Γνωρίζατε ότι ο μέσος Αμερικανός τρώει 6 κιλά (σχεδόν 3 κιλά) προϊόντων φυστικιών ετησίως! Υπάρχουν στην πραγματικότητα τέσσερις τύποι φυστικιών: Βαλένθια, Ισπανικά, δρομείς και Βιρτζίνια. Από αυτούς, πολλοί λάτρεις των φυστικιών ισχυρίζονται ότι τα φιστίκια της Βαλένθια είναι τα καλύτερα που τρώγονται ωμά ή βραστά. Εάν γνωρίζετε μόνο τα φυστίκια με τη μορφή φυστικοβούτυρου ή σνακ, ίσως αναρωτιέστε τι είναι τα φιστίκια της Βαλένθια; Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε πώς να καλλιεργείτε φιστίκια της Βαλένθια και άλλες πληροφορίες σχετικά με τις ποικιλίες φυστικιών της Βαλένθια.
Τι είναι τα φιστίκια της Βαλένθια;
Τα φιστίκια της Βαλένθια έχουν τρεις έως έξι μικρούς κόκκινους σπόρους ανά κέλυφος, καθένας με γλυκιά γεύση. Τα φιστίκια της Βαλένθια βρίσκονται για εμπορική χρήση στο Νέο Μεξικό και αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 1% της παραγωγής φυστικιών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι γλυκές γεύσεις τους τις καθιστούν αγαπημένες για βραστά καρύδια και χρησιμοποιούνται επίσης συχνά για φυσικό φυστικοβούτυρο. Όταν ψήνεται, η Βαλένθια πλησιάζει στην επίτευξη της τραγανότητας των ισπανικών φυστικιών.
Πληροφορίες για τα φιστίκια της Βαλένθια
Αναφερόμενα ως αραχίδες, καρύδια πιθήκων και goober, τα φιστίκια είναι ιθαγενείς της Νότιας Αμερικής και, ως εκ τούτου, θεωρούνται γενικά ως μια θερμή κλιματική καλλιέργεια. Τούτου λεχθέντος, άγρια στελέχη φυστικιών (Arachis hirsuta ή τριχωτό φυστίκι) έχουν βρεθεί στα ψυχρά μεγάλα υψόμετρα των βουνών των Άνδεων. Τα φυστίκια καλλιεργούνται για τουλάχιστον 3.500 χρόνια.
Τα φιστίκια της Βαλένθια παράγουν μικρότερους πυρήνες και αποδίδουν λιγότερο από τα φιστίκια της Βιρτζίνια. Οι περισσότερες ποικιλίες φυστικιών της Βαλένθια ωριμάζουν σε 90-110 ημέρες, ενώ οι τύποι Runner και Virginia χρειάζονται 130-150 ημέρες για να ωριμάσουν. Ενώ τα φυστίκια της Βαλένθια βρίσκονται συνήθως αναπτυσσόμενα στη ζεστή περιοχή του Νέου Μεξικού, έχουν καλλιεργηθεί τόσο βόρεια όσο το Οντάριο του Καναδά.
Οι πιο συχνά φυτευμένες ποικιλίες φυστικιών της Βαλένθια είναι «Tennessee Red» και «Georgia Red».
Πώς να μεγαλώσετε τα φιστίκια της Βαλένθια
Τα φιστίκια προτιμούν αμμώδη, χαλαρά, καλά στραγγιζόμενα εδάφη. Μην σπέρνετε φιστίκια μετά την καλλιέργεια πατατών ή φασολιών, καθώς είναι ευπαθή στις ίδιες ασθένειες. Προετοιμάστε ένα κρεβάτι με άλεση ή σκάψιμο σε λίγες ίντσες (5 εκ.) Κομπόστ ή σάπια κοπριά σε βάθος 8-12 ίντσες (20-30 εκ.).
Τα φιστίκια καθορίζουν το δικό τους άζωτο, οπότε δεν χρειάζονται πολλά με τον τρόπο του λιπάσματος, αλλά χρειάζονται άφθονο ασβέστιο. Για να προσθέσετε ασβέστιο στο έδαφος, τροποποιήστε το με γύψο.
Φυτέψτε τους σπόρους φυστικιών αφού ζεσταθεί το έδαφος, περίπου τρεις εβδομάδες μετά τον τελευταίο παγετό. Βυθίστε τους σπόρους σε νερό όλη τη νύχτα για να διεγείρετε τη βλάστηση και στη συνέχεια φυτέψτε τους σπόρους σε βάθος λιγότερο από 2 ίντσες (5 cm) και 4-6 ίντσες (10-15 cm.)
Τα φυτά φυστικιών θα εμφανιστούν περίπου μία εβδομάδα μετά τη σπορά και στη συνέχεια θα αναπτυχθούν αργά για ένα μήνα. Μην ανησυχείτε. συμβαίνει ανάπτυξη αλλά ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Όταν βλέπετε τέσσερα φύλλα πάνω από τη γραμμή του εδάφους, το φυτό χωρίς αμφιβολία έχει περίπου ένα πόδι ρίζας μαζί με πλευρικές ρίζες.
Τα φιστίκια αρέσουν στη θερμότητα, αλλά χρειάζονται τακτικό πότισμα. Μουλιάστε τα φυτά βαθιά μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο συνεχές πότισμα 50-100 ημέρες από τη σπορά όταν οι λοβοί πλησιάζουν την επιφάνεια του εδάφους. Καθώς τα φυτά πλησιάζουν, αφήστε το έδαφος να στεγνώσει.
Κατά την καλλιέργεια, τα φιστίκια της Βαλένθια συνήθως δεν χρειάζονται λίπασμα εάν το έδαφος έχει τροποποιηθεί πριν από τη σπορά. Αλλά αν τα φυτά φαίνονται κοφτερά, είναι ωραίο να τους δώσουμε μια αραιωμένη ποσότητα γαλακτώματος ψαριών αμέσως μετά την εμφάνιση των φυτωρίων και μετά μόνο μία φορά. Τα φιστίκια είναι ευαίσθητα στο κάψιμο λιπασμάτων, επομένως να είστε προσεκτικοί με την εφαρμογή λιπάσματος.
