Οποιαδήποτε ποικιλία μαρουλιού είναι αρκετά εύκολο να καλλιεργηθεί. Ωστόσο, οι περισσότερες ποικιλίες είναι ευαίσθητες σε έντομα που προσβάλλουν το μαρούλι και είτε το σκοτώνουν εντελώς είτε προκαλούν ανεπανόρθωτες ζημιές. Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτά τα παράσιτα και πότε μπορεί να είναι απαραίτητο το εντομοκτόνο μαρουλιού για τον έλεγχο.
Κοινά παράσιτα μαρουλιού
Υπάρχει ένας αριθμός παρασίτων που επιτίθενται σε φυτά μαρουλιού. Μερικά από τα πιο κοινά παράσιτα μαρουλιού είναι:
- Αφίδες
- Σκουλήκια
- Σκουλήκια καλαμποκιού
- Γρύλοι
- Σκαθάρια Darkling
- Σκαθάρια ψύλλων
- Συμφυλάνους κήπου
- Ακρίδες
- Ανθρακωρύχοι
- Νηματώδεις
- Σαλιγκάρια και γυμνοσάλιαγκες
- Θυσανόπτερα
- Υφάσματα λαχανικών
- Λευκές μύγες
Ανάλογα με το κλίμα και την περιοχή σας, μπορεί να βρείτε οποιοδήποτε ή όλα αυτά τα παράσιτα σε φυτά μαρουλιού. Όπως μπορείτε να δείτε, όχι μόνο λαχταράτε τα τρυφερά χόρτα, αλλά κάθε έντομο στην πόλη έχει σχέδια στο romaine σας.
Συμβουλές για τον έλεγχο των παρασίτων μαρουλιού
Εδώ είναι μερικά πράγματα που πρέπει να αναζητήσετε και συμβουλές για τον έλεγχο μερικών από τα παραπάνω έντομα μαρουλιού:
Αφίδες - Οι αφίδες αποτελούν τετραπλή απειλή. Πρώτα πιπιλίζουν το νερό και τα θρεπτικά συστατικά από τον ιστό των φυτών, με αποτέλεσμα το κατσάρωμα των φύλλων και την εξαφάνιση των νέων φυτών. Δεύτερον, συχνά παρασιτίζονται και οι νεκρές αφίδες δεν ξεπλένουν τα φύλλα. Τρίτον, οι αφίδες δρουν ως φορείς ιών που βοηθούν συχνά στην εισαγωγή ασθενειών όπως το μωσαϊκό μαρουλιού. Τέλος, οι αφίδες αποθέτουν σημαντικές ποσότητες μελιτώματος στα φύλλα, γεγονός που ενισχύει την ανάπτυξη μούχλας με αιθάλη.
Μία μέθοδος για τον έλεγχο των αφίδων είναι να εισαγάγετε ή να ενθαρρύνετε φυσικούς θηρευτές όπως κυρία σκαθάρια, κορδόνια, κορίτσια, σκουλήκια από μύγες λουλουδιών, παρασιτικές σφήκες και πουλιά. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σαπούνι κηπουρικής ή έλαιο neem για τον έλεγχο του πληθυσμού αφίδων. Δεν υπάρχουν συστηματικά εντομοκτόνα για τον έλεγχο των αφίδων.
Κάμπιες - Η πιο καταστροφική ομάδα παρασίτων εντόμων που προσβάλλουν το μαρούλι είναι εκείνες της οικογένειας Λεπιδόπτερα (κάμπιες), οι οποίες περιλαμβάνουν πολλές ποικιλίες σκουληκιών, σκουληκιών, σκουληκιών καλαμποκιού και λάχανου. Κάθε τύπος έχει μια διαφορετική συνήθεια σίτισης με διαφορετικούς κύκλους ζωής που αναζητούν τροφή σε διαφορετικές περιοχές του μαρουλιού, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: ογκώδες, μπερδεμένο φύλλωμα - ακόμη και τρώγεται στο σύνολό του. Μερικά Λεπιδόπτερα έχουν φυσικούς θηρευτές που μπορούν να ενθαρρυνθούν. Διαφορετικά, η εύρεση ενός αποτελεσματικού εντομοκτόνου μπορεί να είναι η απάντηση.
