Η αλλοπάθεια των φυτών είναι γύρω μας, ωστόσο, πολλοί άνθρωποι δεν έχουν ακούσει ποτέ για αυτό το ενδιαφέρον φαινόμενο. Η αλληλοπάθεια μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στον κήπο, με αποτέλεσμα τη μείωση της βλάστησης των σπόρων και την ανάπτυξη των φυτών. Από την άλλη πλευρά, τα αλλοπαθητικά φυτά μπορούν επίσης να θεωρηθούν ως δολοφόνοι ζιζανίων της Μητέρας Φύσης.
Τι είναι η αλληλοπάθεια;
Η αλληλοπάθεια είναι ένα βιολογικό φαινόμενο όπου ένα φυτό αναστέλλει την ανάπτυξη ενός άλλου. Πως? Μέσω της απελευθέρωσης αλληλοχημικών ουσιών, ορισμένα φυτά μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την ανάπτυξη άλλων φυτών είτε με καλό είτε κακό τρόπο με έκπλυση, αποσύνθεση κ.λπ. .
Αλληλοπάθεια φυτών
Διάφορα μέρη των φυτών μπορούν να έχουν αυτές τις αλλοπαθητικές ιδιότητες, από το φύλλωμα και τα λουλούδια μέχρι τις ρίζες, το φλοιό, το έδαφος και το σάπια φύλλα. Τα περισσότερα αλλοπαθητικά φυτά αποθηκεύουν τα προστατευτικά χημικά μέσα στα φύλλα τους, ειδικά κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου. Καθώς τα φύλλα πέφτουν στο έδαφος και αποσυντίθενται, αυτές οι τοξίνες μπορούν να επηρεάσουν τα κοντινά φυτά. Ορισμένα φυτά απελευθερώνουν επίσης τοξίνες μέσω των ριζών τους, οι οποίες στη συνέχεια απορροφώνται από άλλα φυτά και δέντρα.
Τα κοινά φυτά με αλλοπαθητικές ιδιότητες φαίνονται και περιλαμβάνουν:
- Αγγλική δάφνη (Prunus laurocerasus)
- Bearberry (Arctostaphylos uva-ursi)
- Σουμάκ (Ρους)
- Ροδοδάφνη
- Elderberry (Sambucus)
- Θάμνος με κίτρινα φυλλοειδή άνθη
- Γκόλντερντ (Σολτιάγκο)
- Μερικοί τύποι φτέρης
- Πολυετής σίκαλη
- Ψηλό fescue
- Κεντάκι bluegrass
- Ζιζάνιο σκόρδου σκόρδου
Αλληλοπαθητικά δέντρα
Τα δέντρα είναι υπέροχα παραδείγματα αλληλοπάθειας στα φυτά. Για παράδειγμα, πολλά δέντρα χρησιμοποιούν αλληλοπάθεια για να προστατεύσουν το χώρο τους χρησιμοποιώντας τις ρίζες τους για να τραβήξουν περισσότερο νερό από το έδαφος, ώστε άλλα φυτά να μην μπορούν να ευδοκιμήσουν. Μερικοί χρησιμοποιούν τα αλλοχημικά τους για να αναστέλλουν τη βλάστηση ή να εμποδίζουν την ανάπτυξη κοντινών φυτικών ζωών. Τα περισσότερα αλλοπαθητικά δέντρα απελευθερώνουν αυτές τις χημικές ουσίες μέσω των φύλλων τους, τα οποία είναι τοξικά όταν απορροφηθούν από άλλα φυτά.
Το μαύρο καρύδι είναι ένα πρωταρχικό παράδειγμα αυτού. Εκτός από τα φύλλα του, τα μαύρα καρυδιές αποθηκεύουν αλλοπαθητικές ιδιότητες μέσα στα μπουμπούκια τους, τα φλούδα και τις ρίζες τους. Η χημική ουσία που ευθύνεται για την τοξικότητά της, που ονομάζεται Juglone, παραμένει στο έδαφος γύρω από το δέντρο και είναι πιο ισχυρή στη γραμμή στάγδην, αν και οι ρίζες μπορούν να εξαπλωθούν πολύ πέρα από αυτό. Τα φυτά που είναι πιο ευαίσθητα στην τοξικότητα του μαύρου καρυδιού περιλαμβάνουν φυτά νυχτερινής σκιάς (ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες, πατάτες), αζαλέες, πεύκα και σημύδες.
Άλλα δέντρα που είναι γνωστό ότι εμφανίζουν αλλοπαθητικές τάσεις περιλαμβάνουν σφενδάμι, πεύκο και ευκάλυπτο.
