Το Oxalis μοιάζει λίγο με ένα μικροσκοπικό φυτό τριφυλλιού, αλλά φέρει μικροσκοπικά κίτρινα λουλούδια. Καλλιεργείται περιστασιακά ως γείσο, αλλά στους περισσότερους κηπουρούς είναι ένα επίμονο και ενοχλητικό ζιζάνιο. Το ανθεκτικό φυτό βρίσκεται σε πολλά μέρη του κόσμου και αναδύεται από θραύσματα βλαστών και μικροσκοπικούς βολβούς. Η διαχείριση των ζιζανίων Oxalis απαιτεί αποφασιστικότητα, πείσμα μπουλντόγκ-ισχ και άκαμπτη επίλυση. Ο έλεγχος ζιζανίων Oxalis απαιτεί επίσης χρόνο, καθώς κάθε βολβός αφαιρείται ή καθίσταται αναποτελεσματικό.
Γεγονότα ζιζανίων Oxalis
Οξάδα νεραγκούλας, οξαλίδα από ξύλο ή ξινή. Με οποιοδήποτε όνομα το ζιζάνιο είναι Oxalis, ένα σχίσιμο των μαλλιών σας που μπορεί να πάρει χρόνια για να αφαιρεθεί από τον κήπο σας. Το φυτό χαμηλής ανάπτυξης μπορεί να αποκατασταθεί από ένα μικροσκοπικό θραύσμα στελέχους, εύθραυστα εύθραυστα ριζώματα ή βολβούς. Παράγει πτητικούς βιώσιμους σπόρους και βασίζεται επίσης σε κομμάτια που μεταφέρονται από ζώα ή εμάς, για να εδραιωθούν σε σχεδόν οποιοδήποτε είδος εδάφους. Μάθετε να απαλλαγείτε από τα ζιζάνια Oxalis με μερικά εύκολα βήματα και να εξοικονομήσετε χρόνο και ενέργεια καθώς και λογική.
Το Oxalis είναι ένα πολυετές αδύναμο έδαφος, το οποίο εξαπλώνεται μέσω αλληλοσυνδεόμενων ριζωμάτων που είναι εύκολο να διαλυθούν. Κάθε ρίζωμα θα παράγει τελικά μικροσκοπικούς βολβούς. Οι σπόροι είναι επίσης παραγωγικοί και εκτοξεύονται όταν είναι ώριμοι από μικροσκοπικούς λοβούς σπόρων που μοιάζουν με μίνι μπάμιες. Οπουδήποτε το στέλεχος αγγίζει το έδαφος μπορεί να ριζώσει το φυτό, παράγοντας δυνητικά όλο και περισσότερα φυτά. Σχηματίζει επίσης ένα σαρκώδες ταμπόν και ένα εκτεταμένο σύστημα ρίζας διακλάδωσης. Η διαχείριση των ζιζανίων Oxalis μπορεί να είναι μια τεράστια πρόκληση λόγω του σκληρού ριζικού συστήματος και όλων των διαφορετικών μεθόδων που το φυτό πρέπει να αναπαράγει και να επιμένει.
Τύποι ζιζανίων Oxalis
Υπάρχουν πάνω από 800 είδη Oxalis. Δύο από τους πιο συνηθισμένους τύπους ζιζανίων Oxalis είναι η υφαντική οξαλίδα από ξύλο και η νεραγκούλα των Βερμούδων. Και τα δύο βρίσκονται στο βόρειο ημισφαίριο και είναι επίμονα παράσιτα στο τοπίο.
- Η νεραγκούλα των Βερμούδων είναι πιθανότερο να αναπτυχθεί σε ηλιόλουστες περιοχές σε παράκτιες περιοχές.
- Η υφέρπουσα οξαλίδα ξύλου βρίσκεται είτε στον ήλιο είτε στη σκιά σε υγρές περιοχές.
Και οι δύο εξαπλώνονται από ριζώματα και θραύσματα βλαστών καθώς και από σπόρους και βολβούς. Τα φύλλα έχουν σχήμα καρδιάς και στα δύο φυτά και διατηρούνται σε ζεύγη τριών. Ένα από τα πιο τρομακτικά γεγονότα ζιζανίων της Oxalis για όσους από εμάς πολεμούμε αυτό το φυτό, είναι ότι μπορεί να ανθίσει και να βάλει σπόρους οποιαδήποτε στιγμή του έτους.
Διαχείριση ζιζανίων Oxalis
Η λέξη «διαχείριση» μπορεί να φαίνεται σαν ένα σκληρό αστείο αν έχετε κάνει μάχη με την Oxalis στο παρελθόν. Ο έλεγχος των ζιζανίων Oxalis μπορεί να επιτευχθεί με ένα ζιζανιοκτόνο. Χρησιμοποιήστε έναν τύπο που επισημαίνεται για έλεγχο φυτών με φύλλα. Αυτές είναι σοβαρές χημικές ουσίες και πρέπει να ακολουθήσετε όλες τις οδηγίες και να εφαρμόσετε πριν το φυτό βάλει σπόρους.
Μια οργανική επιλογή είναι να χρησιμοποιήσετε υγρό χηλικό σίδηρο. Αυτό μπορεί να λειτουργήσει στο γρασίδι, το οποίο μπορεί να ανεχθεί το σίδερο ενώ το ζιζάνιο δεν μπορεί.
Ο πιο μη τοξικός τρόπος είναι το σκάψιμο των χεριών, αλλά αυτό μπορεί να διαρκέσει αρκετές εποχές για να βγάλει όλα τα Oxalis από τον κήπο σας. Το τράβηγμα δεν είναι αποτελεσματικό, καθώς θα αφήσει θραύσματα ριζώματος, στελέχους και βολβών, τα οποία θα δημιουργήσουν απλά νέα φυτά.
Σημείωση: Οποιεσδήποτε συστάσεις σχετικά με τη χρήση χημικών είναι μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Ο χημικός έλεγχος πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο ως έσχατη λύση, καθώς οι οργανικές προσεγγίσεις είναι ασφαλέστερες και πιο φιλικές προς το περιβάλλον.
