Εάν έχετε ξοδέψει πολύ χρόνο στο δάσος, ειδικά γύρω από άγρια κερασιές, πιθανότατα έχετε παρατηρήσει ακανόνιστες, περίεργες εμφανίσεις ή κηλίδες σε κλαδιά δέντρων ή κορμούς. Δέντρα στο Prunus οικογένεια, όπως το κεράσι ή το δαμάσκηνο, αναπτύσσονται άγρια σε όλη τη Βόρεια Αμερική και σε άλλες χώρες και είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε μια σοβαρή πτώση που προκαλεί μυκητιασική ασθένεια γνωστή ως ασθένεια μαύρου κόμβου κερασιάς ή απλά μαύρος κόμβος. Διαβάστε παρακάτω για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το μαύρο κεράσι κόμπο.
Σχετικά με την ασθένεια Cherry Black Knot
Ο μαύρος κόμπος των κερασιών είναι μια μυκητιακή ασθένεια που προκαλείται από το παθογόνο Apiosporina morbosa. Τα μυκητιακά σπόρια εξαπλώνονται ανάμεσα σε δέντρα και θάμνους στην οικογένεια Prunus από σπόρια που ταξιδεύουν με αέρα και βροχή. Όταν οι συνθήκες είναι υγρές και υγρές, τα σπόρια εγκαθίστανται σε νέους φυτικούς ιστούς της ανάπτυξης του τρέχοντος έτους και μολύνουν το φυτό, προκαλώντας σχηματισμό σφαιρών.
Το παλιό ξύλο δεν έχει μολυνθεί. Ωστόσο, η ασθένεια μπορεί να περάσει απαρατήρητη για δύο χρόνια, επειδή ο αρχικός σχηματισμός των χοληδόχων είναι αργός και εμφανής. Ο μαύρος κόμπος κερασιών είναι πιο συνηθισμένος στα άγρια είδη Prunus, αλλά μπορεί επίσης να μολύνει διακοσμητικά και βρώσιμα κερασιά.
Όταν μολυνθεί νέα ανάπτυξη, συνήθως την άνοιξη ή τις αρχές του καλοκαιριού, αρχίζουν να σχηματίζονται μικρές καφέ κηλίδες σε κλαδιά κοντά σε έναν κόμβο φύλλων ή ένα καρπό. Καθώς μεγαλώνουν τα χολ, γίνονται μεγαλύτερα, πιο σκοτεινά και πιο σκληρά. Τελικά, οι κηλίδες ανοίγουν και σκεπάζονται με βελούδινα, πράσινα σπόρια μυκήτων που θα μεταδώσουν την ασθένεια σε άλλα φυτά ή σε άλλα μέρη του ίδιου φυτού.
Η ασθένεια μαύρου κόμπου κερασιάς δεν είναι συστηματική ασθένεια, που σημαίνει ότι μολύνει μόνο ορισμένα μέρη του φυτού και όχι ολόκληρο το φυτό. Μετά την απελευθέρωση των σπόρων του, οι κηλίδες γίνονται μαύρες και αναποδογυρίζουν. Ο μύκητας έπειτα πέρα από τους χειμώνες μέσα στη χολή. Αυτές οι κηλίδες θα συνεχίσουν να αυξάνονται και θα απελευθερώνουν σπόρια κάθε χρόνο εάν δεν αντιμετωπιστούν. Καθώς οι κηλίδες μεγαλώνουν, μπορεί να αγκαλιάσουν κλαδιά κερασιάς, προκαλώντας πτώση φύλλων και υποτροπή κλαδιών. Μερικές φορές μπορεί να σχηματιστούν κηλίδες και στους κορμούς δέντρων.
Αντιμετώπιση κερασιών με μαύρο κόμπο
Η θεραπεία με μυκητοκτόνο μαύρου κόμπου από κερασιές είναι αποτελεσματική μόνο στην πρόληψη της εξάπλωσης της νόσου. Είναι σημαντικό να διαβάζετε και να ακολουθείτε τις ετικέτες μυκητοκτόνων πάντα καλά. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα μυκητοκτόνα που περιέχουν καπτάν, θείο ασβέστου, χλωροθαλονίλη ή θειοφαφανικό μεθύλιο είναι αποτελεσματικά στην πρόληψη της ανάπτυξης νέων φυτών από τη σύσπαση μαύρου κόμβου κερασιάς. Ωστόσο, δεν θα θεραπεύσουν ήδη υπάρχουσες λοιμώξεις και κηλίδες.
Τα προληπτικά μυκητοκτόνα πρέπει να εφαρμόζονται στη νέα ανάπτυξη την άνοιξη έως τις αρχές του καλοκαιριού. Μπορεί επίσης να είναι σοφό να αποφύγετε τη φύτευση διακοσμητικών ή βρώσιμων κερασιών κοντά σε μια τοποθεσία που περιέχει πολλά άγρια είδη Prunus.
Αν και τα μυκητοκτόνα δεν μπορούν να θεραπεύσουν τις κηλίδες της νόσου του μαύρου κεράσι κόμπο, αυτές οι κηλίδες μπορούν να αφαιρεθούν με κλάδεμα και κοπή. Αυτό πρέπει να γίνει το χειμώνα όταν το δέντρο είναι αδρανές. Κατά την αποκοπή μαύρων κερασιών κόμβων στα κλαδιά, ολόκληρο το κλαδί ενδέχεται να χρειαστεί να αποκοπεί. Εάν μπορείτε να αφαιρέσετε τη χολή χωρίς να κόψετε ολόκληρο το κλαδί, κόψτε επιπλέον 1-4 ίντσες (2,5-10 cm.) Γύρω από τη χοληδόχο για να βεβαιωθείτε ότι έχετε μολυνθεί όλοι οι ιστοί.
Οι κηλίδες θα πρέπει να καταστρέφονται αμέσως από φωτιά μετά την αφαίρεση. Μόνο πιστοποιημένοι δενδροκόμοι πρέπει να προσπαθήσουν να αφαιρέσουν μεγάλες κηλίδες που αναπτύσσονται στους κορμούς των κερασιών.
