Με τη νόστιμη γλυκιά γεύση γλυκόριζας, το γλυκάνισο είναι απαραίτητο για πολλούς πολιτιστικούς και εθνοτικούς κηπουρούς. Αν και είναι αρκετά εύκολο να αναπτυχθεί, το γλυκάνισο δεν είναι χωρίς τα προβλήματά του, ειδικά ασθένειες του γλυκάνισου. Οι ασθένειες του γλυκάνισου μπορεί να προσβάλουν το φυτό ελάχιστα ή να είναι αρκετά σοβαρές. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε τα συμπτώματα για να μάθετε πώς να θεραπεύσετε ένα άρρωστο φυτό γλυκάνισου πριν προχωρήσει μια ασθένεια στο σημείο της μη επιστροφής.
Σχετικά με προβλήματα με το γλυκάνισο
Γλυκάνισο, Pimpinella anisum, είναι εγγενές στη Μεσόγειο και καλλιεργείται για τα φρούτα του, τα οποία χρησιμοποιούνται ως μπαχαρικά. Αυτή η ετήσια καλλιέργεια είναι αρκετά εύκολη όταν παρέχεται επαρκής αποστράγγιση εδάφους σε εύκρατο έως υποτροπικό κλίμα. Τούτου λεχθέντος, είναι ευαίσθητο σε διάφορες ασθένειες γλυκάνισου.
Το γλυκάνισο είναι ποώδες ετήσιο από την οικογένεια Umbelliferae. Μπορεί να μεγαλώσει έως 2 πόδια (61 εκ.) Σε ύψος. Χρησιμοποιείται κυρίως σε γλυκά ζαχαροπλαστικής, αλλά διαθέτει επίσης εξέχοντα εθνικά ποτά όπως το ούζο της Ελλάδας, το sambuca της Ιταλίας και το αψέντι της Γαλλίας.
Τι είναι λάθος με το γλυκάνισο μου;
Οι ασθένειες του γλυκάνισου είναι συνήθως μυκητιακής φύσης. Το Alternaria blight είναι μια τέτοια μυκητιακή ασθένεια που προκαλεί μικρά ομόκεντρα δακτυλιοειδή σημεία που είναι κίτρινα, καφέ ή μαύρα σημεία στο φύλλωμα. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, τα φύλλα αφήνονται συχνά με μια τρύπα όπου η βλάβη έχει πέσει. Αυτή η ασθένεια μεταδίδεται μέσω μολυσμένου σπόρου και η κακή κυκλοφορία του αέρα διευκολύνει την εξάπλωσή της.
Το ωίδιο μειώνεται από τον μύκητα Peronospora umbellifarum. Εδώ και πάλι, το κίτρινο κηλίδωμα εμφανίζεται στο φύλλωμα, αλλά, σε αντίθεση με την εναλλακτική ουσία, έχει μια λευκή αφράτη ανάπτυξη που είναι ορατή στις κάτω πλευρές των φύλλων. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, οι κηλίδες σκουραίνουν στο χρώμα. Αυτό το πρόβλημα του γλυκάνισου επηρεάζει κυρίως τα νέα τρυφερά φύλλα και καλλιεργείται από παρατεταμένο υγρό φύλλωμα.
Το ωίδιο προκαλείται από τον μύκητα Erisyphe heraclei και οδηγεί σε μια σκόνη ανάπτυξη στα φύλλα, τους μίσχους και τα άνθη. Τα φύλλα γίνονται χλωρωτικά και εάν η ασθένεια αφεθεί να προχωρήσει, τα λουλούδια παραμορφώνονται σε σχήμα. Απλώνεται στον άνεμο και ευνοείται από συνθήκες υψηλής υγρασίας σε συνδυασμό με θερμές θερμοκρασίες.
Η σκουριά είναι μια ακόμη μυκητιακή ασθένεια που έχει ως αποτέλεσμα ανοιχτές πράσινες βλάβες στο φύλλωμα που γίνονται χλωρωτικές. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, κίτρινα-πορτοκαλί αποστήματα εμφανίζονται στην κάτω πλευρά των φύλλων, πηγαίνουν καλά, λυγίζουν και παραμορφώνονται, και ολόκληρο το φυτό είναι αναστατωμένο. Και πάλι, αυτή η ασθένεια ευνοείται από την υψηλή υγρασία.
Πώς να θεραπεύσετε ένα άρρωστο φυτό γλυκάνισου
Εάν έχετε διαγνώσει το φυτό σας με μυκητιακή νόσο, εφαρμόστε ένα κατάλληλο συστηματικό μυκητοκτόνο με τον τρόπο που συνιστά ο κατασκευαστής. Ένα συστηματικό μυκητοκτόνο θα βοηθήσει τα φυτά που πάσχουν από τις περισσότερες μυκητιακές ασθένειες, με εξαίρεση την εναλλακτική ουσία.
Φυτεύετε πάντα σπόρους χωρίς νόσο όταν είναι δυνατόν. Διαφορετικά, επεξεργαστείτε τους σπόρους με ζεστό νερό πριν από τη φύτευση. Αφαιρέστε και καταστρέψτε τυχόν φυτά που έχουν μολυνθεί από εναλλακτική ουσία. Αφαιρέστε και καταστρέψτε τυχόν φυτικά υπολείμματα από το έδαφος που ενδέχεται να μολυνθούν από τους μύκητες.
Για άλλες μυκητιακές ασθένειες, αποφύγετε τον υπερπληθυσμό των φυτών, περιστρέψτε με καλλιέργειες που δεν ανήκουν στην οικογένεια Umbelliferae (μαϊντανός), φυτέψτε σε καλά στραγγιζόμενο έδαφος και νερό στη βάση των φυτών.
