«Τα φασόλια, τα φασόλια, το μουσικό φρούτο» … ή έτσι ξεκινά ένα μάλλον περίφημο κουδούνισμα που τραγουδούσε ο Bart Simpson. Πράγματι, η ιστορία των πράσινων φασολιών είναι μεγάλη, και αξίζει ένα ή δύο τραγούδια. Υπάρχει ακόμη και μια εθνική μέρα για τα φασόλια!
Σύμφωνα με την ιστορία των πράσινων φασολιών, αποτελούν μέρος της διατροφής μας εδώ και χιλιάδες χρόνια, αν και η εμφάνισή τους έχει αλλάξει κάπως. Ας ρίξουμε μια ματιά στην εξέλιξη των πράσινων φασολιών στην ιστορία.
Πράσινα φασόλια στην ιστορία
Υπάρχουν στην πραγματικότητα περισσότεροι από 500 τύποι πράσινων φασολιών για καλλιέργεια. Δεν είναι όλες οι ποικιλίες πράσινες, μερικές είναι μωβ, κόκκινες ή ακόμη και ραβδωτές, αν και το φασόλι στο εσωτερικό θα είναι πάντα πράσινο.
Τα πράσινα φασόλια προήλθαν από τις Άνδεις πριν από χιλιάδες χρόνια. Η καλλιέργειά τους εξαπλώθηκε στον Νέο Κόσμο όπου ήρθε ο Κολόμβος. Τους έφερε πίσω στην Ευρώπη από το δεύτερο εξερευνητικό ταξίδι του το 1493.
Το πρώτο βοτανικό σχέδιο από φασολάκια έγινε από έναν Γερμανό γιατρό με το όνομα Leonhart Fuchs το 1542. Το έργο του στη βοτανική τιμήθηκε αργότερα ονομάζοντας το Φουξία γένος μετά από αυτόν.
Πρόσθετη ιστορία των πράσινων φασολιών
Μέχρι αυτό το σημείο στην ιστορία των πράσινων φασολιών, ο τύπος των πράσινων φασολιών που καλλιεργήθηκαν πριν από τους 17ου ο αιώνας θα ήταν μάλλον σκληρός και χορδός, συχνά μεγάλωνε περισσότερο ως διακοσμητικό παρά ως καλλιέργεια τροφίμων. Αλλά τελικά τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Οι άνθρωποι άρχισαν να πειραματίζονται με διασταυρούμενη αναπαραγωγή αναζητώντας ένα πιο εύγευστο πράσινο φασόλι.
Το αποτέλεσμα ήταν τα φασόλια και τα φασόλια χωρίς χορδές. Μέχρι το 1889, ο Calvin Keeney ανέπτυξε φασόλια για το Burpee. Αυτά έγιναν μια από τις πιο δημοφιλείς ποικιλίες πράσινου φασολιού μέχρι το 1925, όταν αναπτύχθηκαν τα φασολάκια.
Ακόμα και με τις νέες, βελτιωμένες ποικιλίες πράσινων φασολιών, τα φασόλια στερούνται εν μέρει λόγω της μικρής περιόδου συγκομιδής. Αυτό συμβαίνει μέχρι την εισαγωγή των κουταβιών και των καταψυκτών στο σπίτι το 19ου και 20ου αιώνες, όπου τα πράσινα φασόλια κυριαρχούσαν υπέρτατα στη διατροφή πολλών.
Πρόσθετες ποικιλίες φασολιών συνέχισαν να εισάγονται στην αγορά. Το Kentucky Wonder pole bean αναπτύχθηκε το 1877 από το Old Homestead, μια ποικιλία που παρήχθη το 1864. Ενώ αυτή η ποικιλία λέγεται ότι είναι φασόλι, εξακολουθεί να προσδίδει δυσάρεστη αυστηρότητα, αν δεν επιλεγεί στην κορυφή της.
Η μεγαλύτερη ανάπτυξη των φασολιών έγινε το 1962 με την έλευση της λίμνης Μπους Μπλε, η οποία ξεκίνησε ως κονσερβοποιία και θεωρήθηκε ως το καλύτερο παράδειγμα διαθέσιμων πράσινων φασολιών. Πολλές δεκάδες άλλες ποικιλίες έχουν εισαχθεί από τότε στην αγορά, αλλά, για πολλούς, η Μπους Μπλε Λίμνη παραμένει το σαφές φαβορί.
Σχετικά με την Εθνική Ημέρα των Φασολιών
Σε περίπτωση που έχετε αναρωτηθεί ποτέ, ναι, υπάρχει πραγματικά μια Εθνική Ημέρα των Φασολιών, που γιορτάζεται στις 6 Ιανουαρίου κάθε έτους. Ήταν το εγκέφαλο παιδί της Paula Bowen, που οραματίστηκε την ημέρα ως τρόπο να τιμήσει τον πατέρα της, έναν αγρότη φασολιών pinto.
Ωστόσο, αυτή η ημέρα είναι αμερόληπτη και δεν κάνει διακρίσεις, πράγμα που σημαίνει ότι είναι μια μέρα γιορτάζοντας τόσο τα φασόλια όσο και τα πράσινα φασόλια. Όχι μόνο είναι η Εθνική Ημέρα των Φασολιών η ώρα για τον εορτασμό των φασολιών, αλλά συμβαίνει να πέφτει την ημέρα του θανάτου του Γκρέγκορ Μέντελ το 1884. Ποιος είναι ο Γκρέγκορ Μέντελ και τι έχει να κάνει με την ιστορία των πράσινων φασολιών;
Ο Γκρέγκορ Μέντελ ήταν ένας αξιότιμος επιστήμονας και ο φρουρός του Αυγουστίνου που εκτρέφουν μπιζέλια και φασόλια. Τα πειράματά του αποτέλεσαν τη βάση για τη σύγχρονη γενετική, τα αποτελέσματα των οποίων βελτίωσαν σημαντικά τα φασολάκια που τρώμε τακτικά στο τραπέζι. Ευχαριστώ, Γκρέγκορ.
