Το Verticillium είναι μια οικογένεια μυκήτων που μολύνουν εκατοντάδες διαφορετικά φυτά ξενιστές, συμπεριλαμβανομένων των φρούτων, των λουλουδιών και των δέντρων, προκαλώντας βλάστηση στο verticillium. Το βερτιλίσιο που μαραίνεται στις φράουλες είναι ιδιαίτερα θλιβερό για έναν κηπουρό, καθώς δεν μπορεί να σημαίνει νόστιμα μούρα. Εάν καλλιεργείτε φράουλες, θα πρέπει να γνωρίζετε για τον μύκητα της φράουλας. Διαβάστε παρακάτω για πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο αναγνώρισης των φραουλών με βλάστηση στο βιτσίλιο, συμπεριλαμβανομένων συμβουλών σχετικά με την πιθανότητα θεραπείας αυτής της ασθένειας.
Φράουλα Verticillium Wilt Fungus
Το βερτιλίσιο μαλάκιο στις φράουλες προκαλείται από δύο μύκητες, Verticillium albo-atrum και Verticillium dahliae. Δυστυχώς, ένα μολυσμένο φυτό φράουλας πιθανότατα δεν θα ζήσει για να παράγει τα νόστιμα κόκκινα μούρα που ελπίζετε.
Και τα πραγματικά άσχημα νέα είναι ότι εάν έχετε φράουλες με μαλακό βερτιλίσιο, είναι δύσκολο να απαλλαγείτε από τον μύκητα. Μόλις εγκατασταθεί στο οικόπεδο του κήπου σας, μπορεί να παραμείνει βιώσιμο για πάνω από δύο δεκαετίες. Και μπορείτε απροσδόκητα να απλώσετε τον μύκητα της φράουλας με μύκητα σε άλλες περιοχές του κήπου μέσω σπόρων ή εργαλείων.
Αναγνωρίζοντας το Verticillium Wilt στις φράουλες
Λοιπόν, ποια είναι τα συμπτώματα της μαλάκωσης των βιστιλίων στις φράουλες; Οι φράουλες με μαλακό βιτσίλιο αναπτύσσουν ξηρά, γέρνοντας φύλλα που περιγράφονται καλά ως «μαρασμό». Τα περιθώρια των φύλλων γίνονται σκούρα ή κοκκινωπά κίτρινα και τα νέα φύλλα είναι ασταθή. Φαίνεται ότι τα φυτά δεν έχουν ποτιστεί, αλλά το πραγματικό ζήτημα είναι πιο σοβαρό.
Με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να δείτε κηλίδες με μώλωπες στους δρομείς και μέσα στο στέμμα και τις ρίζες. Σε ένα σοβαρό ξέσπασμα μύκητα μαλακού φραουλών, πολλά φυτά μαραίνονται και πεθαίνουν ταυτόχρονα. Σε λιγότερο σοβαρές εστίες, μόνο τα διάσπαρτα φυτά μπορεί να μολυνθούν.
Φράουλα Verticillium Wilt Control
Δεν είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί η μαλακή φράουλα. Ο προτιμώμενος τρόπος για τον έλεγχο της μαρασμού της φράουλας στο παρελθόν ήταν ο υποκαπνισμός του εδάφους. Αυτό περιλαμβάνει τη χρήση μυκητοκτόνων εδάφους (συνήθως ένα μείγμα μεθυλοβρωμιδίου και χολορικρίνης) που καπνίζουν τους μύκητες.
Ωστόσο, αυτό είναι πολύ ακριβό για τους κηπουρούς στο σπίτι, και είναι επίσης δύσκολο να επιτευχθεί με νέο περιβαλλοντικό κανονισμό. Μερικές φορές η χλωροπικρίνη που χρησιμοποιείται μόνη της μπορεί να απολυμάνει ορισμένα εδάφη, αλλά δεν παρέχει τον ίδιο τύπο ελέγχου με τη χρήση των προϊόντων μαζί.
Το καλύτερο στοίχημά σας είναι να κάνετε βήματα πολιτιστικής φροντίδας για τον έλεγχο της μαλακής φράουλας. Για παράδειγμα, μην φυτεύετε ποτέ φράουλες όπου άλλες καλλιέργειες ευπαθείς στον μύκητα έχουν φυτευτεί εντός πέντε ετών. Αυτό περιλαμβάνει ντομάτα, πιπέρι, πατάτα και μελιτζάνα.
Θα πρέπει επίσης να είστε σίγουροι ότι το έμπλαστρο φράουλας σας είναι καλά στραγγισμένο. Θα πρέπει να έχει γόνιμο αλλά ελαφρύ χώμα και να έχει πολύ αέρα και ήλιο.
Τέλος, φροντίστε να χρησιμοποιήσετε πιστοποιημένα φυτά φράουλας χωρίς ασθένειες. Παρόλο που μέχρι σήμερα δεν έχουν αναπτυχθεί ποικιλίες που να είναι γενετικά ανθεκτικές σε αυτήν την ασθένεια, μπορείτε να βρείτε μερικές ανεκτικές ή μερικώς ανθεκτικές ποικιλίες. Αυτή είναι μια σημαντική μέθοδος ελέγχου μαρασμού της φράουλας.
