Τα φρούτα του ροδιού είναι θύματα ενός πλήθους εντόμων και ασθενειών. Πώς καταλαβαίνετε τι είναι λάθος όταν αποχρωματίζονται τα φύλλα μήλου; Θα μπορούσε να είναι μυριάδες ασθένειες ή ακόμη και να παρακωλύουμε από τα πιπίλισμα εντόμων. Στην περίπτωση των μήλων με χλώρωση, ο αποχρωματισμός είναι αρκετά συγκεκριμένος και μεθοδικός, καθιστώντας δυνατή τη διάγνωση αυτής της ανεπάρκειας. Συνήθως, πρέπει να συμβεί ένας συνδυασμός καταστάσεων για να συμβεί η χλώρωση. Μάθετε τι είναι αυτά και πώς να πείτε εάν τα αποχρωματισμένα φύλλα μήλου σας είναι χλώρωση ή κάτι άλλο.
Τι είναι το Apple Chlorosis;
Οι ελλείψεις βιταμινών και θρεπτικών συστατικών στα φρούτα και τα λαχανικά μπορούν να επηρεάσουν σοβαρά την απόδοση των καλλιεργειών. Τα μήλα με χλώρωση θα αναπτύξουν κίτρινα φύλλα και μειωμένη ικανότητα φωτοσύνθεσης. Αυτό σημαίνει λιγότερα φυτικά σάκχαρα για να τροφοδοτήσουν την ανάπτυξη και την παραγωγή φρούτων. Πολλοί τύποι φυτών, συμπεριλαμβανομένων των καλλωπιστικών, επηρεάζονται από τη χλώρωση.
Η χλωρίωση του μήλου εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της έλλειψης σιδήρου στο έδαφος. Προκαλεί κιτρίνισμα και πιθανή αποβολή των φύλλων. Το κιτρίνισμα ξεκινά λίγο έξω από τις φλέβες των φύλλων. Καθώς εξελίσσεται, το φύλλο γίνεται κίτρινο με έντονες πράσινες φλέβες. Στις πολύ χειρότερες περιπτώσεις, το φύλλο θα γίνει ανοιχτό, σχεδόν λευκό και οι άκρες επιτυγχάνουν μια καυτή εμφάνιση.
Τα νεαρά φύλλα μήλου αποχρωματίζονται πρώτα και αναπτύσσουν την κατάσταση χειρότερη από την παλαιότερη ανάπτυξη. Μερικές φορές επηρεάζεται μόνο η μία πλευρά ενός φυτού ή μπορεί να είναι ολόκληρο το δέντρο. Η ζημιά στα φύλλα τους καθιστά ανίκανα να φωτοσύνθεση και να παράγουν καύσιμα για να κατευθύνουν την παραγωγή φρούτων. Οι απώλειες καλλιεργειών συμβαίνουν και η υγεία των φυτών μειώνεται.
Τι προκαλεί χλώρωση των μήλων;
Η έλλειψη σιδήρου είναι η αιτία, αλλά μερικές φορές δεν είναι ότι το έδαφος στερείται σιδήρου, αλλά το φυτό δεν μπορεί να το προσλάβει. Αυτό το πρόβλημα παρουσιάζεται σε αλκαλικά εδάφη πλούσια σε ασβέστη. Το υψηλό pH του εδάφους, πάνω από 7,0, στερεοποιεί το σίδηρο. Σε αυτήν τη μορφή, οι ρίζες του φυτού δεν μπορούν να το συνθέσουν.
Οι δροσερές θερμοκρασίες του εδάφους, καθώς και οποιαδήποτε κάλυψη, όπως η επίστρωση, πάνω από το έδαφος, μπορούν να επιδεινώσουν την κατάσταση. Το εμποτισμένο με νερό νερό βελτιώνει επίσης το πρόβλημα. Επιπλέον, σε περιοχές όπου έχει σημειωθεί διάβρωση ή απομάκρυνση του εδάφους, μπορεί να είναι συχνότερα τα περιστατικά χλώρωσης.
Τα αποχρωματισμένα φύλλα μήλου μπορεί επίσης να συμβούν λόγω ανεπάρκειας μαγγανίου, οπότε μια δοκιμή εδάφους είναι σημαντική για τη διάγνωση του προβλήματος.
Πρόληψη της χλώρωσης των μήλων
Ο πιο συνηθισμένος τρόπος ελέγχου της νόσου είναι η παρακολούθηση του pH του εδάφους. Τα φυτά που δεν είναι εγγενή μπορεί να απαιτούν χαμηλότερο pH του εδάφους για την πρόσληψη σιδήρου. Η εφαρμογή χηλικού σιδήρου, είτε ως σπρέι φυλλώματος είτε ενσωματωμένη στο έδαφος, είναι μια γρήγορη διόρθωση, αλλά δρα μόνο για σύντομο χρονικό διάστημα.
Τα φυλλώδη σπρέι λειτουργούν καλύτερα σε περιοχές με κορεσμένο έδαφος. Πρέπει να εφαρμόζονται ξανά κάθε 10 έως 14 ημέρες. Τα φυτά θα πρέπει να πράσινα αντίγραφα ασφαλείας σε περίπου 10 ημέρες. Η εφαρμογή του εδάφους πρέπει να επεξεργαστεί καλά στο έδαφος. Αυτό δεν είναι χρήσιμο σε κορεσμένα εδάφη, αλλά αποτελεί εξαιρετικό μέτρο σε ασβεστολιθικά ή πυκνά εδάφη από πηλό. Αυτή η μέθοδος διαρκεί περισσότερο και θα διαρκέσει για 1 έως 2 σεζόν.
