Η καλλιέργεια βοτάνων απαιτεί ελάχιστη φροντίδα, καθώς τα φυτά συνήθως αναπτύσσονται γρήγορα και πολλά από αυτά έχουν ήδη κάποια αντοχή στα έντομα λόγω των υψηλών ποσοτήτων αιθέριου ελαίου στα φύλλα. Ακόμα, ακόμη και αυτά τα μάλλον χωρίς προβλήματα φυτά μπορούν να καταλήξουν σε προβλήματα. Ένα τέτοιο πρόβλημα είναι τα πικρά φύλλα βασιλικού.
Πικρά φύλλα βασιλικού
Ένα μέλος της οικογένειας Lamiaceae (μέντα), βασιλικός (Ocimum βασιλικό) φημίζεται για τα αρωματικά και γλυκά του φύλλα. Το βότανο καλλιεργείται για τη χρήση αυτών των φύλλων, τα οποία έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε αιθέρια έλαια και προσδίδουν λεπτή γεύση και άρωμα σε πολλές κουζίνες. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε φρέσκο είτε ξηρό, αν και οι περισσότεροι άνθρωποι συμφωνούν ότι ο αποξηραμένος βασιλικός δεν κρατάει κερί σε φρέσκο βασιλικό.
Ο πιο κοινός βασιλικός που καλλιεργείται είναι γλυκός ή ιταλικός βασιλικός και είναι υπεύθυνος για μια από τις υπέροχες σάλτσες του κόσμου - το πέστο. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές ποικιλίες βασιλικού για να διαλέξετε, προσφέροντας μοναδική γεύση όπως κανέλα, γλυκάνισο και λεμόνι στο βραδινό μενού. Δεδομένου ότι ο βασιλικός είναι συνήθως ένα αρκετά ήπιο, γλυκό βότανο, τι θα προκαλούσε πικρή γεύση βασιλικού;
Λόγοι για το Basil Going Bitter
Ο βασιλικός είναι ένας τρυφερός ετήσιος καλλιεργημένος σε μια ηλιόλουστη περιοχή με έξι έως οκτώ ώρες άμεσης έκθεσης στον ήλιο την ημέρα. Φυτικός βασιλικός σε καλά στραγγιζόμενο έδαφος τροποποιημένος με οργανικό λίπασμα.
Οι σπόροι βασιλικού μπορούν να σπαρθούν απευθείας στον κήπο αφού έχει περάσει κάθε κίνδυνος παγετού ή έχει αρχίσει στο εσωτερικό σε δίσκους για μεταμόσχευση όταν τα φυτά έχουν τουλάχιστον δύο σετ φύλλων. Οι σπόροι πρέπει να τοποθετούνται μόλις κάτω από το έδαφος, περίπου ¼ ίντσας (.6 cm.) Βαθιά και ελαφρά καλυμμένοι. Ποτίστε τους σπόρους. Η βλάστηση πραγματοποιείται εντός πέντε έως επτά ημερών. Λεπτά ή μεταμοσχευμένα φυτά βασιλικού, ώστε να έχουν χώρο μεταξύ 6 έως 12 ίντσες (15-30 cm) μεταξύ μεμονωμένων φυτών.
Ο βασιλικός που καλλιεργείται με εμπορευματοκιβώτιο πρέπει να ποτίζεται πιο συχνά, αλλά ο βασιλικός που καλλιεργείται με δοχείο ή δοχείο πρέπει να διατηρείται υγρός. Τροφοδοτήστε το βότανο με βασιλικό λίπασμα.
Εάν έχετε ακολουθήσει τις παραπάνω οδηγίες και εξακολουθείτε να έχετε πικρά φυτά βασιλικού, μπορεί να ευθύνονται οι ακόλουθες αιτίες:
Κλάδεμα
Ο πρωταρχικός ένοχος είναι η έλλειψη κλαδέματος. Ο βασιλικός χρειάζεται τακτικό κλάδεμα ή περικοπή για να διευκολύνει ένα στιβαρό, θαμνώδες φυτό με πολλά αρωματικά φύλλα.
Ένας άλλος λόγος για το κλάδεμα είναι να αποτραπεί η άνθιση του βοτάνου. Αν και ο ανθισμένος βασιλικός έχει διακοσμητική αξία, σε μαγειρικούς όρους μπορεί να είναι καταστροφή. Να είστε προσεκτικοί και, στο πρώτο σημάδι ότι το φυτό προσπαθεί να ανθίσει, τσιμπήστε τα λουλούδια. Ο βασιλικός που επιτρέπεται να ανθίσει και να σχηματίσει σπόρους σταματά να παράγει φύλλωμα και οδηγεί σε φύλλα βασιλικού με πικρή γεύση.
Το κλάδεμα μπορεί να είναι αρκετά επιθετικό, κάτω ακριβώς από τα χαμηλότερα δύο σετ φύλλων. Περάστε τον κόμβο, ακριβώς πάνω από ένα ζευγάρι φύλλων. Το επιθετικό κλάδεμα θα αποτρέψει το φυτό από το να προσπαθήσει να ανθίσει, καθώς και να προκαλέσει πιο ανθηρό φύλλωμα. Μπορείτε να το κλαδέψετε αυστηρά κάθε τρεις έως τέσσερις εβδομάδες.
Ποικιλία
Εάν το φυτό βασιλικού σας είναι πικρό, ένας άλλος λόγος μπορεί να είναι η ποικιλία. Με περισσότερες από 60 ποικιλίες βασιλικού διαθέσιμες, είναι πιθανό, ειδικά αν δεν είστε σίγουροι για την ποικιλία, ότι μπορεί να έχετε φυτέψει ένα με απροσδόκητα προφίλ γεύσης.
Για παράδειγμα, ένας βασιλικός κανέλας ή ένας πικάντικος βασιλικός βασιλικός μπορεί να αποδώσει μια εντελώς απροσδόκητη γεύση, ειδικά όταν οι γευστικοί σας περίμεναν γλυκό βασιλικό.
