Τα μάνγκο καλλιεργούνται στην Ινδία για περισσότερα από 4.000 χρόνια και έφτασαν στην Αμερική τον 18ο αιώνα. Σήμερα, είναι εύκολα διαθέσιμα σε πολλούς παντοπωλείους, αλλά είστε ακόμη πιο τυχεροί εάν έχετε το δικό σας δέντρο. Νόστιμα μπορεί να είναι, αλλά τα δέντρα είναι ευαίσθητα σε διάφορες ασθένειες των δέντρων μάνγκο. Η θεραπεία ενός άρρωστου μάνγκο σημαίνει σωστή αναγνώριση των συμπτωμάτων της νόσου του μάνγκο. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε για τις ασθένειες των μάνγκο και πώς να διαχειριστείτε τις ασθένειες του μάνγκο.
Ασθένειες Μάνγκο
Τα μάνγκο είναι τροπικά και υποτροπικά δέντρα που ευδοκιμούν σε περιοχές με θερμές θερμοκρασίες. Αυτόχθονες στην Ινδία και τη Νοτιοανατολική Ασία, τα δέντρα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε δύο ασθένειες του μάνγκο: ανθρακνόζη και ωίδιο. Και οι δύο αυτές μυκητιασικές ασθένειες επιτίθενται σε αναδυόμενους πανίδες, λουλούδια και φρούτα.
Από τις δύο ασθένειες, η ανθρακνόζη (Colletotrichum gloeosporioides) πλήττει τα μάνγκο πιο σοβαρά. Στην περίπτωση της ανθρακινόζης, τα συμπτώματα της νόσου του μάνγκο εμφανίζονται ως μαύρες, βυθισμένες, ακανόνιστες αλλοιώσεις που αναπτύσσονται με αποτέλεσμα την άνθιση των ανθών, την κηλίδα των φύλλων, τη χρώση των φρούτων και την ενδεχόμενη σήψη. Η ασθένεια ενισχύεται από βροχερές συνθήκες και έντονες δροσιές.
Το ωίδιο είναι ένας άλλος μύκητας που προσβάλλει φύλλα, λουλούδια και νεαρούς καρπούς. Οι μολυσμένες περιοχές καλύπτονται με ένα υπόλευκο πούδρα. Καθώς τα φύλλα ωριμάζουν, οι αλλοιώσεις κατά τη διάρκεια της μεσογείου ή κάτω από το φύλλωμα γίνονται σκούρο καφέ και λιπαρό. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η λοίμωξη θα καταστρέψει τους ανθοφόρους θαλάμους με αποτέλεσμα την έλλειψη καρπών και φυλλώματος του δέντρου.
Μάνγκο ψώρα (Elsinoe mangif.webperae) είναι μια άλλη μυκητιακή ασθένεια που προσβάλλει φύλλα, λουλούδια, φρούτα και κλαδιά. Τα πρώτα σημάδια της λοίμωξης μιμούνται τα συμπτώματα της ανθρακνόζης. Οι αλλοιώσεις των φρούτων θα καλυφθούν με φελλό, καφέ ιστό και τα φύλλα παραμορφωθούν.
Το Verticillium wilt επιτίθεται στις ρίζες του δέντρου και στο αγγειακό σύστημα, εμποδίζοντας το δέντρο να απορροφήσει νερό. Τα φύλλα αρχίζουν να μαραίνονται, καφέ και αποξηραίνονται, οι μίσχοι και τα άκρα πεθαίνουν και οι αγγειακοί ιστοί γίνονται καφέ. Η ασθένεια είναι πιο καταστροφική για νεαρά δέντρα και μπορεί ακόμη και να τα σκοτώσει.
Το παρασιτικό φύκι είναι μια άλλη μόλυνση που σπάνια προσβάλλει δέντρα μάνγκο. Σε αυτήν την περίπτωση, τα συμπτώματα της νόσου του μάνγκο εμφανίζονται ως κυκλικά πρασινωπά / γκρίζα σημεία που γίνονται κόκκινα σκουριά στα φύλλα. Η μόλυνση των στελεχών μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο του φλοιού, πάχυνση των στελεχών και θάνατο.
Πώς να διαχειριστείτε τα προβλήματα της νόσου του μάνγκο
Η θεραπεία ενός άρρωστου μάνγκο για μυκητιασικές ασθένειες συνεπάγεται τη χρήση μυκητοκτόνου. Όλα τα ευαίσθητα μέρη του δέντρου πρέπει να επικαλύπτονται επιμελώς με το μυκητοκτόνο πριν εμφανιστεί η μόλυνση. Εάν εφαρμοστεί όταν το δέντρο έχει ήδη μολυνθεί, το μυκητοκτόνο δεν θα έχει καμία επίδραση. Τα σπρέι μυκητοκτόνων πρέπει να εφαρμοστούν ξανά σε νέα ανάπτυξη.
Εφαρμόστε μυκητοκτόνο στις αρχές της άνοιξης και πάλι 10 έως 21 ημέρες αργότερα για να προστατέψετε τα φυτά των ανθών κατά την ανάπτυξη και το σετ φρούτων.
Εάν υπάρχουν ενδείξεις ωιδίου, εφαρμόστε θείο για να αποτρέψετε την εξάπλωση της λοίμωξης σε νέα ανάπτυξη.
Εάν το δέντρο μολυνθεί με βλάστηση στο βιτσίλιο, κόψτε τα μολυσμένα άκρα. Το Mango scab γενικά δεν χρειάζεται να υποβληθεί σε θεραπεία, καθώς ένα πρόγραμμα ψεκασμού με ανθρακινόζη ελέγχει επίσης την ψώρα. Το σημείο φυκιών συνήθως δεν θα είναι πρόβλημα όταν τα μυκητοκτόνα χαλκού εφαρμόζονται περιοδικά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Για να μειώσετε τον κίνδυνο μυκητιασικών λοιμώξεων, αναπτύξτε μόνο ανθεκτικές στην ανθρακινόζη ποικιλίες μάνγκο. Διατηρήστε ένα συνεπές και έγκαιρο πρόγραμμα για την εφαρμογή μυκήτων και καλύψτε προσεκτικά όλα τα ευαίσθητα μέρη του δέντρου. Για βοήθεια σχετικά με τη θεραπεία της νόσου, συμβουλευτείτε το τοπικό γραφείο επέκτασης για προτεινόμενες συστάσεις ελέγχου.
