Η κλάμα μουριάς είναι επίσης γνωστή με το βοτανικό της όνομα Μόρος Άλμπα. Κάποτε χρησίμευε για τη σίτιση πολύτιμων μεταξοσκώληκων, που τους αρέσει να χτυπάει με φύλλα μουριάς, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πλέον. Τι είναι λοιπόν μια μουριά; Το ακόλουθο άρθρο περιέχει πληροφορίες σχετικά με τη φύτευση και την καλλιέργεια μιας μουριάς.
Τι είναι η μουριά που κλαίει;
Εγγενής στην Κίνα, η μουριά εισήχθη για να παρέχει τροφή για το ακμάζον εμπόριο μεταξοσκωλήκων. Επειδή το δέντρο είναι ασταθές και θα ανέχεται σχεδόν οποιοδήποτε έδαφος και ακόμη και αρκετή παραμέληση, σύντομα έγινε φυσικοποιημένο και θεωρείται περισσότερο ζιζάνιο.
Οι σημερινές νέες ποικιλίες, από τις ποικιλίες κλάματος έως τις υβριδικές ποικιλίες νάνων έως τους άκαρπους τύπους, έφεραν ξανά το δέντρο στη μόδα. Αυτό το ταχέως αναπτυσσόμενο δέντρο (έως 10 πόδια ή 3 μέτρα την εποχή) είναι ανθεκτικό στις ζώνες USDA 5-8.
Η μουριά που έχει κλάμα έχει ένα μοναδικό, στριμμένο σχήμα και πολλά κλαδιά κλάματος και είναι πολύ διακοσμητική. Ορισμένοι τύποι θα έχουν ύψος 15 πόδια (4,5 μ.) Και μια απόσταση μεταξύ 8-15 ποδιών (2,5-4,5 μ.). Τα φύλλα του δέντρου είναι αδιαίρετα ή λοβωτά, σκούρο πράσινο και μήκος 2-7 ίντσες (5-18 εκ.).
Σχετικά με την καλλιέργεια μουριάς που κλαίνε
Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι για να διαλέξετε κατά τη φύτευση μιας μουριάς που κλαίει.
- Ένα αρσενικό δέντρο, Μόρος Άλμπα Το «Chaparral» έχει λαμπερά πράσινα φύλλα και φτάνει σε ύψος μεταξύ 10-15 ποδιών (3-4,5 μ.).
- Ένα θηλυκό δέντρο, Μ. Άλμπα Το «Pendula» αποφέρει καρπούς και έχει ύψος περίπου 6-8 πόδια (2-2,5 μ.).
Φρούτα μουριάς που κλαίνε
Όσον αφορά τα φρούτα μουριάς, τα βρώσιμα μουριά μούρα; Ναι πράγματι. Ο κλάδος μουριάς είναι γλυκός και χυμώδης. Μπορούν να γίνουν επιδόρπια, μαρμελάδες ή ζελέ, αν και είναι τόσο εθιστικό που τρώγεται φρέσκο, μπορεί να είναι δύσκολο να διαλέξετε αρκετά για αυτά τα καλούδια πριν τα φάτε όλα.
Τα μούρα μπορεί να είναι μαύρα, αλλά όχι πλήρως ώριμα. Περιμένετε έως ότου είναι σε πλήρες μέγεθος και μετά δώστε τους μερικές ακόμη μέρες, όταν θα φτάσουν στο μέγιστο της γλυκύτητας. Για να διαλέξετε τον καρπό, περιτριγυρίστε το δέντρο με ένα μουσαμά ή ένα παλιό φύλλο και μετά χτυπήστε τα κλαδιά ή τον κορμό του δέντρου. Αυτό θα πρέπει να είναι αρκετό για να χαλαρώσει τα ώριμα μούρα, τα οποία μπορούν στη συνέχεια να συλλεχθούν από την μουσαμά. Μην καθυστερείτε να μαζέψετε τα μούρα ή τα πουλιά θα σας χτυπήσουν σε αυτό.
Φροντίδα μουριάς
Όπως αναφέρθηκε, οι κλάσεις μουριάς είναι ανεκτικές των συνθηκών στις οποίες μεγαλώνουν. Θα πρέπει να φυτευτούν σε καλά στραγγιζόμενο έδαφος πλήρως έως μερικό ήλιο. Για τα πρώτα χρόνια, θα πρέπει να ακολουθεί ένα κανονικό πρόγραμμα ποτίσματος, αλλά, μόλις καθιερωθεί, το δέντρο γίνεται αρκετά ανθεκτικό στην ξηρασία.
Εάν επιθυμείτε να επιβραδυνθεί η έντονη ανάπτυξη μιας μουριάς, μειώστε τη θερινή της ανάπτυξη κατά το ήμισυ τον Ιούλιο. Αυτό θα διατηρήσει το δέντρο σε μικρότερο ύψος, αλλά θα το ενθαρρύνει να εξαφανιστεί, γεγονός που διευκολύνει επίσης την επιλογή μούρων.
Λάβετε υπόψη ότι το δέντρο μπορεί να είναι εξαιρετικά ακατάστατο λόγω της πτώσης των φρούτων. Οι μουριές έχουν επίσης ισχυρές επιφανειακές ρίζες που, όταν φυτεύονται κοντά σε πεζοδρόμιο ή οδήγηση, μπορεί να υπονομεύσουν την επιφάνεια. Το κούρεμα του γκαζόν μπορεί επίσης να είναι μια πρόκληση λόγω των επιφανειακών ριζών.
Οι μουριές που κλαίνε δεν έχουν παράσιτα ή ασθένειες, οπότε η συνεχής φροντίδα της μουριάς είναι ελάχιστη.
