Μουριά (Μόρος spp.) απολάμβανε τη δημοτικότητα τα τελευταία χρόνια ως διακοσμητικά σκιερά δέντρα, καθώς και για τα άφθονα βρώσιμα φρούτα τους. Οι μουριές μπορούν να καταναλωθούν ωμά ή να γίνουν νόστιμα κονσέρβες, πίτες και κρασί. Ενδιαφέρεστε να μάθετε πώς να καλλιεργήσετε μουριά; Διαβάστε τα πάντα για την καλλιέργεια οπωροφόρων δέντρων και μουριάς.
Καλλιέργεια οπωροφόρων δέντρων μουριών
Ενώ οι άνθρωποι αγαπούν τα φρούτα μουριάς, τα πουλιά αγαπούν επίσης τα μούρα και το δέντρο είναι ένας φάρος που προσελκύει δεκάδες, αχέμ, ακατάστατους επισκέπτες. Το δέντρο έχει επίσης μια ανεπιθύμητη συνήθεια να γίνεται επεμβατικό. Δυστυχώς, αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη των οπωροφόρων δέντρων μουριάς σταματώντας σε ένα εκτός από τις πιο αγροτικές περιοχές.
Ωστόσο, οι μουριές έχουν εξαργυρωτικές ιδιότητες και ένα από τα πιο εξαιρετικά είναι η ελάχιστη φροντίδα που χρειάζονται. Πριν μάθουμε πώς να φροντίζουμε τις μουριές, ακολουθεί μια σύντομη σύνοψη των τριών τύπων μουριών που συνήθως καλλιεργούνται.
- Μαύρη μουριά - Τα πιο γευστικά μούρα προέρχονται από τη μαύρη μουριά (Morus nigra). Αυτά τα δέντρα προέρχονται από τη δυτική Ασία και είναι προσαρμόσιμα μόνο στη ζώνη 6 USDA και πιο ζεστά.
- Κόκκινη μουριά - Σκληρότερα από τα μαύρα μουριά, κόκκινα μούρα (Morus rubra) προέρχονται από τη Βόρεια Αμερική όπου ευδοκιμούν σε βαθιά, πλούσια εδάφη που βρίσκονται κατά μήκος των πυθμένων και των ρευμάτων.
- Λευκή μουριά - Λευκές μουριές (Morus alba tatarica) εισήχθησαν από την Κίνα, εισήχθησαν στην αποικιακή Αμερική για την παραγωγή μεταξοσκωλήκων. Από τότε, οι λευκές μουριές φυσικοποιήθηκαν και υβριδοποιήθηκαν με τη φυσική κόκκινη μουριά.
Πώς να καλλιεργήσετε μουριά
Οι μουριές φέρουν μικρά, ασήμαντα άνθη που γίνονται άφθονα φρούτα που μοιάζουν πολύ με ένα λεπτό βατόμουρο. Τα μούρα ωριμάζουν σταδιακά και πέφτουν από το δέντρο καθώς ωριμάζουν. Τα δέντρα είναι ανθεκτικά στις ζώνες USDA 4/5 έως 8 ανάλογα με την ποικιλία. Προτιμούν τον ήλιο και το πλούσιο έδαφος, αλλά θα ανεχθούν τη μερική σκιά και μια ποικιλία εδαφών. Είναι εύκολο στη μεταμόσχευση, ανθεκτικό σε αλάτι και ιδανικό για έλεγχο της διάβρωσης, για να μην αναφέρουμε τα νόστιμα μούρα. Μερικές ποικιλίες είναι ανθεκτικές στον αέρα και δημιουργούν υπέροχα ανεμοφράγματα.
Φυλλοβόλα δέντρα, και τα τρία είδη έχουν διάφορα μεγέθη. Η λευκή μουριά μπορεί να φτάσει τα 80 πόδια (24 μ.), Η κόκκινη μουριά περίπου 70 πόδια (21 μ.) Και η μικρότερη μαύρη μουριά μπορεί να φτάσει τα 30 πόδια (9 μ.) Σε ύψος. Οι μαύρες μουριές μπορούν να ζήσουν για εκατοντάδες χρόνια, ενώ η κόκκινη μουριά φτάνει τα 75 χρόνια.
Οι μουριές πρέπει να φυτεύονται σε ηλιόλουστες θέσεις με απόσταση μικρότερη των 15 μέτρων μεταξύ των δέντρων, ιδανικά σε ζεστό, καλά στραγγιζόμενο έδαφος όπως το βαθύ αργίλου. Μην τα φυτεύετε κοντά σε ένα πεζοδρόμιο, εκτός εάν δεν σας πειράζει η χρώση ή η πιθανή παρακολούθηση των μούρων με κολοκύνθη (φυσικά, αν αυτό είναι πρόβλημα για εσάς, υπάρχει και μια ποικιλία χωρίς φρούτα!) Μόλις δημιουργηθεί το δέντρο, απαιτείται πολύ λίγη επιπλέον φροντίδα μουριάς.
Πώς να φροντίσετε μια μουριά
Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε πολύ με αυτό το ανθεκτικό δείγμα. Τα δέντρα είναι αρκετά ανθεκτικά στην ξηρασία, αλλά θα επωφεληθούν από κάποια άρδευση κατά τη διάρκεια της ξηρασίας.
Οι μουριές τα πηγαίνουν καλά χωρίς πρόσθετη γονιμοποίηση, αλλά μια εφαρμογή 10-10-10, μία φορά το χρόνο θα τα διατηρήσει υγιή. Οι μουριές είναι ακόμη κυρίως απαλλαγμένες από τα περισσότερα παράσιτα και ασθένειες.
Κλαδεύοντας μουριά
Κλαδέψτε τα νεαρά δέντρα σε μια τακτοποιημένη μορφή αναπτύσσοντας ένα σύνολο κύριων κλαδιών. Κλαδέψτε τα πλευρικά κλαδιά σε έξι φύλλα τον Ιούλιο για να διευκολύνετε την ανάπτυξη των κεντίδων κοντά στα κύρια άκρα.
Μην κλαδεύετε σε μεγάλο βαθμό, επειδή οι μουριές είναι επιρρεπείς σε αιμορραγία στα τεμάχια. Αποφύγετε περικοπές άνω των 2 ιντσών (5 cm.), Που δεν θα επουλωθούν. Εάν κλαδεύετε όταν το δέντρο βρίσκεται σε αδράνεια, η αιμορραγία είναι λιγότερο σοβαρή.
Στη συνέχεια, απαιτείται μόνο συνετό κλάδεμα των μουριών, πραγματικά μόνο για την απομάκρυνση νεκρών ή υπερπληθυσμένων κλαδιών.
