρύνει την ανάπτυξη της νόσου. Οι τύποι στρογγυλεμένης ρίζας φαίνεται να είναι λιγότερο ευαίσθητοι στη μαύρη ρίζα από τις επιμήκεις μορφές ρίζας. Ορισμένα, όπως το γαλλικό πρωινό, μπορούν ακόμη και να φυτευτούν σε περιοχές όπου στεγάζονταν προηγουμένως μολυσμένοι σταυροί και θα παραμείνουν σχετικά απαλλαγμένοι από κηλίδες.
Η ασθένεια εξαπλώνεται από τον άνεμο, το νερό, τα έντομα και τα ζώα. Μπορεί επίσης να φυλάσσεται σε φυτά ξενιστές της οικογένειας σταυρών ή σε απορρίμματα φυτών. Ο οργανισμός μπορεί να επιβιώσει στο έδαφος για 40 έως 60 ημέρες, δίνοντάς του τη δυνατότητα να μολύνει ξανά μια νέα καλλιέργεια.
Πρόληψη της Μαύρης Ρίζας στο Ραπανάκι
Η εναλλαγή των καλλιεργειών κάθε 3 χρόνια φαίνεται να είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος πρόληψης των ασθενειών. Καθαρίστε τα παλιά συντρίμμια των φυτών και αφαιρέστε τα φυτά τύπου σταυρού σε ακτίνα 5 ποδιών.
Σπέρνετε σπόρους σε υπερυψωμένα κρεβάτια με εξαιρετική αποστράγγιση. Διατηρήστε την κυκλοφορία του αέρα ελεύθερη γύρω από τα φυτά. Πρακτική καλών μεθόδων καλλιέργειας και απολύμανση εργαλείων.
Η εκκαθάριση του εδάφους μπορεί να είναι ευεργετική. Προς το παρόν δεν υπάρχουν καταχωρημένα μυκητοκτόνα για τη θεραπεία της νόσου. Χρησιμοποιήστε φυτικές ποικιλίες που είναι ανθεκτικές όπως:
- Γαλλικό πρωινό
- Λευκή ακίδα
- Κόκκινος Πρίγκιπας
- Belle Glade
- Φουέγκο
