Οι μυκητιακές ασθένειες στις καλλιέργειες σιτηρών είναι πολύ συχνές και το κριθάρι δεν αποτελεί εξαίρεση. Η ασθένεια κηλίδας κριθαριού μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε μέρος του φυτού ανά πάσα στιγμή. Τα σπορόφυτα είναι συνήθως μολυσμένα, αλλά, εάν διαφύγουν, η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί στην ανάπτυξη βλαστών. Η ασθένεια μπορεί να μειώσει την απόδοση και να σκοτώσει νεαρά φυτά. Υπάρχουν πολλά βήματα για την πρόληψη και τη θεραπεία της κηλίδας κριθαριού.
Συμπτώματα κηλίδας κριθαριού
Η ασθένεια κηλίδας κριθαριού βρίσκεται σε πολλά άγρια και καλλιεργημένα χόρτα. Η κηλίδα κριθαριού προκαλείται από τον μύκητα Bipolaris sorokiniana. Ο μύκητας είναι γνωστό ότι μειώνει τις αποδόσεις κατά 1 έως 3 τοις εκατό. Όταν παράγονται πυρήνες κριθαριού, συχνά έχουν μαύρο σημείο, αποχρωματίζουν τις άκρες των πυρήνων.
Στα φυτά, κοιτάξτε τη γραμμή του εδάφους για ραβδώσεις καφέ σοκολάτας. Η μόλυνση εξελίσσεται σε κίτρινα βλαστάρια και μπορεί να πεθάνουν. Εάν επιβιώσουν, οι βλαστοί και οι ρίζες είναι αδύναμοι και παραμορφωμένοι και οι κεφαλές των σπόρων ενδέχεται να μην αναδυθούν εντελώς.
Τα ώριμα φυτά μπορούν να αναπτύξουν επιμήκεις σκούρες κακώσεις. Όπου υπάρχουν πολλές βλάβες, τα φύλλα στεγνώνουν και μπορεί να πεθάνουν. Οι πυρήνες στο κριθάρι με κηλίδα κηλίδες είναι συρρικνωμένοι και λιποβαρείς. Η παρουσία της νόσου μειώνει την απόδοση και το βάρος των σιτηρών.
Όταν τα συμπτώματα κηλίδας κριθαριού είναι εμφανή, το πεδίο έχει ήδη μολυνθεί. Ο μύκητας διαχειμάζει σε άγρια ή καλλιεργημένα χόρτα και κόκκους. Η ασθένεια κινείται γρήγορα όταν οι θερμοκρασίες κυμαίνονται μεταξύ 60 και 80 βαθμών Φαρενάιτ (16 έως 27 C.) και οι συνθήκες είναι υγρές και θυελλώδεις. Τα σπόρια θα ταξιδέψουν με αέρα και βροχή.
Η νόσος κηλίδας κριθαριού μπορεί επίσης να οφείλεται σε σπόρους και προκαλεί φούσκωμα σποροφύτων, σήψη κορώνας και σήψη ρίζας. Ο τραυματισμός που προκαλείται από έντομα επιτρέπει ένα μονοπάτι για εισαγωγή σε ώριμα φυτά. Τα χωράφια χωρίς άρωμα διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο μύκητα κηλίδας κριθαριού.
Θεραπεία κηλίδας κριθαριού
Οι χρονομετρημένες εφαρμογές μυκητοκτόνων μπορούν να μειώσουν τη βλάβη και την εμφάνιση της νόσου. Υπάρχουν επίσης πολιτιστικά μέτρα για να αποφευχθεί η εμφάνιση του μύκητα. Το κριθάρι με κηλίδα πρέπει να αντιμετωπίζεται με καταγεγραμμένα μυκητοκτόνα στο πρώτο σημάδι της νόσου. Μελέτες δείχνουν ότι τέσσερις εφαρμογές μυκητοκτόνου κατά τη διάρκεια της σεζόν θα βοηθήσουν στον έλεγχο της κηλίδας και θα μειώσουν την απώλεια κόκκων.
Παρακολουθήστε προσεκτικά τα φυτά. Η πρόληψη είναι δυνατή με πιστοποιημένους σπόρους χωρίς θεραπεία. Μην αποθηκεύετε σπόρους από αγρούς που έχουν δείξει σημάδια της νόσου. Περιστρέψτε το κριθάρι με φυτά που δεν φιλοξενούν όπως βρώμη, σίκαλη και χόρτα με πλατύφυλλα. Καθαρισμός απορριφθέντος φυτικού υλικού. Οι ποικιλίες κριθαριού με 6 σειρές έχουν μεγαλύτερη αντοχή από τις ποικιλίες δύο σειρών.
Η κηλίδα κριθαριού μεταλλάσσεται επίσης, προκαλώντας νέες κούρσες, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη δημιουργία αποτελεσματικών ανθεκτικών ποικιλιών.