Θυσανόπτερα - Οι θρίπες μπορεί να επηρεάσουν ολόκληρο το φυτό μαρουλιού σε όλα τα στάδια ανάπτυξής του και να προκαλέσουν δυσπλασία των φύλλων. Είναι επίσης φορείς για ορισμένες ασθένειες μαρουλιού.
Ανθρακωρύχοι - Οι ανθρακωρύχοι εισάγουν αυγά στην άνω επιφάνεια των φύλλων, τα οποία με τη σειρά τους γίνονται σκουλήκια. Η χρήση του εντομοκτόνου spinosad στην εμπορική γεωργία έχει μειώσει την προσβολή, αν και με όλα τα πράγματα, ορισμένα στοιχεία δείχνουν τώρα την αντίστασή τους σε αυτό.
Σκαθάρια - Οι ποικιλίες σκαθαριών είναι κυρίως έντομα που μολύνουν το έδαφος. Οι προνύμφες τους εκκολάπτονται στο έδαφος και συχνά τρέφονται με τις ρίζες των φυτών μαρουλιού.
Γυμνοσάλιαγκες και σαλιγκάρια - Οι γυμνοσάλιαγκες και τα σαλιγκάρια λατρεύουν το τρυφερό, νεαρό πράσινο μαρούλι και μπορούν να σβήσουν έντονα οποιαδήποτε υπόδειξη δενδρυλλίων αμέσως μόλις φυτευτούν. Κρύβονται κατά τη διάρκεια της ημέρας ανάμεσα σε ζιζάνια, φυτικά συντρίμμια, πέτρες, σανίδες, κάλυμμα εδάφους και οτιδήποτε πλησιάζει το έδαφος. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να διατηρήσετε μια καθαρή περιοχή γύρω από τους βλαστούς μαρουλιού για να τα αποτρέψετε. Επίσης, χρησιμοποιήστε στάγδην άρδευση για να μειώσετε την υγρασία και τις υγρές περιοχές όπου συγκεντρώνονται αυτοί οι μικροί. Ορισμένοι τύποι φυτών, όπως το nasturtiums, begonias, fuchsias, γεράνια, λεβάντα, δεντρολίβανο και φασκόμηλο αποφεύγονται από γυμνοσάλιαγκες και σαλιγκάρια, οπότε η συμπερίληψη αυτών των φυτών μεταξύ ή κοντά σε σειρές μαρουλιού πρέπει να βοηθήσει.
Οι παγίδες, το οργανικό δόλωμα και η τοποθέτηση φράγματος είναι όλα χρήσιμα εργαλεία για την αφαίρεση σαλιγκαριών και γυμνοσάλιαγκων. Ποτίστε ελαφρά την περιοχή για να ενθαρρύνετε τους γυμνοσάλιαγκες και τα σαλιγκάρια να βγουν και να δολώσουν το απόγευμα ή νωρίς το βράδυ. Εάν δεν είστε σπασίκια, μια επιτυχημένη μέθοδος αφαίρεσης είναι να μαζέψετε τα έντομα από κατοικήσιμες περιοχές δύο ώρες μετά το σκοτάδι με τη βοήθεια ενός φακού.
Εντομοκτόνα μαρουλιού ή χημικός έλεγχος
Εάν οι πολιτιστικοί έλεγχοι, όπως η χρήση σάπας ή η απομάκρυνση των συντριμμιών και της βλάστησης, και οι βιολογικοί έλεγχοι όπως η φυσική αρπαγή, δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα των παρασίτων του μαρουλιού, ίσως χρειαστεί να καταφύγετε σε χημικούς ελέγχους.
Το Azadirachtin, το οποίο είναι μια φυσική ένωση που προέρχεται από το δέντρο neem, είναι αποτελεσματικό κατά των κάμπιων και των αφιδών. Το Bacillus thuringiensis είναι ένα φυσικό βακτήριο του εδάφους, το οποίο μπορεί να βοηθήσει στην εξάλειψη των κάμπιων.
Το Spinosad χρησιμοποιείται για τον έλεγχο των προνυμφών και των ανθρακωρύχων λεπιδόπτερα. Η χρήση του με τα χρόνια? Ωστόσο, έχει οδηγήσει σε αντοχή σε ορισμένα είδη εντόμων. Οι ενώσεις που περιέχουν μεθοξυφαινοζίδη χρησιμοποιούνται επίσης για τον έλεγχο της προσβολής από κάμπιες.
