Τα σταφύλια καλλιεργούνται για τα νόστιμα φρούτα τους που χρησιμοποιούνται στην οινοποίηση, χυμούς και κονσέρβες, αλλά τι γίνεται με τα άγρια σταφύλια; Τι είναι τα άγρια σταφύλια και τα άγρια σταφύλια είναι βρώσιμα; Πού μπορείτε να βρείτε άγρια σταφύλια; Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερα για τα άγρια σταφύλια.
Τι είναι τα άγρια σταφύλια;
Τα άγρια σταφύλια είναι ξυλώδη, φυλλοβόλα αμπέλια, όπως τα καλλιεργημένα σταφύλια με έντονη συνήθεια ανάπτυξης. Μερικά έχουν μήκος έως και 50 πόδια (15 μ.). Έχουν επίσης ανθεκτικά ξυλώδη ριζικά συστήματα που μπορούν να παραμείνουν για χρόνια, ένας λόγος για τον οποίο μερικοί άνθρωποι αναφέρονται στα άγρια σταφύλια ως ζιζάνια.
Τα άγρια σταφύλια χρησιμοποιούν έλικες για να αγκυρώσουν τα κλαδιά ή άλλες επιφάνειες. Ο φλοιός τους είναι γκρι / καφέ και μάλλον τεμαχισμένος. Τείνουν να μεγαλώνουν υψηλότερα και παχύτερα από τα καλλιεργημένα αντίστοιχά τους, αλλά ένας άλλος λόγος ονομάζονται άγρια ζιζάνια σταφυλιών από τότε που καλλιεργούνται ανεξέλεγκτα που μπορούν να προσπεράσουν άλλα είδη φυτών.
Πού μπορείτε να βρείτε άγρια σταφύλια;
Υπάρχουν δεκάδες άγρια σταφύλια σε ολόκληρη την ήπειρο, τα οποία έχουν μεγάλα, οδοντωτά, τρία λοβάκια. Μερικά από τα πιο κοινά είδη άγριου σταφυλιού που βρίσκονται στη Βόρεια Αμερική είναι το αλεπού σταφύλι (V. labrusca), καλοκαιρινό σταφύλι (V. aestivalis), και σταφύλι όχθης ποταμού (V. riparia). Όπως υποδηλώνουν τα ονόματά τους, άγρια σταφύλια μπορούν να βρεθούν κατά μήκος ρευμάτων, λιμνών, δρόμων και σε ανοιχτά δάση που ανεβαίνουν δέντρα.
Αναπτύσσονται εύκολα και είναι πολύ λιγότερο δεμένοι με ασθένειες και παράσιτα από ό, τι οι καλλιέργειες σταφυλιών, καθιστώντας τους αρκετά παραγωγικούς καλλιεργητές. Ένας άλλος λόγος που μπορούν να χαρακτηριστούν ως ζιζάνια άγριων σταφυλιών.
Είναι βρώσιμα τα άγρια σταφύλια;
Ναι, τα άγρια σταφύλια είναι βρώσιμα. Ωστόσο, να είστε προσεκτικοί ότι τρώγονται αμέσως από το αμπέλι μπορεί να είναι λίγο πικάντικοι για μερικούς. Τα σταφύλια έχουν καλύτερη γεύση μετά τον πρώτο παγετό, αλλά εξακολουθούν να είναι λίγο ξινά για πολλούς ουρανίσκους. Έχουν επίσης σπόρους.
Τα άγρια σταφύλια είναι ιδανικά για χυμό και παγώνουν πολύ καλά εάν δεν έχετε χρόνο ή την τάση να χυμό αμέσως. Ο χυμός κάνει εξαιρετικό ζελέ. Μπορούν να μαγειρευτούν σε πιάτα και τα φύλλα είναι επίσης βρώσιμα. Γνωστά ως «dolma», τα φύλλα έχουν χρησιμοποιηθεί από καιρό στη μεσογειακή κουζίνα, γεμιστά με ρύζι, κρέας και διάφορα μπαχαρικά.
Προσδιορισμός άγριων σταφυλιών
Ενώ υπάρχουν πολλά είδη άγριου σταφυλιού, όλα μοιάζουν σχεδόν τα ίδια, αλλά, δυστυχώς, το ίδιο κάνουν και πολλά άλλα εγγενή αμπέλια. Μερικά από αυτά τα αμπέλια "copy-cat" είναι βρώσιμα αλλά δυσάρεστα, ενώ άλλα είναι δηλητηριώδη, επομένως ο ακριβής προσδιορισμός των άγριων σταφυλιών πριν από την κατάποση είναι υψίστης σημασίας.
Κατά τον εντοπισμό άγριων σταφυλιών, λάβετε υπόψη ότι το φυτό έχει μεγάλα φύλλα τριών λοβών με φλέβα που εκτείνεται από το μίσχο, τον τεμαχισμό του φλοιού, τα διχαλωτά έλικες για αναρρίχηση και τα φρούτα που μοιάζουν με τα καλλιεργημένα σταφύλια, αν και μικρότερα.
Υπάρχει ένα άλλο φυτό που μοιάζει σχεδόν με άγριο σταφύλι, το καναδικό φεγγάρι, το οποίο είναι πολύ τοξικό. Ο διαφοροποιητικός παράγοντας εδώ είναι ότι ο καναδικός φλοιός ΔΕΝ έχει δίκρανα φύλλα ή οδοντωτά φύλλα. Το καναδικό φιστίκι έχει απαλό φύλλωμα. Άλλα φυτά που πρέπει να προσέξετε περιλαμβάνουν το μούρο πορσελάνης, το αναρριχητικό φυτό της Βιρτζίνια και το pokeweed (το οποίο δεν είναι καν αμπέλι, αλλά όταν αναμιγνύεται σε πυκνό άλσος είναι δύσκολο να διαφοροποιηθεί).
Το μούρο πορσελάνης έχει φύλλα που μοιάζουν με σταφύλι, αλλά τα μούρα είναι μπλε και λευκά πριν από την ωρίμανση, όχι πράσινα όπως τα άγουρα σταφύλια. Το αναρριχητικό φυτό της Βιρτζίνια φέρει μωβ φρούτα το φθινόπωρο, αλλά τα φύλλα αποτελούνται από πέντε φυλλάδια με κόκκινα στελέχη.
