Μία από τις πιο επικίνδυνες ασθένειες των δέντρων μηλιάς είναι η σήψη. Το κολάρο της μηλιάς είναι υπεύθυνο για το θάνατο πολλών από τα αγαπημένα μας οπωροφόρα δέντρα σε ολόκληρη τη χώρα. Τι είναι το κολάρο; Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε περισσότερα.
Τι είναι το Collar Rot;
Το κολάρο είναι μια μυκητιακή ασθένεια που ξεκινά από την ένωση των δέντρων. Με την πάροδο του χρόνου, ο μύκητας θα αγκαλιάσει τον κορμό, ο οποίος εμποδίζει τη μεταφορά σημαντικών θρεπτικών ουσιών και νερού στο αγγειακό σύστημα του φυτού. Ο αιτιώδης παράγοντας είναι ένα καλούπι νερού που ονομάζεται Phytophthora. Η αντιμετώπιση του κολάρο ξεκινά με τη δημιουργία ενός καλά στραγγιζόμενου τόπου φύτευσης και την προσοχή των νέων δέντρων προσεκτικά για τυχόν σημάδια ασθένειας.
Φαίνεται ότι υπάρχουν ατελείωτες ασθένειες που μπορούν να μολύνουν τα φυτά μας. Ένας προσεκτικός διαχειριστής ξέρει να προσέχει για τυχόν σημάδια μαρασμού, απώλεια σθένος, χαμηλή παραγωγή και φυσικά σημάδια αγωνίας. Με αυτόν τον τρόπο θα αναγνωρίσετε το κολάρο στα αρχικά του στάδια, όταν υπάρχει χρόνος για να σώσετε το δέντρο. Ο κύκλος ζωής του κολάρου μπορεί να διατηρηθεί για πολλά χρόνια ακόμη και σε χειμερινό έδαφος. Είναι ένας δύσκολος αντίπαλος λόγω της προσαρμοστικότητας του μύκητα, αλλά με καλή διαχείριση, τα πρόσφατα μολυσμένα δέντρα μπορούν συχνά να επανέλθουν στην υγεία.
Το κολάρο είναι ένας από τους πολλούς τρόπους με τους οποίους η Phytophthora μπορεί να επηρεάσει τις μηλιές. Μπορεί επίσης να προκαλέσει σήψη της κορώνας ή της ρίζας. Η ασθένεια μπορεί επίσης να επηρεάσει άλλα οπωροφόρα δέντρα, συμπεριλαμβανομένων των καρυδιών, αλλά είναι πιο διαδεδομένη στα μήλα. Τα δέντρα συχνά επηρεάζονται αισθητά όταν αρχίσουν να φέρουν, συνήθως τρία έως πέντε χρόνια μετά τη φύτευση.
Η ασθένεια είναι πιο διαδεδομένη στις χαμηλές περιοχές των οπωρώνων με κακώς στραγγιζόμενα εδάφη. Η περιλαίμια της σήψης των μηλιάς μπορεί επίσης να επηρεάσει τα δέντρα που έχουν μολυνθεί στο φυτώριο. Ορισμένα rootstocks είναι πιο ευαίσθητα. Ο κύκλος ζωής του κολάρου απαιτεί υψηλή υγρασία και ψυχρές θερμοκρασίες. Το παθογόνο μπορεί να επιβιώσει στο έδαφος για πολλά χρόνια ή να διαχειμάσει σε μολυσμένα δέντρα.
Ταυτοποίηση του Collar Rot
Τα κοκκινωπά φύλλα στα τέλη του καλοκαιριού μπορεί να είναι η πρώτη αναγνώριση της σήψης γιακά. Τα δέντρα μπορεί στη συνέχεια να αναπτύξουν κακή ανάπτυξη κλαδίσκου, μικρά φρούτα και μικρότερα, αποχρωματισμένα φύλλα.
Με την πάροδο του χρόνου, εμφανίζονται καρφί στη βάση του κορμού, με κοκκινωπό καφέ εσωτερικό φλοιό. Αυτό θα πραγματοποιηθεί στο scion, ακριβώς πάνω από το ριζικό απόθεμα όπου πραγματοποιείται η ένωση μοσχεύματος. Το καρκίνο είναι καταγεγραμμένο με νερό και σχηματίζει κάλους καθώς η ασθένεια εξελίσσεται. Οι άνω ρίζες μπορεί επίσης να επηρεαστούν.
Άλλες ασθένειες και έντομα, όπως οι βοοειδείς, μπορούν επίσης να προκαλέσουν κιγκλιδώματα, οπότε είναι σημαντικό για τη σωστή ταυτοποίηση του περιλαίματος να διασφαλιστεί η επιτυχής θεραπεία της νόσου.
Συμβουλές για τη θεραπεία του κολάρο
Υπάρχουν προληπτικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν κατά τη δημιουργία ενός οπωρώνα. Τροποποιήστε τα εδάφη έτσι ώστε να στραγγίσουν καλά και να επιλέξουν ένα ρίζα που είναι ανθεκτικό στον μύκητα.
Σε ήδη καθιερωμένες περιοχές, μπορείτε να ξύσετε το χώμα μακριά από τη βάση του δέντρου και να ξύσετε απαλά την επιφάνεια της μολυσμένης περιοχής. Αφήστε το να στεγνώσει.
Το μυκητοκτόνο είναι η πιο κοινή μέθοδος που συνιστάται για την καταπολέμηση της νόσου. Βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε ένα προϊόν με την ετικέτα για χρήση σε μηλιές και πέτρινα φρούτα. Οι περισσότερες είναι θεραπείες με σπρέι. Πρέπει να τηρούνται όλες οι οδηγίες και οι προφυλάξεις που αναφέρονται από τον κατασκευαστή.
Σε μεγαλύτερους οπωρώνες, ίσως είναι καλό να επικοινωνήσετε με έναν επαγγελματία για να ψεκάσετε τα δέντρα. Εάν το κολάρο έχει εξελιχθεί σε σήψη κορώνας ή η ασθένεια είναι στις ρίζες, υπάρχει λίγη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει και ένα μυκητοκτόνο. Αυτά τα δέντρα είναι πιθανώς goners και πρέπει να αντικατασταθούν με μια πιο ανθεκτική ρίζα.
